FROM ACCOUNTANT TO SUDALGA'S WIFE

Chapter 7 (Exam)

I woke up early because today is my exam. Kahit na medyo konti lang ang tulog ko kailangan ko pa ring bumangon ng maaga.

Bumaba na ako para mag-breakfast. Pagdating ko sa dining table ay nando'n na sina Ivan, Ives, at Ian. May nakahanda na ring pagkain sa table, may bacon, egg, toasted bread, corn beef at rice. Marami ngang pagkain ang nakahanda pero hindi naman mauubos, ang mayayaman talaga.

"Good morning," I greeted them.

"Morning," pilyong sagot ni Ives.

"Upo ka na," and Ivan smiled.

Umupo na ako para magsimula ng kumain.

"Today is your exam, right?" tanong ni Ivan habang ako'y naglalagay ng pagkain sa plato ko.

"Yeah," I answered.

"Good luck,"

"Thank you," I answered to him and he just smiled.

"Sana hindi ka makapasa." natatawang sabat ni Ives at sinamaan ko lang siya ng tingin.

"Ives, shut your mouth---" suway ni Ian pero hindi niya tapos dahil nagsalita si Ives...

"Or else?" Ives questioned. "Oh, grouchy man, my youngest brother. Why are you like that?" Ives added na nangiinis.

"Just shut up..." Ian's answered in a nice way.

"Okay, tama na." suway ko sa kanila.

Kumain na lang kami at wala na ring imikan. Kita ko sa mukha ni Ivan na gusto talaga niyang suwayin si Ives pero hindi niya ito kay.

Pagkatapos naming kumain ni Ian ay nag-paalam na kami. Maging si Ives ay papasok din pero magpapalate daw at si Ivan naman ay papasok rin sa opisina nila.

"Good luck. I know that you can do it." sabi ni Ian nang napark na niya ang kanyang sasakyan. "Another chocolates." he added at binigay sa akin ang isang supot na puno na may chocolates.

"Thank you," pagpapasalamat ko.

"You're always welcome. Mi amor." he answered.

Bumaba na ako nang may iniisip pa rin. Why he's like that? Why he's calling me love in spanish? The grouchy man is now crazy, I think.

Dumiretso na ako sa room na pag-eexaman ko. Pagdating ko ay marami ng tao pero wala pa ang proctor kaya pumasok na ako at umupo.

Ilang minuto ang lumipas at dumating na rin ang proctor namin at nagsimula na ang exam.

Unang kita ko pa lang sa question ay alam ko na ang sagot, iba talaga pag nag-aaral kapag exam. Walang break time ang exam namin kaya tuloy-tuloy ito. Dahil wala ngang break time, I mean may mga konting break time rin pero 3 minutes lang ganon, pagkapatak ng alasonse ay natapos na rin ang exam namin.

Nagligpit ko na ang mga gamit ko at handa nang lumabas pero...

"Hey. Stupid snake..." Sofia echoed her voice. "Saan ka ba pinaglihi at kahit napahiya ka na nag-aaral ka pa rin?" she added at tinaasan ako ng kilay.

"I don't have time to fight you..." I answered.

Lalagpasan ko na sana siya pero pinigilan ako ng mga alipores niya.

"Wag na wag mong bastang tatalikura, ang pinakamaganda sa campus na ito." sabi niya with sarcastic smiled. Nilibot niya ako at nakatingin mula ulo hanggang paa.

"Paano ka nakakabili ng magagandang damit, e you're poor and orphan, right?" panlalait niya. "Kaya ka siguro iniwan ng mga magulang mo or kaya sila namatay, o kung patay na nga sila, iyan ay dahil alam nilang ambisyosa at malandi ka," dugtong pa nito.