CHAPTER 18: OFF
Aeon's POV
I glanced at Dark one more time to make sure if she's really asleep or not. Tonight, I'm going to sneak out of the school to meet T and the person he's talking about that'll help me with my gown for that stupid ball.
Nang masiguro kong tulog na nga ito ay tumalon ako mula sa balkonahe pababa. Siniguro ko munang walang mga gwardya o opisyal na nagroronda sa paligid bago ako kumilos.
Hindi naging mahirap ang paglabas ko sa eskwelahan dahil lagi lagi ko naman itong ginagawa at maingat naman ako sa paglabas.
Ilang minuto pa akong nagpalakad lakad sa may gubat hanggang sa makarating ako sa lugar kung saan kami magkikita ni T.
"Hey" bati niya sa akin ng makarating ako roon.
"Hi" balik bati ko. "So, where is this person that you're talking about?" tanong ko.
"She's inside" sagot naman niya, saka nauna nang naglakad papasok na sinundan ko naman. She. So she's a girl.
Nang makapasok kami ay may nakita akong babae na nakatalikod sa akin. She has a chestnut brown wavy hair na hanggang balikat niya. Her back looks sexy. I can't believe that I just said that.
Tumikhim si T sa tabi ko para kunin ang atensyon niya. Nang humarap siya sa amin ay napanganga nalang ako. One word to describe her, gorgeous. With her plump red lips, almond shape eyes, and honey-colored eyes.
"Jan, this is Aeon, Aeon this is Jan" pagpapakilala ni T.
"Hi," nakangiting bati niya sa akin, saka niya nilahad ng kanyang palad upang makipagkamay na tinanggap ko naman. The moment our palm touches each other my forehead creased. This feeling. I already felt this familiar sensation with Holly and that psychiatrist. The feeling of nothingness.
"Hello" simpleng bati ko sakanya saka bumitaw sa pagkikipagkamay.
"So do you have any particular color of gown you want to wear?" tanong niya sakin. I stared at her for a second to see or should I say sense something in her but nothing. I can't sense her and I can't read her mind.
"Black" maikling sagot ko sakanya. Nakita ko siyang kiming ngumiti.
"Perfect choice. The moment I saw you, I know black will be the best color for you" masigla niyang sabi. She's very cheerful despite her age, I mean human age. I think she's in between the age of 26 or 27. I quit don't know her age because I don't know if what creature she is.
"I want everything in black. From my gown, shoes, and my mask" dagdag ko.
"I'm pretty sure you'll say that" sagot naman niya saka tumalikod sakin at may hinalungkat sa dala niyang shoulder bag na nakalagay sa may sofa . Nang makita ko kung ano yun ay nagsalita ako.
"No need" turan ko saka may nilabas sa bulsa ng jeans ko na nakatuping papel. Inabot naman niya ito at binuklat.
"Great" napapantastikuhang ani niya saka tinupi ulit ang papel at nilagay sa loob ng bag at sinukbit ito sa balikat niya.
"So, I'm just gonna send T the designs of your gown, mask, and shoes so you can choose and revise it if you want too" dagdag niya.
"When?" maikling tanong ko. Ilang linggo nalang bago ang ball.
"Mmm, if I start sketching now, I'll be done by evening then I'm gonna send it right away" sagot niya.
"Thank you" pagpapasalamat ko sakanya.
"No problem" simpleng sagot niya saka nagpaalam na siya sa amin.
"Anong laman nung papel na binigay mo sakanya?" nagtatakang tanong ni T sa akin. Nagsimula akong naglakad palabas.
![](https://img.wattpad.com/cover/163142511-288-k144374.jpg)
YOU ARE READING
Empire High University: University of monsters
Про вампировEveryone loves fairytales. Who wouldn't? There's this perfect prince who'll save you like a knight-in-shining-armor and your the pathetic damsel in distress. The utopian world your living in. Everybody wants this perfect world. But not for her. She...