Bu bölümü bu kitabı yazarken her zaman yanımda olan ve bana destek veren Cerenx8'e hediye ediyorum.🥰🥰❤️❤️
Multimedyadakiler Atlas ve Bade
Keyifli Okumalar
Gözlerimi açtığımda sabah olmuştu. Dün gece yeni yıla girdikten sonra deli gibi eğlenmiştik.
En sonunda yorgun düşerek Tuğçe'nin omzunda uyuyakalmıştım.
En son hatırladığım Doruğun viski şişesini Barış'ın kafasında patlatmasıydı. Çocuk sırılsıklam olmuştu ve 15 dakika boyunca Barış'ın Doruğu kovalamasını izlemiştik.
Yorganı üzerimden kaldırdığımda bakışlarım üzerimdeki kıyafetleri buldu. Altımda bir eşofman üzerimde tişört vardı ve benim kıyafetlerim değildi.
Ardından bakışlarım odada gezindi. İyi de burası da benim odam değildi.
Malsın Asya gerçekten bunu şimdi mi fark ettin?
Telaşla ayağa kalkarak etrafıma bakındım. Burası... burası Uras'ın odasıydı. İyide benim burada ne işim vardı ki?
O sırada kapı açıldığında hızla arkamı döndüm.
Uras sırıtarak" Uyandın demek."diyerek yanıma geldiğinde kaşlarımı havaya kaldırdım.
"Benim burada ne işim var, üzerimi kim değiştirdi,niye buraya geldim, Tuğçe nerede, Barış? Evde niye değilim ben?"
Sorularımı daha sıralayacağım sırada Uras bıkkın bir nefes verdi.
"Kızım bir sus ya. Dün Doruk ile Barış sarhoş oldu,parti mekanına en yakın evde bizim ev olduğu için buraya geldik. Onlar o haldeyken sizi de eve bırakmak zor olacağından sizi de buraya getirdik."dediğinde aklıma annemler gelince gözlerimi kocaman açarken
"Annem"demiştim ki "Tuğçe haber verdi."diyerek beni tekrar susturdu.
Omuzlarım rahatlıkla inerken derin bir nefes verdim.
Ardından o verdiğim nefesi hızla geri alırken
"Peki kıyafetlerimi kim değiştirdi? Kimin kıyafetleri"diye sordum dehşet içinde.
Gözlerini devirdi.
"Beliz'in kıyafetleri. Tuğçe değiştirdi. Malum sen 40 kilo olunca kardeşimin kıyafetleri de tam oldu. Bol bile gelmiş olabilir"diyerek güldü.
"Ha."diye bir nida çıktı ağzımdan.
Çarpıkça sırıtarak bana bir bakış attı.
"Ne o? Benim değiştirmemi mi isterdin?"diye sorduğunda gözlerim dehşetle açılırken boynumun ısındığını hissettim.
Kendime gelerek kaşlarımı çattım.
Odadan çıkmak için kapıya yönelirken kendi kendime söyleniyordum.
"Pis sapık. Biz seninle çocukluktan beri falan tanışmıyoruz bence ya. O zamanki masumluk şimdi yok, onun yerine fesatlık gelmiş."
Arkamdan gülerek geldiğini duyabiliyordum.
Salona girdiğimde Doruk ve Barış karşılıklı koltuklarda yatıyorlardı, Buğra ve Burak da tekli koltuklarda oturmuş onların haline gülüyorlardı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BAY UKALA (TAMAMLANDI)
Novela Juvenil"Acaba kavga ederek bizim sınıfa gelmeseydin yine de tanışabilir miydik?"diye sordum o güzel yüzünü izlerken. Yüzünü yüzüme yaklaştırdı,nefesini yüzümde hissettim. Ve o beni büyüleyen sözlerini söyledi. "Biz dünyanın birer ucunda olsak bile ben yine...
