YEŞİL YURT

16. Bölüm (KANSER)

Önce bir kaç gün hastanede tedavi edildi. Sonrasında tedaviye evde devam etti. Ben Jessicca'nın durumuna üzülürken Almina'ları tamamen unutmuştum .

1 hafta sonra...

Jessicca'nın ilaç uygulamasını ben yapıyordum fakat Jessicca'nın durumu her geçen gün kötüye gidiyordu.

Yarın hastanede randevumuz var.
Iyiki okullar yaz tatilinde yoksa ben Jessicca'yı evde nasıl yalnız bırakırdım.

Jessicca ile yemeğimizi yedikten sonra ben Jessicca'ya ilaçlarını verdim ve uyuduk.

Sabah uyandıktan sonra kahvaltı yaptık
Jessicca'nın hiç iştahı yoktu yemeden içmeden kesildi.
Onun için çok endişeleniyorum.
Elimdeki son param ile taksi çağırdım.
Evimize hırsız girdiği için ve Jessicca çalışamadığı için evimizin gelirleri durdu.
Peki biz bundan sonra parasız ne yapacaktık.
Keyfî harcamaları geçiyorum elektrik su faturalanını nasıl ödeyecekti.
Gerçekten hiç bilmiyorum .
Taksi geldiğinde binip hastaneye gittik.
Birkaç muayeneden sonra tedaviye yeniden hastanede devam etmesi gerekliydi. Ücretsiz bir hastane olması bizim için iyi olmuştu.
Jessicca'yı hastaneye yerleştirdikten sonra hemen kendimi sokağa attım ve gördüğüm bütün ilan ları aradım. Iş bulmalı Jessicca'ya bakmalıydım nasıl o beni yurttan alıp bana bunca zaman baktıysa benimde ona bakmam lazımdı.

2 hafta sonra...

Uzun aramalar sonunda kendime küçük bir restarontata garsonluk işi bulmuştum.
Maaşıda idâre ederdi .

Jessicca yaklaşık 3 haftadır hastanedeydi. Ben gündüzler işe gidiyor geceleride Jessicca'nJessicca'nın
yanında kalıyordum.
Bu belkide bir süre daha böyle devam edecekti .
Bu durum artık alışagelmiş bir hal almış tı.
Fakat Jessicca'nın durumunda hiçbir ilerleme yok aksine daha da kötüleşiyordu.

Yine bir gün işe gitmek üzere yola çıktık restoranta vardım ve herzamanki gibi işimin başındaydım.
Mesai başlayalı yarım saat olmuşken
bi anda telefonum çalmıştı. Mesai saatinde telefonumun çalmasına pek de alışık değildim.
Tanınmadık bir numara olduğu için başta açmadım fakat ısrarla aramaya devam edince ben de dayanamadım açtım. Telefon hastanedendi.
Içime birden bir korku basmıştı. Sanki o kötü haberi almıştım.

O kötü haber neydi?

Ben hüngür hüngür ağlamaya başlaşladım .
Sonrasında baygınlık geçirip hastaneye kaldırılmışım.
Yaklaşık 2 saat uyanmamışım ve sürekli Jessicca'nın adını sayıklaya
durmuşum.

Evet ne yazıkki onu kaybetmiştim

Tek ailemi tek dostumu ...
O yoktu, ben onsuz bir hiçdim ...

Ne yapacaktım şimdi?

Ayıldıktan sonra bana bir kez daha sakinleştirici yaptılar.

Yalnızlık kader midir?

Ölenle ölünmez derlerya ben Jessicca'nın ölümü ile bir kez daha ölmüştüm ve bir kez daha...

Içimdeki bir ses,
Ölene kadar yaşamaya mecbursun.

Şimdiye kadar neleri kaybetim neleri
annemi,babamı, Jessicca'yı, Almina'yı...

Hakkatten Almina nerde?
O üzgün kafayla oturdum biraz düşündüm. Almina ve teyzesinin kaçırıldığını hatırladım.
Başıma taşlar yağıyordu sanki .
Jessicca'yı defnettikten sonra elektirik su kesilmiş şekilde beni bekleyen o eve gittim.
Birazda soğuktu sanki.
Yorganların altına girerek ısınmaya çalıştım.
Ertesi gün uyandığımda dolapta hiç bir şey olmadığından önce maaşımı çekmeye gittim sonrasında faturaları ödeyip evin ihtiyaçlarını aldım.
Eve geldim ve eşyaları yerleştirmeden önce hiç bir şey yokmuş gibi evi temizleyip aldıklarını yerleştirdim.
Duş aldım kahvaltı yaptım. Kendime biraz çeki düzen verdim . 1 hafta izinde olduğum için işe gitmeyeceğimden evde kaldım komşulardan gelen gelene ...
Misafirlerimi ağırladıktan sonra oturup düzgün kafayla düşünmeye başladım