This is so bad

11

Ik heb me ontbijtje al op.

Ik trek me sportkleren aan, want ja,vandaag moeten we sporten.

(Op de foto zijn de sport kleren te zien.)

Ik trek er geen vestje overheen. Het lijkt wel een BH maar het is gewoon een topje. Melody komt in een vest en lange broek. Zo dat is echt warm. 'Het zal warm zijn vandaag hoor.' zei ik plagend. Markus en Dave komen ook de woonkamer in en samen lopen we naar het sportveld.

'Kom op kom op!' riepen we naar Dave die het laatste rondje moest rennen. 'Woehoe' riep Melody. We hadden gewonnen. Ik ben uitgeput.

We kregen flesjes water en gingen in het gras zitten. 'Je ziet er mooi uit.' zei Markus. 'Dankje jij ook' zei ik blozend. 'Weet je dat je schattig bent als je bloost.' zei Markus. 'Ik ben niet schattig.' zei ik dreigend en lachend. 'Okeoke' zei hij lachend. 'Nu gaan we voetballen!' word er omgeroepen. 'Ik kan niet meer hoor.' zei ik. 'Kom' zei Markus. Ik schudde nee. Ik was best wel moe. Hij tilde me op en nam me mee. 'Markus..' 'Sst ik draag je er wel heen dan kan je zometeen voetballen.' Bij de banken zette hij me neer. We moesten even wachten tot de andere teams klaar waren. 'Ik kan niet voetballen.' zei ik tegen Markus. 'Gewoon je best doen, meer kan je niet doen.' ik knikte en liep het veld in. We moesten tegen team groen. Iedereen kreeg vandaag een kleur, wij zijn blauw. Ik kreeg de bal en rende ermee naar voren. Ik schoot de bal naar Markus waarna hij scoorde. Hij rende naar me toe en tilde me op. 'Zie je wel dat je het kunt.' zei hij terwijl hij me neerzette. Ik gaf hem een speelse tik en we gingen weer verder.

'wat een wedstrijd.' zei Melody. We liepen weer naar de kamer. 'Je zag er mooi uit.' zei Markus. 'Dankjewel.' zei ik terwijl ik hem een tik gaf. 'Auw waar was dat voor nodig?' 'Omdat je zei dat ik schattig was als ik Bloos.' Hij rende achter me aan. Totdat we bij de kamer waren. Ik opende de deur en er zaten 2 jongens. 'Euhm hoi?' zei ik. 'Deveny, ben je alleen?' 'Wie zijn jullie?' Markus, Dave en Melody kwamen nu ook de kamer in. 'Hey Melody' 'Wie zijn jullie?' vroeg ze. Ik liep naar Markus toe en hield zijn arm beet. Melody ging naar Dave. 'We komen jullie ophalen.' 'Dacht het niet.' beet ik hem toe. Hij stond op en had een mes beet. 'Of je komt hier of er gaat misschien wel een dode vallen.' Ik liet Markus zijn arm los en zou erheen lopen totdat Markus me achter hem trok. 'Oprotten.' zei Markus, met donkere ogen. 'Markus,Markus, Markus, niet veranderd.' Markus gooide een stoel maar hem waarna hij met een klap op de grond kwam. Markus pakte zijn mes af en dreigde hem naar buiten, samen met die andere jongen. Melody was naar een slaapkamer gebracht door Dave. Markus gooide het mes op de tafel en stond voor me. 'Niet nog eens luisteren naar hun.' 'Sorry..' zei ik met me hoofd naar beneden hangend. Hij trok me kin op en gaf me een knuffel. 'Het is al goed, er is niks gebeurd. Stel je voor dat je alleen was dan had het anders afgelopen. Ik blijf voortaan bij je.' zei hij.

Ik liep naar de badkamer en nam een douche. Daarna nestelde ik me op de bank. Melody kwam naast me zitten. 'Ze waren van Marco..' fluisterde ze. Ik knikte. Dat had ik al gedacht. Ik werd gebeld. 'Hallo?.... Ja.... Oh oke' ik moest onze prijs ophalen bij de receptie. 'Ik kom zo weer. Ik moet de prijs ophalen.' zei ik tegen Melody. Ik liep over de gang en stond opgegeven moment in de lift.