Hoofdstuk 1

1.8K 46 4
                                    

''Melody!'' roep ik door de gang. Iedereen kijkt op. Ze zullen wel denken dat ik gek geworden ben. Dan hoor ik Melody mijn naam roepen. Gillend van blijdschap vliegen we elkaar in de armen. Het nieuwe schooljaar is net begonnen en we hebben elkaar de hele vakantie niet kunnen zien. Ik was de eerste 3 weken op vakantie en Melody de weken erna.
Als we weer op adem komen loop ik samen met Melody naar m'n kluisje. Ik prop m'n jas erin en stop de boeken erin die ik nog niet nodig ben. ''Aan de kant.'', hoor ik achter me. Ik draai me om en kijk in mooie groene ogen. ''Hoezo?'' vraag ik. ''Dat je dat nog moet vragen.'' krijg ik als antwoord terug. Spottend lach ik en draai me weer om. Ik sluit me kluisje en zeg: ''Of je wachten even, koning.'' zei ik lachend en liep met Melody weg.
''Dev.'' zegt Melody. ''Ja?'' vraag ik. ''Je moet oppassen met hem hij is niet een type waar je ruzie mee wilt.'' zegt ze serieus. Ik kijk haar lachend aan en zeg: ''Ik toch ook niet.''

We lopen het lokaal in en zie dat dezelfde jongen bij de kluisjes in de klas zit. Ik schenk hem geen aandacht en ga twee plaatsen voor hem zitten, naast Melody. Via mijn ooghoek zie ik dat hij achter me gaat zitten. Er komt een jongen naast zitten. ''Melody?'' fluister ik, ''Was dat niet die jongen waar je verliefd op was?''  Ze knikt en zegt: ''Als hun bevriend zijn dan niet meer.''

Na 10 minuten moesten we zelfstandig werken. Er werd op me schouder getikt en ik draai me om. ''Wat?'' sis ik. ''Ik ben Markus.'' zegt de 'koning'. ''Dat is dan heel fijn voor je.'' antwoord ik terug en draai me weer om. ''Deveny, niet praten.'' hoor ik meneer Vijver zeggen. Zijn naam alleen al. ''Jaja.'' zeg ik. ''Dus je heet Deveny.'' fluistert hij in me oor. ''Nou als je goed hebt geluisterd dan weet je het.'' snauw ik hem toe. ''Deveny ga je maar melden.'' zegt meneer Vijver duidelijk geïrriteerd. Fijn, mag ik mij melden door hem. Ik pak m'n rugzak en prop me Nederlands boeken erin. Met een smak gooi ik de deur achter me dicht.

'Eruit gestuurd?' word er gevraagd bij het leerlingen bureau. 'Ja' zeg ik. Ik krijg een formulier en vul hem in.

Ik loop vlak voor de afloop van het lesuur weer naar het lokaal en gooi de deur open. Ik dump het papier op zijn bureau. ''Wat betekent idc nou weer?'' vraagt meneer vijver. ''I dont care.'' zeg ik doodnormaal. Ik had op het briefje geschreven dat het me niet boeide dat ik eruit was gestuurd, alleen ik vond dat de jongen achter me ook straf moest hebben. Hij ondertekent het en zegt: ''Markus je blijft na de les even zitten.'' zegt meneer Vijver. Ik kijk hem met een grijns aan en zie Melody angstig kijken. Hij heet dus Markus.

5 minuten later gaat de bel. Ik hou Melody tegen. ''Wacht op mij.'' zeg ik. Ze gaat weer zitten. ''Melody je mag het lokaal verlaten.'' zegt meneer Vijver. ''Ze wacht op mij.'' zeg ik. Hij zucht en gaat in gesprek met Markus die natuurlijk alles ontkent.

We lopen naar de kantine. We gaan op onze plaats zitten en ik zeg: ''Hij is zo irritant hij mag opdonderen.'' Melody kijkt wederom angstig. Ik draai me om, gezien Melody over me heen kijkt. ''Wat aardig van je.'' zegt Markus. ''Weet ik.'' zeg ik met een glimlach. Hij loopt weg. ''Melody!'' roept iemand. Melody kijkt op. ''Ik moet even gaan ik zie je zo bij de kluisjes.'' zegt Melody. Ik ruim m'n drinken op en loop naar m'n kluisje. Markus staat er tegenaan met z'n vriend die naast hem zat. Hij heet Dave. Ik loop erheen en vraag of ik er bij mag. Hij keek me speels aan en zegt: ''Voor een kusje.'' ''Goor.'' antwoord ik en probeer hem aan de kant te duwen. ''Gaat je niet lukken hoor.'' zegt hij. Hij pakt me beet en duwt me tegen de muur: ''Als je me gewoon een kusje gaf mocht je erbij.'' fluistert hij in me oor. ''Rot op.'' sis ik. Hij loopt lachend weg en ik wissel de boeken in m'n kluisje. Melody komt aan gelopen. ''Wat was er?'' vroeg ze. ''Niks.'' zeg ik schouderophalend.  We lopen naar de laatste les, Engels.

Ik spring op m'n fiets en fiets gauw naar huis. Ik zag Markus namelijk in zijn auto wegrijden en hij hoeft niet te weten waar ik woon.

Hijgend kom ik thuis en drink de hele kraan leeg. Ik dump m'n rugzak en val in slaap op de bank.
Na een uurtje word ik wakker en begin ik aan mijn huiswerk. Zodra ik de laatste antwoorden opschrijf in mijn schrift ontvang ik een melding op mijn telefoon.
Hey Deveny prinsesje

Dit kan ook maar één iemand wezen, Markus. Ik stuur hem een bericht terug.
Markus?

Al gauw krijg ik antwoord terug dat hij het is. Meteen blokkeer ik hem en maak ik mijn huiswerk af. Na het huiswerk eet ik samen met mijn moeder en ga ik vroeg in bed.

This is so badWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu