The Nerdy Girls Are The Legendary Gangster

CHAPTER 65: WAKAS

LUCAS POV.

TWO MONTHS! TWO months ka ng wala. Pero nandito padin yung sakit sa puso ko na Hindi pag tanggap na wala kana. Mag papasko akong walang jowa. Pero Hindi ko naman ikamamatay yun kung wala akong jowa. Sadiyang emotional lang talaga ako sa pag kawala mo. Sana pala ay nalaman ko ka agad ang totoo para ma amin ko sayo ng mas- maaga at para madami pa tayong memories na nabuo. Ngunit wala na akong magagawa dahil kinuha ka na niya sakin--Samin ng mga kaibigan niya. Kung nasan kaman ngayon. Sana ay masaya kana. Wala ng gulo. Wala ng kukulit sayo. Wala ng aaway sayo. Wala ng tatawag na kimtot sayo. Pero alam kung ma mimiss mo ang mga yun. Lalo na yung kimtot. Parang ayaw ma hilom ng sugat sa puso ko. Kung makita Ko lang sa panaginip ko si Kim at maka usap siya? Okay na ako dun. Mababawasan yung sakit sa puso ko. Pero bakit ganun? Nagtatampo kaba sakin Kim at ayaw mong magpakita sa panaginip ko? Ni Hindi kita napanaginipan ng isang beses. Nagtatampo ka siguro sakin noh. Hayst sabagay. Sino ba namang Hindi?eh sa inaasar at kinukulit kita tapos nahuhulog na pala ako sayo.  Tapos Hindi kopa nasabi sayo. Hayst. Ang Buhay parang life. Minsan mabagal minsan slow. Minsan naman mabilis minsan din fast. Na alala ko tuloy yung mga araw na kasama ko siya. Di ko talaga maka kalimutan nung muntik na siyang mahulog sa hagdan tapos sinalo ko siya at nag katitigan kami. Ang ganda talaga niya. Syempre Hindi mawawala yung palayaw niya na "KIMTOT" syempre ako yung nag bansag sa kanya niyan. Bigla lang kasing pumasok sa isip ko. Kaya ayun nakisabay nalang si Alexander sakin na tawagin siyang kimtot. Pero... Namimiss ko na talaga siyang tawaging kimtot. Hayst!

"May mga bagay talagang mahirap kalimutan. Tulad ko, mahirap para sakin ang kalimutan ang aso Kong nawala ng higit sa 3 years ko ng nakakasama nung bata pa ako. Ni hanggang ngayon ay gusto ko padin siyang makita o makasama. Kaya ikaw anak, Naiintindihan kita dahil mahal mo ang isang taong nawala nalang bigla" Bilang singit ni mommy sa likudan ko. Tumabi siya sakin at tumingin kami sa bintana na may mga batang nanga ngaruling. Madaming pa-ilaw sa labas. May nag kakantahan, Sayawan at nag kakatu-waan. 

"Mom! Maswerte kayo at 3 years na kayong mag kasama. Eh kami? Months lang ni Hindi nga umabot ng 1 year eh"

"Anak! Okay lang yun at nakita at nakasama mo siya kahit sa panan dali-an lang diba? Okay na yun kaysa naman sa Hindi mo siya nakilala? Kaya wag ka ng malungkot diyan. Paskong pasko Tapos ikaw? Hindi masaya?"

"Bigla lang kasing pumasok sa isip ko si Kim"

"Ganyan talaga yan pag miss na miss mo na yung isang tao lalo nat alam mong Hindi Mona makikita o mahahawakan ulit. Just move on my son. Sege ka...tatanda kang walang jowa"

"Mom! I want Kim in my life! Ayaw ko pang mag move on. Tadhana na ang mag-dadala sakin patungo sa babaeng para sakin but for now! Kim is my forever! Even if she's not here because she's gone already!"

"Okay anak. Ikaw bahala basta gusto ko padin mag ka apo ha! Remember that thing!" 

"Okay mom!"

"Oh siya samahan Mona kami ng daddy mo at ng mga maids and security guard na mag countdown para sa pasko."

"Mauna ka nalang mom. May gagawin lang ako sa phone ko."

"Okay sege" Tinap na muna ni mommy ang balikat ko bago umalis. 

Ngumiti na muna ako bago Kinuha ang phone sa bulsa ko at kinulikot yun.

RINGG

"Hi guys! Merry Christmas" nakangiting bati ni Alexander samin sa video call na sinimulan ko.

"Mamaya pa yun noh! Dapat ang sinabi mo advanced merry Christmas! Tss" Pag susungit ni Alexa.

"Okay fine. Again! Advanced merry Christmas" 

"Advanced merry Christmas din" Sabi namin.

"Guys! Natanggap niyo ba yung regalo ko para sa inyong lahat?" Nakangiting tanong ni kiara samin.