This is so bad

Hoofdstuk 3

Ik sta al tien minuten te wachten op Markus.

Ik kijk op m'n mobiel voor de bus tijden, want fietsen red ik niet meer en ik was gister ook al te laat.

Over 5 minuten gaat de bus. Ik ren met m'n rugzak op mijn rug naar de bushalte. Na 2 minuten ben ik er. M'n buurmeisje Evelien komt er ook aan. 'Heey Dev!' 'Hee eef.' zeg ik. De bus komt eraan. Ik zie ook nog helemaal geen Markus, hij heeft me laten zitten. Ik scan m'n ov chipkaart en ga zitten ergens midden in de bus. Evelien komt naast me zitten.

Ik scan me ov weer en loop naar school. Over 5 minuten gaat de bel. Markus staat bij m'n kluisje. Die hufter is er gewoon al. Nou hij zal eens weten wat hij vandaag op zijn dak krijgt. Ik duw hem aan de kant. Wow het lukte. Ik trek m'n kluisje open en dump mijn jas erin. Ik sla hem met een klap dicht. 'Rustig. Wat heb jij?' zegt hij. Ik draai me naar hem toe. 'Wat denk jij hufter.' 'Wat lul je?' vraagt hij. 'Kan ik eerder aan jou vragen want ik heb geen lul, stomme klootzak.' antwoord ik en negeer verder wat hij zegt. Ik loop naar de les.

'Welkom Deveny!' roept mevrouw Heiden. 'Hoi.' zeg ik koeltjes.
Na 5 minuten is de klas vol gestroomd. 'Ik heb een plattegrond gemaakt qua zitplaatsen.' zegt mevrouw Heiden. Ik kijk om me heen. Waar is Melody? Ik stuur haar een bericht.
Waar ben je? Xx
Meteen krijg ik een reactie terug.

Melody is ziek. Succes op school xx moeder van Melody. 
Dat is een aardige vrouw hoor. Ze is m'n tweede moeder haast zo lief en zorgzaam.

'Markus , naast wie wil je zitten?' vraagt de docente. Sommige studenten mogen een voorkeur opgeven, zodat het voor haarzelf ook makkelijker wordt. Ik word nooit gekozen want ze weet dat ik Melody kies, en andersom. 'Euhm Deveny' zegt hij charmant. Ik zucht. Dit had ik nou echt niet verwacht. Ik dump me naast hem neer en kijk hem strak aan. 'Moet ik je weer thuis brengen?' zei hij speels. Ik moet me inhouden hem niet uit te schelden. Ik had hem allang verrot gescholden maar bij deze vrouw, als je eruit word gestuurd, kan je meteen een uurtje nakomen of de kauwgom onder tafeltjes wegschrapen. Bah. Ik blijf hem strak aankijken. 'Mond verloren?' zegt hij en knijpt in me wang. Ik geef hem zo'n harde klap op zijn wang dat hij gewoon een trillende onderlip krijgt. Ik sta op en ga achterin de klas zitten. Dave ligt dubbel van het lachen hij zag het allemaal gebeuren. Hij stak zijn duim op naar mij en ik begon nu ook de proesten. 'Deveny waarom zit je nu daar?' 'Dat zal ik u vertellen. Die hufter denkt dat hij alles is, maar die klootzak is nog niet eens een cent waard. Zelfs een steen is nog meer waard dan hij. Dat ik hem vertrouwde was een grote fout.' zeg ik boos. 'Deveny en Markus jullie blijven zitten de rest mag gaan.' Het is even rumoerig en daarna valt er stilte. Ik zit nu weer voorin de klas. 'Wat is het probleem?' vraagt de docente. 'Nou..' zegt hij. Ik geef hem een stop teken en zeg: 'Hij zou me ophalen en dat deed hij niet. Het is vreselijk dat ik een hufter heb moeten geloven. Ik geloof die zogenaamde badboys niet meer, stuk afval is het. Meer ook niet.' 'je noemde me hoe?' zei hij. Ik stond voor de tafel en zei: 'Stuk afval. Hoe vaak wil je het nog horen?' zeg ik terwijl ik voor zijn neus sta. Hij duwde me naar achter. Ik hing half op de tafel. Hij stond over me heen gebogen. Onze benen raakte elkaar en ik kreeg het warm. 'Durf je het nog een keer te zeggen?' vroeg hij waarschuwend. 'Markus klaar nu.' hoor ik mevrouw Heiden zeggen. 'Stuk afval.' zeg ik hakkelig omdat ik nauwelijks lucht krijg. Hij trekt me overeind en zegt: 'Je bent een pittige daar hou ik van.' Met die woorden loopt hij de klas uit. Ik blijf samen met mevrouw Heiden verbaast achter.