Bayan Egosuz

Elveda Bahar...

Neye uğradığıma şaşırdım ve 1-2 dakika olayı kavramaya çalıştım derken Yağız fazla ileri gidiyordu,duvara yapıştırmıştı beni bile.Kendime gelip Yağızı itip tokat atmam bir olmuştu.Farkında olmadan bağırmaya başladım.

"NE YAPIYORSUN!?"
"BENDEN HOŞLANIYORSUN!" ikimizde bağıra bağıra konuşuyorduk.Sakinleşmeye çalıştım;

"Hadi ya.." dedim dalga geçercesine.

"SEVDA!" diye bağırdıktan sonra kendi çığlığımı yanağımdaki acıyla beraber duydum.Tokat he?

"Çık evimden!"
"Hayır!"
"Salak mısın oğlum sen?Çık diyorum Allah Allah" yine sinirini atmak için ellerini beline koyup yukarıya doğru bakmaya çalıştı ve aniden sırtımı duvara vurdum.Ah yine...nefeslik boşluk vardı arada.Kafamı sağ tarafa çevirip konuşmaya başladım;

"Kimden ne duy duysan saçmalık bu."
"Kimden duyabilirim Sevda?Duymama gerek yok davranışlarınla çok güzel açıklıyorsun bunu" yüzüne bakmıyor yere bakıyordum.

"Dediğim gibi saçmalık" dedim ve önüme dönerek göğüslerinden ittim.

"Yeter bu kadar saçmalık evimden gider misin?"
"Sana şans veriyorum?"
"Sen bana şans değil huzursuzluk verirsin anca."
"Öyle mi Sevda hanım?"
"Öyle Yağız bey." dediğim an arkasını dönüp gitti...Kapıya doğru ilerleyip Bahar'lara doğru yürüdüm.Düşünceli düşünceli.Evinin önüne gelmiştim bile yaklaşıp zili çaldım büyük ihtimalle anne ve babası evde değildi.Baharın kız kardeşi İrem açmıştı kapıyı,daha 7 yaşında tam bir melek.

"Ablacım ablan evde mi?"
"Evet Sevda abla içeride"
"Bana çağırır mısın bir tanem?"
"Hıhı tamam abla" yerim seni ben.

"Aa Sevda geçsene"
"Kim var?"
"Kimse,geç" dedikten sonra içeri geçtim.İrem'e bilgisayardan çizgi film açıp Bahar'ın odasına geçtik.

"Bahar ben çok saçma ve boş bir kararsızlık içindeyim."
"Seni bu kararsızlıktan çıkartabilirim biliyorsun."
"Ama gerçekten çok saçma bir şey"
"Ya olsun sen anlat"
"Yağız...Sence bir şeyler hissediyor muyum?"
"Imm valla bilemiyorum ki kızım ya,bazen öyle hareketler yapıyorsun ki bu düşündürüyor ama bazen öyle kızıyorsun ki asla diyebileceğim kadar"
"Sence de ölsem mi Bahar?"
"Ay kız tövbe de."

"O değil de kızım cidden öleceğiz be."

"Ne yapalım?Değiştiremeyiz bunu kaderimizde ne yazıldıysa"

"Doğru...Haklısın"

"Dışarı çıkalım mı?Listemizde 2.maddemizi yapmadık"

"Çıkalım,ay düşünsene bundan da senin kisini buluyoruz"

"Ay Allah korusun uğraşamam ben" kahkahalar ata ata İrem'in yanına gittik.Bahar;

"Ablacım biz dışarı çıkıyoruz annemler gelir 1 saate istersen Gülsüm'lerle kapıda oynayın olmazsa eve geçin oynayın,biliyorsun ne yapmayacağını"
"Hıhı abla biliyorum görüşüz Sevda abla"
"Görüşürüz bir tanem" dedikten sonra kapıya doğru yöneldik ve açtık.Mahalleden aşağı inip ana yol için otobüslere binip oturduk.Tek isteğimiz bir işlek ana yol bulmak.2.Maddemiz ise "Otostop çek ve durduklarında dikkatli gitmeleri için uyar!" ahha rezilliğin daniskası.Otobüsten bir ana yolda indik.Kenara geçip utana sıkıla otostop çektik.Ah biri durmuştu bu bir bayandı;

"Merhaba kızlar,nereye gidecekseniz bırakayım"
"Hayır hanımefendi yollar çok tehlikeli biraz daha yavaş gitmelisiniz" dedi Bahar kahkaha atmamak için kendini tutarak.Kadın ters ters bakıp gazladı.Şimdi sıra bendeydi.Elimi hızla indirmemle arkamı dönmem bir oldu.Ah şansıma tüküreyim.Sizce arabada kim var derseniz?Evet doğru bildiniz Yağız ve Ecem!Araba durdu ve ben tir tir titriyor durumdayım.Bahar olayın anlama aşamasındayken Yağız camı açıp bağırmaya başladı bile.