"Ben Jeon Jungkook. Ve bu da küçük kızım Rosie." Dudaklarımdan küçük bir kıkırtı kaçmıştı. Jungkook gözlerini kısıp anlamak ister gibi yüzümü inceledi. Tuttuğu elimi geri çekip gülümsememi yüzümden silmeye çalıştım.
"Ah, özür dilerim. Köpeğinle adaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bilmediğim çok şey vardı. Bildiğimi sandığım ama aslında bilmediğim. İnsanların gözlerinin içine baktığımızda ne düşündüğünü göremediğimiz için onlar hakkında hep bir varsayımda bulunur ve doğruluğunu bilmediğimiz şeylere inanırdık. Ancak ben her zaman arafta kalandım. Kimsenin sözüne güvenemiyor, sadece kendi gördüklerime inanabiliyordum. Yine de yetersizdi. Bazen gördüklerimiz de yetersiz kalıp bizi yanlış yönlendirebiliyordu. Ve bu çıkmaz bir gün beni delirtecekti.
"Su..su verir misin ?" Revirin penceresinden dışarıyı izlediğim sırada sedyede uzanan çocuk bana seslendiğinde beynimdeki tüm düşünceleri kenara itmiş ve sebile yürümüştüm. Karton bardağa biraz ılık su döktükten sonda çocuğun yanına gittim. Çocuk biraz homurdanıp doğrulmaya çalıştı. Suyu içmesine yardımcı olduktan sonra kendini tekrar sedyeye bıraktı.
"Teşekkür ederim." dedi morarmış gözünü yüzümde gezdirerek. Başımı önemli olmadığına dair iki yana salladım.
"Daha iyi misin ?" Başını aşağı yukarı salladı. Aslında ona daha fazla soru sormak istiyordum. Neden şu an da hastanede değil de revirdeydi ? Dayak gediği halde ailesi okula gelip bu olayın üstünü örtmüştü. Hangi anne baba bunu yapardı ki ? Hangi anne baba kendi çocuğunun dayak yemesine göz yumabilirdi? Peki Jungkook'un ailesi neden gelmemişti ? Hangi anne baba çocuğunun birine şiddet uygulamasına göz yumabilirdi ?
"Bana sorabilirsin." dedi sedyede uzanan çocuk. Anlamayarak gözlerimi ona çevirdim.
"Ne olduğunu tahmin etmek yerine bana sorabilirsin." dedi gülümsemeye çalışarak. Sonra elini bana uzattı.
"Bu arada tanışmadık. Ben Woojin." Havadaki eline baktım. Elini sıkmadığımı gördüğünde geri indirdi ve tekrar doğrulmaya çalıştı.
"Ben de..."
"Park Chaeyoung. Biliyorum." dedi gülümseyerek. Şaşırmıştım. Ben onu daha önce hiç görmemişken o benim tam adımı bile biliyordu. Ama aslında asıl merak ettiğim konu başkaydı. Jungkook neden ona vurmuştu ? Aralarında ne geçmişti ? Ona sorsam bile bana doğruyu söyleyecek miydi ? Belki de ilk önce Jungkook'a sormalıydım.
