Empire High University: University of monsters

Chapter 16. Dreams or memories

Chapter 16. Dreams or memories

Aeon's POV

That scene that flashes earlier is living rent-free in my head, kahit hanggang ngayon na hinihintay ko si T at ang doctor na susuri sakin. Ilang minuto pa akong naghintay ng marinig kong may bumukas na pintuan sa baba saka ito sinara. I'm sure it's T because I can smell him but what's weird is I can't smell or sense another presence, it's just him but I can hear their footsteps as they ascended into the stairs. That's weird.

Narinig kong may kumatok sa may pintuanz sa labas ng opisina ni papa. I know it's T.

"Come in" tanging sabi ko nalang saka ako umayos ng upo. Bumukas ang pinto at bumungad sakin si T kasama ang isang babaeng mga kasing edad ko lang ata. Oh well, I'm not sure about her age because I don't even know what she is, but for human age, I think she's around 25 to 26.

"Hey, A" bati sakin ni T saka siya naglakad palapit sa study table, nakasunod naman ang babae.

"Hey, T" balik bati ko sakanya saka ako tumayo at naglakad palapit rin sakanila.

Ngumiti ng bahagya si T bago nagsalita. "A, this is Doctor Kasdeya Myers. Doc this is Aeon, the patient that I'm talking about" pagpapakilala ni T samin sa isa't isa.

Nilahad niya ang kamay niya sakin upang makipagkamay na tinanggap ko naman. The moment our skin touches each other, I felt nothing. I can't read her eyes nor her mind and I can't even feel anything as our skin touches. The only option left is biting her to taste her blood but that would be suicide for me. What if she's human? Then I'm dead if these fangs of mine touch her skin. So that's a big no.

Nginitian muna niya ako bago nagtanong. "So, what's your case all about?"

Tumingin muna ako kay T para sana tanungin sakanya kung mapagkakatiwalaan ba siya ng bigla ulit siyang nagsalita. "Don't bother asking him. If your concern is all about me keeping my mouth shut about you, you can just compel me later" hindi ko maiwasang mapakunot noo sa sinabi niya. I narrowed my eyes at her. Fuck! I can't read her.

"It's fine, A. She sknows" ani T na nakaupo sa may visitors chair sa may mesa ni papa. Tumango nalang ako bilang sagot saka minwestra siya sa mahabang sofa na nasa loob ng opisina. Ayoko ng magtanong pa dahil magsasayang lang ako ng oras. Kelangan na itong matapos para makabalik na ako ng eskwelahan dahil mag uumaga na rin. Though hindi ako matatahimik sa kung anong klaseng nilalang ang nasa harap ko ngayon, she's not human nor vampire. Then what is she? Pinilig ko nalang ang aking ulo para mawala ang mga iniisip ko. Saka ko na ulit iisipin ang mga yan pag okay na ang lahat. Ang mahalaga ngayon ay mabigyang kasagutan kung ano man ang mga pangyayaring laging pumapasok sa utak ko at lagi kong napapanaginipan.

"So, can you tell me about your case?" tanong ng doktora.

"I'm having these dreams every night, different dreams, and in those dreams, I am there, like it really did happen. Tapos pag nagigising ako I just find myself crying or scared or anything that I am feeling in that dream" I paused then continued. "Do you think those dreams mean something?" I ask.

"Could be" she shrugged, pause for a second then ask. "Ilang beses mong napapanaginipan ang mga ito?"

"May mga panaginip akong dalawa o tatlong beses kong napapanaginipan" sagot ko sakanya. "Why?" tanong ko pa.

"Those are not dreams, they're maybe your memories," she said.

"What?" hindi ko parin maintindihan. "Paano naging memorya ang mga iyon?" dagdag tanong ko pa.

"You see, dreams are the images or scenes that our subconscious creates, sila yung mga pangyayaring gusto nating mangyari and sometimes isang beses lang natin napapanaginipan ang isang pangyayari" sagot nito sakin.