YEŞİL YURT

15. Bölüm

Valizlerimiz bayağı kalabalıktı .
Taksiye zor yerleştirmiştik. Son anda uçak seferimizi iptal ettirip otobüs ile gitme kararı aldık.
Uçağa göre  uzun bir yolculuktu.
Koltuklarımızın arkasındaki tabletlerden film seyrettik ve verilen ikramları yedik. Kendimizce eğlendik.
Yolculuk öyle böyle geçmişti işte .
Sonunda varmıştık İstanbul'a .
Jessicca ve Aysu Hanım bizi terminalde  bekliyorlardı .
Otobüsten indiğimizde bizi karşıladılar.
Valizlerimizin çok olduğunu bildikleri için Aysu Hanımın arabası ile gelmişlerdi. Iner inmez Jessicca'nın
boynuna atlamıştım .
Uzun bir tatil olmasada yinede onu çok özlemiştim.
Nedense ilk günden beri Aysu Hanım ile pek sıcak olamamıştım biraz itici ve bilinmeyen bir kişiliği vardı.
Ama biraz da cana yakındı.
Hiç tanımadan evimize almamızda bir dilik olmalıydı.
Açıkçası sırf Almina için aldık diyebiliriz.
Saten biz tatilde iken oda bir kaç günlüğüne bir yere gitmiş. 
Gerçekten çok şüpheleniyorduk Jessicca ile.
Daha sonra Almina ile Aysu Hanım'ın odada fısır fısır konuşmalarınada kulak misafiri olmuştum.
Konuşmalarından pek birşey anlamamıştım ama hiç hayli alamet  değildi.

1 hafta sonra....

Sabah erkenden aylık kontrol için  Jessicca ile hasteneye gitmek üzere yola çıktık. O sırada Almina ile teyzesi evde mandalina ile ilgileniyorlardı .
Hastaneye  geldiğimizde büyük bir kalabalık vardı.  Geçtik ve bir yere oturduk.
Jessicca:
-Eyşan nekadar da kalabalık burası.
Eyşan
- Evet gerçektende çok kalabalık .

Bayağıda sıra vardı.
Düşünebiliyormusunuz kontrol için geldiğimiz hastanede 259. Sıradaydık.
Nasıl bekliyicektik bu sırayı hiç bilmiyorum.
Aklımızdan eve geri dönmek bile geçti.
fakat  bu kontroller gerçekten çok önemli olduğu için sırayı beklemek zorundaydık.
Hastanesinin caffe sine indik . Kantinden birşeyler alıp yedik derken 2.30 saat geçmişti ve sonunda sıra bize
gelmişti.
Ikimiz birlikte girdik önce ben muayene oldum. Doktor bir sorun olmadığını söyledi ve sıra Jessicca'ya geldi. Sonrasında doktor saskin ve üzgün bir şekilde Jessicca'yayla.
Fısır fısır bir şeyler konuşuyorlardı ayrıca benide odadan çıkarmışlardı kapının aralığından neler olduğunu anlamaya çalışırken Jessicca'nın göz yaşlarını gördüm.
Görür görmezde odaya daldım ve
Eyşan :
-Jessicca noldu neden ağlıyorsun.
Jessicca:
-Evde anlatacağım bitanem şimdi bekle.

Neler olmuştu, neden ağlıyordu,bana ne anlatacaktı ...
gibi bitmeyen sorularla boğuşurken
Bir taksiye binip eve gittik eve geldiğimizde kapı acıktı ve ev darmadumandı ayrıca Almina ve teyzesi evde yoktu.
Hemen gidip değerli eşyalarımızı kontrol etmek için odamıza gittiğimizde hiçbiri yerinde yoktu. Hırsız girmiş olsa Almina ve teyzesi bize haber verirlerdi.
Ya hırsız onlarsa.
Hemen evin güvenlik kameralarını açtık Allah'tan evde bir kamera olduğunu bizden başka kimse bilmiyordu.
Kamera görüntülerini açtığımızda bir de ne görelim eve giren iki hırsız önce evi soymuşlardı sonrada Almina ve Aysu Hanım'ı kaçırmışlardı.
Görür görmez şok olmuştuk.
Hemen karakola gittik olanları anlatıp görüntüleri gösterdik.
Bu tüm koşturmacada Jessicca'nın ne anlatacağını unutmuştum. Polisle konuşmaya devam ederken birden Jessicca yere yığıldı.
Eyşan:
-Jessicca kalk ne oldu?
Iyimisin Jessicca hadi uyan
Polis:
- Hanfendi iyimisiniz derken
Karakoldakiler bir ambulans çağırmışlardı bile .
Jessicca' ya   noldu Almina ve teyzesi şimdi nerde ne yapıyorlardı derken kedimize evde yalnız bırakmıştım.
Tüm bunlar kabus olmalıydı .
Polisle birlikte hastaneye gittim .
Jessicca'yı hemen bir odaya almışlardı. 
Yarım saat sonra odadan çıktılar.
Eyşan
-Doktor Hanım noluyor . Jessicca'nın nesi var.
Doktor:
-Bunu sana nasıl söyleyeceğimi inanki hiç bilmiyorum .
Eyşan:
-Doktor Hanım kötü birşey yok demi.
Doktor:
- Gel bakalım otur şöyle de anlatayım .
Doktor Jessicca kanser dediğinde dünyam birkez daha başıma yıkılmıştı.
Neler olacaktı ben ne yapacaktım...