"Ben Jeon Jungkook. Ve bu da küçük kızım Rosie." Dudaklarımdan küçük bir kıkırtı kaçmıştı. Jungkook gözlerini kısıp anlamak ister gibi yüzümü inceledi. Tuttuğu elimi geri çekip gülümsememi yüzümden silmeye çalıştım.
"Ah, özür dilerim. Köpeğinle adaş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Koşar adımlarla sınıfa çıkarken kızlar arkamdan geliyorlardı. Durup onlara döndüm.
"Gelmenize gerek yok. Gerçekten. Sınıftan kızlar biraz sonra voleybol maçı yapacak. Siz seversiniz, oraya gidin." Lisa yanıma gelip elimi tuttu.
"Güçlü ol Chae." Kendimi tutamayıp bir kahkaha attığımda Lisa anlamsız bir bakışla yüzüme bakmıştı.
"Devrelerin mi yandı ?" diye sordu kaşlarını kaldırırken. Başımı iki yana salladım.
"Merak etmeyin. Hem ben bile duygularımdan henüz emin değilim. Size uymadığım iyi oldu." dedim gülmeye devam ederken. Lisa sinirle elimi bırakıp geri çekildi.
"İyi. İçinde yaşa ne yaşayacaksan. İki gün sonra gelip nasılsa bana ağlayacaksın." Arkasını dönüp uzaklaşmaya başladığında gülümsedim. Jennie ve Jisoo bana bakmaya devam ederken elimi havaya kaldırıp onları kışkışladım.
"Hadi gidin artık. Ben lavaboya gidip geleceğim. Niye kuyruk gibi takıldınız peşime?" Jisoo baş parmağını havaya kaldırdı.
"Tamam geleceğim!" Kızlar gelmem gerektiğini tekrarlayıp birlikte voleybol sahasına gittiklerinde derin bir nefes alıp sınıfa doğru ilerledim. Sınıfa girdiğimde kimsenin olmadığını görmüş ve kızların yanında dik tutmaya çalıştığım omuzlarımı düşürmüştüm. Kendi sırama oturmadan önce gözüm arka sıraya kaymıştı. Jungkook'un sırasına. Arka sıraya bir tekme atıp sinirle kendi sırama oturdum.
"Ayağım acıdı." diye söylendim kendi kendime. Fazla mı düşünüyordum acaba? Daha hiçbir şey kesin değildi sonuçta. Kızın kim olduğunu bile bilmiyordum. Belki de yıllar önce ayrıldığı kayıp ikiz kardeşiydi ? Değil mi ? Böyle şeyler olabilirdi. Gözle görüp hemen yargılamamak gerekirdi.
Kendi düşüncelerime gülüp başımı sıraya yasladım.
"Evet. Karşılıksız aşk benim kaderim olmuş." dedim kendi kendime konuşurken.
"Hadi anladım, Chanyeol aptaldı ve beni görmedi. Ama Jungkook? Onu zeki sanırdım." Başım hala sıradayken hafifçe kaldırıp tekrar masaya vurdum.
"Ah ! Hayır çirkin de değilim. Gayet bakılır biz yüzüm var? Neden ?" Saçlarımı sertçe karıştırıp söylenmeye devam ettim.
"Neden o kız başını omzuna yaslayabiliyor da ben sadece sizi uzaktan izliyorum ?" Başımı tekrar sıraya vurdum.
"Hayır madem omzunu o kıza verecektin, neden benimle böyle güzel konuşup, bana böyle güzel davranıp, beni kendine çektin ki?" Tekrar kendi kendime güldüm.
