2021'de yazılan notlara 1871 yılından gelen cevaplar.
İki tarih arasında köprü olan bir günlük.
İki insanın kendini buluşu ve en güzel sevgi satırları.
🎞
"Sen bir büyücüsün Halide."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayınız. 🤍
İnstagram hakugu
📜
Çünkü kediler kadar özgürüm ve istediğim çöp kutusuna girip istediğim çöpü yer sonra da istediğim yağmur birikintisinden su içer ve tabii ki sonra da istediğim delikte uyurum.
Elimdeki valizi sallaya sallaya yokuş aşağı inerken kendimi dünyanın en özgür insanı olarak hissediyordum.
Biraz sonra keyiften bir şeyler mırıldanmaya bile başlamıştım ki takip edildiğimi hissettim. Bu sanki, eski çizgi filmlerde sarı kuşu takip eden sinsi kedi hissiyatı gibiydi. Ben durunca durup gizleniyor, ben yürüyünce yürüyordu.
Bir durup bir yürüdüm ve o da benim gibi yaptı.
Gergince yutkunduğumda aslında o kadar da özgür olmadığımı düşündüm. Öyle her istediğim çöpe girersem elbet biri tarafından sahiplenilirdim.
Yavaş adımlarla ilerlerken birden hızlandım ve koşmaya başladım. Yokuş aşağı bağırarak koşarken kendimi uçan bir kedi gibi hissediyordum. Otobüs durağına kadar koşup gizlenecek bir yer bulduğumda peşimden gelen kişi etrafta beni aramaya başladı.
O da tıpkı benim gibi biraz anormal görünüyordu. Ayağa kalkıp omzuna dokundum ama bana bakmadı.
"Bir kızı mı arıyorsun?"
"Evet dur bi saniye."
Bana bakmadan endişe ile etrafı kolaçan etti.
"Bu kız küt saçlı biraz da anormal biri mi?"
"Evet konuşma aklım karışıyor."
"Peki bu kızın adı Halide mi?"
"Sana dur ded..."
Cem yoğun telaş ve hafif sinirle bana baktığında dudaklarımı büzdüm. Gözündeki gözlükleri çıkararak "Halhal?" diye sordu.
"Cem Bey?"
"S-sen, ama beni fark etmemen gerekiyordu. Nasıl anladın?"
"Çok belli ettin," dedim gözündeki güneş gözlüğü, müfettişe bürünen kıyafetlerinden trençkot ve fötr şapkasını işaret ederek.
"Haklısın," dedi şapkasını ve yalancı bıyığını da çıkararak. Birlikte durağa oturduğumuzda otobüslerim gelip geçiyordu ama ben Cem'le konuşmaya devam ediyordum.
"Bunaltıcı şatodaki tek arkadaşım temelli gidecek diye korktum ben de peşine takıldım."
Başımla onu tasdiklerken insanın bunaltıcı bir yerde yaşamasının ne kadar şanssız bir durum olduğunu düşünüyordum. Ben şimdi gidip barakamda ayak ayak üstüne atarak keyif kahvemi yudumlayacaktım. Ayrıca lütfen kelimesinin yedi ceddini ağlatmayacaktım.
