Hoofdstuk 5

903 37 1
                                    

Het is zaterdag. Ik word wakker en rek me uit. Ik kijk op m'n mobiel om te zien hoelaat het is. Ik zie een gemiste oproep van een onbekend nummer. Misschien is het belangrijk. Ik bel terug. 'Ja?' klinkt het aan de andere kant van de lijn. 'Je had me gebeld.' zei ik terug. 'Hoe is het met Markus?' vraagt een mannelijke stem. Wie is dit? 'I dont know. Goed denk ik. Hoezo? Wie ben jij?' vraag ik. 'Heb je al gehoord dat hij bij de maffia hoort?' vraagt de man. 'Ja..' zeg ik wat twijfelachtig. 'En hij heeft een vijand.' zegt de man. 'Zal wel. Wacht, ben jij..?' vraag ik licht geschrokken. 'Ja ik ben Marco, zijn vijand.' zegt de man. 'Het zal allemaal wel val me niet lastig.' zeg ik en druk hem uit. Ik stap uit m'n bed en kleed me aan. Meteen bel ik Markus. Hij zei dat ze me niks zouden doen nou waarom word ik gebeld dan? 'Hey Dev, wat een verrassing.' antwoord hij. Hij klinkt nog slaperig.  'Waarom belde ene Marco mij?' vraag ik. 'Wat? Heeft hij jou gebeld?' vraagt Markus. Ik zucht diep. 'Ik moet je ook wat vertellen.' zegt hij erachteraan. 'Wat?' vraag ik. 'Melody was eerst ook in zijn handen.. Ik denk niet dat Melody ooit heeft gezegd dat ze met me had, maar daarom wil ze je van mij afhouden om je te beschermen tegen dit..' zegt hij. Wat een schat is Melody, maar ze kon wel gewoon zeggen dat ze met Markus had. 'Oké, maar ik ben nu eigenlijk bang..' zei ik. Daar gaat m'n stoere reputatie. 'Snap ik, wat doe je vandaag?' vraag hij. 'Met Melody shoppen.' zei ik. 'Oké bel me als er iets is.' zegt hij.  'Oké..' antwoord ik en hang op. Hij klonk heel beschermend.

We lopen de laatste winkel uit en hebben beide een paar tassen vol leuke items. 'Terrasje?' vroeg ik. 'Jaa!' zei ze. We gingen aan een tafeltje zitten. 'Een cola en een sinas.' zeiden we toen de bediende kwam. 'Waarom heb je nooit vertelt dat je met Markus had?' vraag ik direct. 'ehm.. Ik wou je beschermen tegen die maffia wereld. Ik was er in terecht gekomen.' zei ze en pulkte aan haar nagel. 'Ik zit er nu al in, Melody.' zei ik en liet het nummer van Marco zien. Ze keek me met grote ogen aan en verontschuldigde zich 100 maal. Ik dronk de laatste slok op. Er kwam een jongen aan de tafel zitten. Melody kneep in m'n arm als waarschuwing. 'Hallo Deveny en Melody.' zei de jongen. 'En jij bent?' zeg ik arrogant. 'Marco.' zegt hij. Ik pakte m'n telefoon stiekem en belde Markus zodat hij het gesprek hoorde. 'Ik mag jou wel Deveny.' zei Marco. 'Nou dat is dan heel fijn voor je.' zei ik. Er stond een man achter hem met mega spieren. 'Dankjewel onbeschoftje.' zei Marco. 'Graag gedaan.' antwoord ik met een neppe glimlach. Hij keek me strak aan. 'En Melody waarom zo stil?' Marco grijnst. 'Laat haar met rust.' zeg ik fel. Ik pakte de tassen op en hield m'n mobiel nog in m'n handen die nog steeds aan het bellen was. Ik liep bij hem weg, samen met Melody. 'Ik spreek je nog wel, Deveny.' roept hij ons achterna. 'Zak.' roep ik. Iets verder in de stad houd ik de mobiel aan m'n oor. 'Alles gehoord?' zei ik. 'Ja, ik regel wel dat je uit zijn handen blijft.' zei Markus. 'Is je geraden ook.' antwoord ik.

We lopen de stad uit en gaan naar mijn huis. We besluiten op mijn kamer een film te kijken.
Toen ging de telefoon. Marco..

This is so badWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu