Chapter 9. The Info

80 4 0
                                    

Chapter 9. The Info

A/N: This is flashback, yung panahong nangyari yung accident sa dining hall.

Flashback

Ire's POV

Pagkatapos kong makita at makausap si Aeon kanina malapit sa may library dumiretso ako sa may gubat sa labas ng university. Dito daw kami magkikita ng taong magbibigay sakin ng impormasyon tungkol sakanya. Gabi na pero maliwanag parin ang kapaligiran dahil sa ilaw na nagmumula sa malaking buwan. Full moon.

Naglakad lakad pa ako ng ilang minuto ng biglang may umatake sa akin. Mabilis kong nasalag ang atake niya. Ilang dangkal sa leeg ko ang hunting knife na hawak ng lalaki.

"Not so fast" I said then smirk. I kick him in the stomach causing him to stumble at tumama sa puno medyo malayo sa kinatatayuan ko. He hissed in pain.

"Who the hell are you?" tanong ko.

"I'm the guy you're looking for" sabi naman niya saka siya tumayo.

"I'm looking for no one" sagot ko.

"Really? Info?" nang uuyam niyang sabi saka may winawagayway na cellphone. Napakunot noo ako sakanya.

"So you're that nobody" pang iinis ko rin sakanya.

"Whatever" the guy said then rolled his eyes.

"What do you need?" bored kong tanong.

"Uh-oh. Wrong. I think it's the other way around" nang iinis na ani nito.

"You came in here without even knowing what's waiting for you" pagkasabi niya noon ay may narinig akong mga kaluskos sa paligid.

"I can't believe that you're that stupid" dagdag inis niya.

"Mukhang nagsama ka pa ng mga alipores mo. What? Afraid to face me alone?" I smirk. Nainis naman siya sa sinabi ko kaya bigla siyang sumugod. Hawak parin niya ang hunting knife na ginamit niya sakin kanina. Matagal narin akong hindi lumalaban so practice narin to. Mabilis kong nasasalag ang mga suntok na pinapakawalan niya. Damn! Marunong ba talagang makipaglaban ang isang to?

"You can't defeat me" sabi ko habang sinasalag parin ang mga suntok niya. I just rolled my eyes ng patuloy parin siyang nagpapakawala ng mga suntok na ni isa walang tumama. Nang mabagot ako sa ginagawa niya hinuli ko ang isang kamao niya na akmang susuntok sakin saka ako nagpakawala ng isang malakas na suntok na tumama sa mukha niya saka siya tumilapon.

"Really? That's all you got?" nang uuyam kong tanong sakanya. Napaigik siya sa sakit habang pilit na tinatayo ang sarili. Nakita kong putok ang labi niya at dumadaloy roon ang dugo.

"That's only one punch man" I said, still wearing that smug on my face.

"Kill him" galit niyang utos. Pagkasabi niya ng mga katagang yun ay may ilang mga kalalakihang sabay sabay na sumugod sa akin. Mabilis sila, but I'm way faster. I just throw punches and kicks sa mga goons na umaatake sakin. I saw one, unguarded, so I took that as an opportunity to punch him on the face, ang isa naman ay hinawakan ko sa leeg, let my fangs out, bit him and throw him on the ground. My eyes turned red the moment I tasted the blood on my lips. Napatingin ako sa mga kalalakihan ng mapansin kong hindi na sila sumugod. I can smell fear. I smirked, my eyes held no emotions and I saw them quiver in fear but too late, no one can escape in here... alive, and in a swift moment, I just throw their bodies on the ground while draining the blood of the last goon.

"You're a monster" sabad ng isang tinig.

"Oh, so you're still alive?" sagot ko sakanya saka ko binitawan ang wala ng buhay na lalaki sa lupa.

Empire High University: University of monstersWhere stories live. Discover now