This is so bad

36

De bel gaat. De laatste bel vandaag, maar we moeten nog schoonmaken. Ik loop samen met Markus naar de conciërge. We krijgen spullen in onze handen gedrukt en moeten de gang schoonmaken. Naar mate het later word vertrekken er steeds meer docenten, en ja die moeten door de gang dus dan kan je weer opnieuw. De zoveelste docent loopt over het net gedweilde stukje. Boos gooi ik me dweil neer en ga tegen me muur aanzitten. Markus swabbert gewoon verder. Hij heeft oordopjes in zijn oren. Ik kan mee genieten met het muziek. Wat je maar genieten noemt. 'Dag Deveny' zei een docent die naar buiten liep. Ik negeerde het. Ik kreeg een bericht binnen op me nieuwe mobiel.

Melody: Bel me even.
Ik: hoezo?
Melody: ik verveel me.
Ik belde haar op.
Ik: wazzup
Melody: nog op school?
Ik: ja
Melody: oké dan succes nog ik moet me hond uitlaten.
Ik: oké doeiii
Ik pakte me dweil weer en begon te poetsen. Verderop in de gang zag ik een schim steeds dichterbij komen. 'Markus?' fluisterde ik. Markus hoorde me niet. Ik dweilde heel snel alles om weg te mogen. Stapje voor stapje kwam de schim dichtbij. Er kwam weer een docent aangelopen. Jemig kan ik weer opnieuw.
De schim was weg? Ik voelde een hand op me schouder en ik gilde. 'sjeez Deveny me oren' zei Markus. 'Oh sorry' zei ik. 'Ik ben wel klaar zo hoor.' zei hij. Ik keek de gang in. Je zag allemaal voetstappen. 'Poetsen vriend.' zei ik en gaf hem een dweil. Hij zuchte en liep terug. Ik besluit om naar de wc te gaan. Ik loop richting de wc. De schim is nergens te bekennen. Ik sta voor de spiegel. Me haar is net touw. Ik doe me haar in een paardenstaart. Ik werk de maskara stukjes onder me ogen weg en ga naar de wc. Daarna was ik me handen. Ik kijk nog een keer in de spiegel en loop dan de deur uit. Ik voel een hand op me schouder. Ik sta meteen stokstijf. Langzaam draai ik me om. 'Hallo' zei Kian. 'Ki-ki-kian.' haper ik. Hij pakte me bij me pols beet en ik gilde. Fuck Markus hoort me niet met z'n muziek. Ik probeer me los te trekken maar dat werkte niet. Kian draaide me om en ik kijk recht in de ogen van Marco. 'Lieverd.' zei hij. Kian duwde me naar voren waarna ik op me knieën belandt. 'Goed werk Kian.' zei Marco en gaf Kian geld. Ik stond op en probeerde langs Kian weg te rennen maar dat lukte niet. Marco en Kian sleurden me naar een nooduitgang en daar werd ik in een zwart busje geduwt. Kian duwde een doek tegen me gezicht waarna ik wegviel.