"Που ήρθαμε?" Ρωτάω καθώς κοιτάζω το εστιατόριο απέναντι μου
"Λοιπόν για αρχή ήρθαμε να φάμε. Πείνας φαντάζομαι" απαντάει γελώντας αμήχανα
Ο Χρήστος αμήχανα?
Άλλο πάλι και αυτό
"Βασικά πεινάμε" απαντώ δείχνοντας την κοιλιά μου
"Ωραία έλα μέσα έχει υπέροχα μακαρόνια" απαντάει
Το χέρι του πιάνει το δικό μου και μπαίνουμε μέσα
"Για σας έχω κάνει κράτηση στο όνομα Αθανασίου" λέει ευγενικά
Είναι και ευγενικός
Κάτι πάει λάθος το βλέπω
"Παρακαλώ περάστε από εδώ" λέει ευγενικά κοιτώντας καθόλου αδιάκριτα την κοιλιά μου
Πρώτη φορά βλέπει έγκυο αυτος?
"Ότι θες πάρε ε"
"Δεν θα σε ρώτησα για να φάω εγώ και τα παιδιά σου αλλά οκ ευχαριστώ για την πληροφορία" απαντάω ειρωνικά
Λίγα λεπτά αργότερα έρχεται ο σερβιτόρος
Πόσο βαρετός είναι θεέ μου?
"Λοιπόν θέλουμε μια σαλάτα του σεφ δύο καρμπονάρες και βραστά λαχανικά"
Ελπίζω αν φάει αυτός τα βραστά λαχανικά και όχι εγώ
"Να σας φέρουμε κάτι να πιείτε? Έχουμε εξαιρετικό κρασί"
Καλά ζαβο είναι δεν βλέπει την κοιλιά μου?
"Χρύσα μου εσύ θες κάτι?" Με ρωτάτε ο Χρήστος
"Νερό μόνο" απανταω
Αφού ότι και αν πιω θα πριστω
"Ωραία ένα μπουκάλι βροσερο νερό θέλουμε" του απαντάει ο Χρήστος
Ο σερβιτόρος φεύγει και κοιτάζω τον Χρήστος
"Ελπίζω εσύ να φας βραστά λαχανικά και όχι εγώ. Τα παιδιά σου δεν θέλουν λαχανικά"
"Η μαμά τους μάλλον δεν θέλει. Αυτά ξέρουν για το καλό τους πρέπει να φάνε λίγα. Θέλω να έχεις βιταμίνες και δυνάμεις Χρύσα δεν θέλω να πάθει κανένας κάτι" λέει με ένα γλυκό βλέμμα
"Δεν θέλω"
"Πρέπει ρε μωρό μου για εσένα και τα παιδάκια μας"
"Δεν είμαι μωρ-"
"Μωρό μου ξέρω ξέρω. Αλλά δεν με νοιάζει αυτή την στιγμή αν δεν θες ή όχι να είσαι το μωρό μου ναι? Προέχει η υγεία σας" απαντάει

BẠN ĐANG ĐỌC
Μισώ να σαγαπω
Tiểu Thuyết ChungΜε κοιτάζει έντονα στα μάτια "Απλά ένιωσα διαφορετικά. Ξέρεις αντί για πεταλούδες ένιωσα τον ζωολογικό κήπο μέσα μου και δεν ήξερα πως να αντιδράσω" απαντάει χαϊδεύοντας το μάγουλο μου Αυτό είναι ερωτική εξομολόγηση έτσι? Γιατί και εγώ νιώθω το ίδι...