GARDENYA | Texting

1.6

İyi okumalar...

**********

Gardenya: Günaydın. (09.32)

(Görüldü.)

Poyraz: Günaydın. (09.37)

Gardenya: Nasılsın?

Poyraz: İyi, sen?

Gardenya: İyiyim ben de.

Gardenya: Küçüklük fotoğraflarıma bakıyordum da aklıma sen geldin, bir yazayım dedim.

Poyraz: Küçüklük fotoğraflarından bana nasıl geçiş yaptın anlamadım ama.

Gardenya: Yaa şöyle

Gardenya: Kendi fotoğraflarıma bakarken senin küçüklüğün nasıldı acaba diye merak ettim.

Gardenya: Öyle olunca da sana yazıp sorayım dedim.

Gardenya: İyi yapmışım bence.

Poyraz: Tuhaf kız.

Poyraz: Neyini merak ettin ki küçüklüğümün?

Poyraz: Sıradan, yerine duramayan, hoplayıp zıplayan bir çocuktum işte.

Gardenya: Benim için sıradan değilsin tamam mı?

Gardenya: Duymayayım bir daha.

Poyraz yazıyor...

Poyraz çevrimiçi.

Poyraz yazıyor...

Poyraz: Peki.

Gardenya: Evet şimdiii...

Gardenya: Hiç unutamadığın, çok mutlu olduğun ya da böyle komik bir anın var mı?

Poyraz: Eee...

Poyraz: En mutlu olduğum an kardeşim olacağını öğrendiğimdeydi.

Poyraz: Ben o zaman beş yaşındayım tabii. Daha doğrusu yeni girmiştim.

Poyraz: Hatta annem hamile olduğunu doğum günümden birkaç gün önce öğrenmiş.

Poyraz: Sonra doğum günüm geldi işte.

Poyraz: Biz doğum günlerini böyle tüm sülale, ne bileyim eş dost falan çok kişi kutlamazdık.

Poyraz: Yani sadece babam, ben ve annem vardık o gün de.

Poyraz: İşte annem o gün hediye kısmına geldiğimizde bana hediye olarak bir kardeş geleceğini söylemişti.

Poyraz: Bunu anlattığıma inanamıyorum ama...

Poyraz: Neyse başladım bir kere.

Poyraz: Ben de küçük olduğumdan ne bileyim daha kardeşimin doğması için zamanın olduğunu.

Poyraz: "O zaman nerde bu kardeş? Gelip benimle oyun oynamayacak mı?" diyip ağlamıştım.

Poyraz: Sağ olsun canım annem ve babam da kahkaha atıp ağlamamı durdurmaya çalışmıştı falan.

Poyraz: Mutlu ama bir yandan da hüzünlü bir andı benim için.

Poyraz: Öyle yani.

Gardenya: Yiaaaaaaaaaa.

Gardenya: Sen neden bu kadar tatlısınnn??? *-*

Gardenya: Gülsem mi düşsem mi bilemedim...