Empire High University: University of monsters

Epilogue

Epilogue

Ire's POV

Nang makalabas kaming lahat sa tunnel na iyon ay sakto namang pagsabog ng building. I hope nobody is in there.

"Everybody alright?" tanong ko sakanilang lahat.

"Yeah" sagot naman nila.

"Where are we?" tanong ng iba.

"We're in the primary section" sagot ng babae. Hindi masyadong malayo ang building ng primary sa secondary.

"There's something wrong. Why is it so quiet? Where are the students?" tanong ko sakanila ng mapansin kong masyadong tahimik at wala akong makitang ni isang kaluluwa ng mga estudyante.

"Do you think they are dead?" tanong ni Adrion.

"No. We could've sense their blood" sagot ni kuya.

"I'm going back" I stated then was about to walk when Clay stops me.

"Where?" tanong pa niya.

"To Aeon" maikling sagot ko.

"Are you crazy? Who knows what awaits you there? Who knows if she's even alive" sigaw ni Colton.

"I know she's alive. She promised. Aren't you worried?" hindi makapaniwalang tanong ko sakanila.

"We are, but we can't do anything right now" ani Clay.

"Alam kong siya yung nakasama natin ng mga panahong iyon. But remember Ire, she's Cordea. The most powerful tribrid ever existed" dagdag pa niya. I contemplated the odds first.

"Fine" ani ko.

"Let's head to the tertiary department first then we can ask for some help and go back" ani kuya. Sinunod namin siya at naglakad kami papunta sa building namin. Nang medyo malapit na kami sa mga building ng tertiary section ay may napansin kami. Gaya kanina sa primary building ay masyadong tahimik at parang walang mga tao.

"What the hell is happening here? Where the hell is everyone?" tanong nanaman ni Colton.

"Sssshhh" suway ko sakanya. Napatingin ako sa paligid. Somethings definitely wrong.

"Let's go" utos ni kuya. We were about to walk towards when we heard a howl followed by another and another.

"Wolf bournes?" tanong ko sa sarili ko.

"Run. We cant trust them. They can be shifters" ani ko sakanilang lahat at tatakbo na sana ng bigla nalang may mga tumalon na lobo sa dinaraanan namin at ilang minuto pa ay napapalibutan na kami ng mga lobo at iba pang mga bampira at sa likod ng mga ito ay isang pamilyar na mukha.

"Aeon?" bulong ko sa pangalan niya. Naglakad siya palapit sa direksyon namin at ng tuluyan na siyang makalapit ay hindi ko napigilan ang sarili kong yakapin siya.

"You're safe. You're here" sabi ko sakanya. Binitawan ko siya para makita ko ang kanyang mukha ng bigla nalang niya akong sinampal.

"What the hell are you doing?" tanong niya. I look into her eyes. There's something wrong with them. They're so cold and she's looking at me like she doesn't know me and I was dumbfounded when she walked past me.

"Tam" rinig kong banggit niya sa pangalan ni Tam. I turn aroud to look at them . Then my jaw drop when she hug Tam. Napamaang nalang ako sa ginawa niya. Naglakad ako palapit sakanila.

"Where's my mother?" nagulat ako sa tanong niya. Mother? No. Don't tell me this is her daughter.

"She's still in the hall" sagot ni Tam sakanya.