#ADMwp Chapter 23
I tried to live a normal life. I was trying too damn hard pero hindi ko magawa. Paano ko magagawa kung bawat oras ay nandyan si Uno na nagmamakaawa sa akin na kunin ko siya at si Maicy na nagmamakaawa na kausapin ko siya?
Nagpalit na rin ako ng number. I cut all ties. Ayokong may makausap. Nagpakalunod ako sa trabaho. Panay ang pangungulit sa akin ng mga katrabaho ko lalo na si Gaile pero wala silang makuha sa akin. I didn’t want to recall everything that have happened. Kung pwede lang ibaon sa limot, gagawin ko.
Nung lunch break, nakita ko si Maicy sa labas ng office ko. Balak ko sana siyang hindi pansinin pero humarang siya sa daan ko.
“Ano ba?”
“Ate...” sabi niya.
“Kung iiyak ka, ‘wag dito.”
“Ate naman...”
Nilagpasan ko siya at pumasok sa elevator. Wala kaming kasabay kaya naman mas lalo akong nainis.
“Ate, kausapin mo naman ako...” sabi niya sa akin. Napatingin ako sa tiyan niya at mayroon na dung maliit na umbok.
I took a deep breath. “Ayokong makipag-usap, Maicy. Sarado ang isip ko. Galit ako. Wala kang makukuhang matinong sagot sa akin,” I said. Tumahimik ako hanggang marating namin ‘yung ibaba. Agad naman akong lumabas.
Bago ako maglakad palabas ay tinignan ko muna siya.
“Alagaan mo ‘yang baby niyo,” I said. I hated them both but I didn’t wish them harm.
BINABASA MO ANG
A Drunken Mistake (COMPLETED)
General Fiction"It was just one night... One night that ruined the years we shared. One night that ruined the forever we're about to build."
