MÜTTEFİKLER

9. Bölüm~Sırlar~

Bakalım, gelişlerini 105 gün önce tespit ettiniz. Görevlerini deşifre ettiniz, sistem hep aynı kalıba sahip. Sonuçlara ulaşmak için 105 tane var. Son teslim tarihi bugün karşılandı ve bugün buna ulaşmaktan her zamankinden daha uzaktalar. Kim olduklarından, kim olabileceklerinden, aradıklarını bulmaktan, gerçek arayışlarından çok uzak. Bu, satranç oyunuyla oynanan bir savaş. Hareketle hareket. Onlar güçlüler. Onlara sahip olanlar savaşı kazanacak. Bugün son tarih, gerçek an geldi Demon. Oyun bugün oynanıyor, ya şimdi ya da asla. İnsan olmanın en zor yanı zamansallığa girmektir. Biz ışık varlıkları şimdi yaşıyoruz. Geçmiş bize zarar vermez ve gelecek bizi endişelendirmez. Ama insanlar şimdi nasıl yaşayacaklarını bilmiyorlar. İnsan korkusu, geçmişte olduğu gibi gelecekte de bir şeyin inciteceği korkusudur. Aşk bir tuzaktır, size mutlu bir gelecek vaat eder ama özlediğiniz gün sizi nostaljik kılar. Ruhun en derin acısı. Herkes bana gelecekten, bunun nasıl olabileceğinden, nasıl bitireceğimden bahsediyor. Gelecek zaten yazılmıştır. Geçmiş ya da gelecek olmadığını, sadece şimdi olduğunu açıklayamadım. Bu şimdi mükemmel. Ne için çalışmamı istiyorsun? Kendimi hangi geleceğe hazırlamak için. Benim gibi insanların geleceği yok. O kadar basitti ki, aktaramadım. Kimsenin geleceği ya da geçmişi yok, sahip olduğumuz tek şey şu an. Herkesin travmatik bir geçmişi olduğu için felaket bir geleceğe yansıtıyorlar. Sizi şimdiye, değişimin mümkün olduğu tek gerçek yere getirmekte başarısız oluyoruz. Geleceğim yok çünkü geçmişte öldüm. Geleceğe sadece geçmişin dehşetiyle bakıyorum. Anne babamın umuduyum, gelecekte onları gururlandıracak olan benim. Geleceğim yok çünkü geçmiş her zaman peşimde. Her şeyi hızla geçmişe dönüştürmeyi seviyorum, böylece hiçbir şeyin önemi yok, hiçbir şey eksik değil ve hiçbir şey kaçırılmıyor. İnsanlar zamanla ilgili sözlerle doludur: Geç olmadan, hiç olmamasından iyidir, çok geç olmadan. Zaman onlar için hayati önem taşır çünkü varlıklarının sınırlı olduğuna inanırlar. Unutmamak için saat taktıkları zamana o kadar takıntılılar ki. Sanki geçmiş ve gelecek bir illüzyon değilmiş gibi. Şimdi tek gerçek şey, başka hiçbir şeyin olmaması, asla olmamasıdır. Geçmişinizin ne kadar zor olduğu ve geleceğinizin ne kadar belirsiz olduğu önemli değil. Önemli değil çünkü yoklar. Yalnızca şimdi vardır ve burada ve şimdi istediğiniz değişiklik olabilir. Asla geç değildir, insanlar söylemeyi sever. Tabii ki geç değil, şimdi. Size benim mineral olduğumu söylemiştim. Ayrıca mineral olacak, diğer insanları besleyecek diğer meyveleri besleyecek olan benim. Ben olacağım, kim olduğum ve olmayı asla bırakmayacağım kişiyim. Ben sürekli değişen o enerjiyim. Varoluş sonsuzdur. Doğarsın, ölürsün ve yeniden doğarsın. Tıpkı yeniden inşa etmek için inşa edilip yıkıldığı gibi. Yaratmak şiddetli bir eylemdi ... kaotik. Neden insanlıktan şiddetli ve kaotik olmamasını isteyeceğiz...

Alexia: Hey Manuel,
Manuel: Evet Maia ile aynı sınıfa düşmek harika biliyorum.
Alexia: Öyle olmasa da Azul ile aynı okula düşmek harika.
Manuel: Ne?
Alexia: Seni gerizekalı, arkana bak!

Manuel arkasını döner ve arkasında oturan Azul'u görür. Ayakları yerden kesilir, mi acaba?
Manuel buna alışıktır dünyanın her yerinde sanal olarak birçok arkadaşı var ve ve 20.000'den fazla takipçisi. Manuel bir tür sanal lord ve bunu sadece o biliyor. Bu tür şeylere alışık fakat belli etmek istemediğinden heyecanlı gibi davranmayı seçer.

Manuel: Bu inanılmaz ha?
Alexia:Senin için öyle evet ama biraz kibirli değil mi?
Manuel:Oh Azul takipçilerine karşı çok iyidir bu herkes tarafından bilinir.
Alexia(içinden): Tabii ki o mükemmel bir kız. Mükemmel derecede güzel, mükemmel sesli, mükemmel yalancı...

Noah: Pekala çocuklar ben Noah, ki beni hepiniz biliyorsunuz. İki ayrı sınıfımız var ve birine ben diğerine ise Bayan Venecia giriyor. Uzatmadan derse başlamak istiyorum.
Sizce müziğin temeli nedir ve müzik ne sayesinde oluşur?
Azul: Basit! Referans. Bir kefilin yoksa bu işe girme.
Maia: Ses, ağzı olan şarkı söylemeli bence. Belki de danstır ha Manuelito?
*Manuel'in dansından haberdar olan sınıf gülmeye başlar.*
Noah: Komik miydi bu?
Maia: Evet?
Noah: Maia değil mi? Çeneni geliştirmek için burada değilsin. Ama istiyorsan geliştirebileceğin yerler var bu konuda iyisin.
Maia: Almayayım.
Noah: İyi, soruma başka cevabı olan?
Alexia: Duygular?
Noah: İşte bu! Müzik duygulardan gelir. Eğer mutlu isen üzücü bir şarkı yazmasın değil mi?
Valentin: Peki ya ses?
Noah: Her insan kendi sesini ayarlayabilir. Önemli olan nasıl söyleyeceği.
Alexia: Ve ya bir yarışmaya katılmak. Böylelikle ünlü olabiliriz.
Noah: Bu bir gönderme miydi?
Azul: Gönderme olsa bile bu kaprisli kızın dedikleri çok umrumda değil.
Alexia: İyi böylelikle tasarruf ederiz.
Noah: Pekala 40 dakikamız doldu. Teneffüs 15 dakika, rahatınza bakın. Ve ya odalarınıza çıkabilirsiniz. (Yazarın aklına bişey mi geldi ders devam etsin)

Maia: Hey Ambar, bir sorum olucak.
Ambar: Seni dinliyorum?
Maia: Hepimizin bir kusuru var, siz ve şu müttefikler olayı da bu yüzden var.
Ambar: Evet?
Maia: Fakat Bay Noah yeterince iyi biri, hayatı çok temiz ve örtülmesi gereken bir kusuru yok.
Ambar: Bunu bilemeyiz.
Maia: Sen bilebilirsin ama
Ambar: Hayır bunu sadece Alexia bilebilir. Müttefiklerin başı o ve bunu anlayacak zekaya sahip olan kişi de o.
Maia: Ne yani onun elinde miyiz?
Ambar: Ona sorarsan sana cevap verir.
Maia: Unut gitsin!
Ambar: Maia, Manuel'den nefret ediyorsun fakat Alexia'dan nefret etme sebebin Manuel'i koruması. Yani ben o duruma düşsem Alexia'nın yaptığını sen de yapardın. Alexia'dan nefret etmek için bir sebebin yok. Biliyorsun değil mi?
Maia: Hey, aslında haklısın. Biri sana kötü davranıcak olursa onu yok ederim! Hadi gidip ona bunu soralım!
Ambar: Ah hayır. Burda kalıcam.
Maia: Sen bilirsin.

Maia Alexia'yı arar fakat bulamaz. En son olarak Manuel'in odasına gider ve kapıyı çalar.

Manuel: Evet?
Maia: Manuelito aç kapıyı.
Manuel: Ne istiyorsun?
Maia: Kapıyı kırıcam Manuel 3 saniye var!
Manuel kapıyı açar
Maia: Alexia! Burdasın.
Alexia: Evet, ama neden ki?
Maia: Konuşmamız gerek.
Alexia: Manuel dışarı çık.
Manuel: Ne? Neden?
Alexia: Pekala biz çıkarız.
Manuel: Tanrım! Ben giderim.
Manuel kapıyı kapatıp gider.

Alexia: Evet Maia?
Maia: Bay Noah'ın neden bir müttefiğe ihtiyacı var? O kusursuz.
Alexia: Maia kimse kusursuz değildir.
Maia: Peki Bay Noah'ın kusuru ne?
Alexia: Bu aramızda kalacak değil mi?
Maia: Merak etme, sadık bir insanımdır.
Alexia: *iç çeker*

Bu Noah, 33 yaşında. O, ülkedeki en önemli tütün şirketinin sahibi olan Elena ve Fermin Iturbe'nin şımarık oğludur. Noah, ülkenin en prestijli ve pahalı üniversitesinde ekonomi okumaya başlar ve bitirir. Çok endişeli, şimdi gerçek bir işe başlamak istiyor. En azından söylediği bu. Noah'ın bildiği, babasının önüne çıkan bu İngiliz beyefendisi olmadığıdır. Noah 30 yaşından itibaren hayatının her gecesi dışarı çıktı. Asla aynı gömleği iki kez tekrar etmedi, sadece bir gömleği iki kez değil... aynı kızında. Noah bir avcıdır, onları baştan çıkarır, onlara aşık olur, onları kullanır ve onları terk eder. Çok kararlı olduğu bir hedefi var: 34 yaşına gelmeden 500 cinsel eyleme ulaşmak. Ve bir sığır hesabı ile takip edin. Noah, düzenlediği partilerle de ünlüdür. Noah'ın partileri efsanedir. Her zaman tematiktirler. Beyaz ya da Hiçbir Şey partisi, Gözlükler veya Hiçbir Şey partisi, İç Çamaşırı veya Hiçbir Şey partisi... ve tüm partiler de gizlidir. Babası geldiğinde... Tabii ki Noah üniversiteyi sadece bir dizi olası parti ve tanışılacak yeni kadın olarak görüyor. Her zaman bir kez. Tek bir gece için, onları bir daha asla görmemek. Her zamanki gibi. Veya neredeyse her zaman olduğu gibi. Noah nedir? Babasına gösterdiği İngiliz beyefendi mi? Her gece parti veren playboy mu? Avını toplayan kişi mi? Ya da üç yıl önce oğluna bakmayan duygusuz ve sorumsuz biri? Veya neredeyse her zaman olduğu gibi. Noah nedir?

Sırlar, insanlar çok özel tuhaf yaratıklardır. Mutluluğu arama hevesi içinde kendilerine ve etrafındakilere büyük bir mutsuzluk yaratırlar. En büyük sorunun şiddet ve nefret olduğuna inanıyorlar ama en büyük sorunu kayıtsızlık.
Herkes başkalarının sahip olduğu ve ne pahasına olursa olsun onlara mutluluk vaat eden bir şeyi arar.
Doldurması imkansız derin bir boşlukla dolu, yaşamdan yoksun yaşıyorlar. Onlara kaç şans daha vermeliyiz? Vermemeliyiz...