Chapter 16

49 6 0
                                    

Leave and love...



"Have you heard about what happened to Archer and Celine earlier?" Tanong ko kay Keifer.

"Yeah..."

"Do you know the reason why?"

"No, magkasama tayo for the past three days, 'di ba?"

"Oo nga, but malay mo, may narinig ka from your common friends?"

He shook his head and continued eating.

"Wala. How about you? You're close to the both of them. You should've known better..."

I just sighed. Sumasakit na ang ulo ko kakaisip. Nahihiya naman akong magtanong sa kanilang dalawa dahil baka isipin nila ay masiyado akong intrimitida.

"Hindi naman kami palaging magkakausap. Nakikita ko lang sila sa trabaho..."

"You look worried. Why don't you ask them yourself?"

"Hindi ka ba nag-aalala para sa relasyon nila?"

Gusto kong tawanan ang sarili ko. Inamin kong gusto ko si Archer pero ngayon ay nag-aalala ako sa relasyon nilang dalawa.

Yes, i like him, but that doesn't mean that i want their relationship to be ruined. Hindi ako gano'ng klase ng babae. I'm not waiting for their break up. As much as possible ay gusto kong magka ayos silang dalawa.

"It's their relationship. Not ours..."

Sinamaan ko siya ng tingin. Ano na namang sinasabi niya?!

"Stop it, Keifer. I'm serious here..."

"Okay, sorry. But, seriously, it's their relationship to handle. Labas na tayo kung may pinag-aawayan sila. It's for them to fix..."

"Hindi naman ako makikisali..."

"Ano lang? Makiki-balita?"

I nodded at him.

"Wala namang masama do'n. Besides, hindi naman na tayo bago sa kanila"

Ibinaba niya ang hawak na kutsara at tinidor saka ako nginitian.

"Kiana, it's not good to meddle with someone else's relationship. It's okay to get curious, but it's much better if you stay out of the problem. It's beyond your concern anymore."

"But, Keifer, it concerns me because they are my friends..."

"Yes, you are friends, but that's not like an invitation card that you can use to enter something that is private. I understand that you're worried, but mas mabuting hayaan mo munang silang dalawa ang umayos ng gulo nila. Paano sila matututong ayusin ang problema nilang dalawa kung palaging may tutulong sa kanila? It's okay to seek help, but sometimes, it's better not to seek any help and fix things on your own..."

Natahimik ako dahil sa sinabi niya. May point naman siya. Hindi nga naman tama na tuwing may problema sila ay palagi na lang akong nakabantay. As much as i want them to fix their problems, they have to do it on their own, not with other's help, not with my help.

"Fine..." sukong sagot ko.

He smiled at me and pinched my cheeks.

"Eat your food. Wag mo silang masiyadong intindihin, ako na lang..."

"Keifer..." nagbabanta ang tono ko, but he doesn't look scared.

"Don't worry too much, Kiana. Kahit mag hiwalay sila, tayong dalawa, hindi mag hihiwalay..." he winked at me.

Naramdaman ko ang inis ko kaya naman itinutok ko sa kaniya ang tinidor ko. Ayan nanaman siya sa mga pinagsasabi niyang walang sense. Akala ko naman ay natauhan na siya, yun pala ay hindi pa!

SerendipityTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon