Μισώ να σαγαπω

Ποο ο πλούσιος

Χρύσας POV

"Ο Πέτρος?" Ρωτάει η Βασιλική

"Θα κοιμηθεί στον φίλο του τον Θανάση αυτός ένας Φάνης και μια κοπέλα η Άννα είναι τα μόνα άτομα τα οποία δεν τον κοροϊδεύουν"απαντάω τρώγοντας λίγο από το φαγητό μου

Βγήκαμε όπως είπαμε για να "γιορτάσουμε" την υποτροφία μου

Μπούρδες να ξεσκασω θέλω για να μην με βλέπει ο Πέτρος σε άσχημη κατάσταση

"Εντάξει σε λίγο καιρό θα έρθει στο σχολείο και θα έχει περισσότερους φίλους βέβαια θα χάσει αυτού αλλά δεν πειράζει"λέει η Ρόζα

"Όχι από αυτό το σχολείο είναι τους γνωρίζει από το ποδόσφαιρο ενώ την κοπέλα την ξέρει από τα αγγλικά"απαντώ

"Να ρωτήσω κάτι?" Την ρωτάω και με κοιτάνε

"Αυτά τα αγόρια ποια ήταν?"

"Αχχ ο Σταύρος ήταν ο ωραίος..."πάει να πει η Βασιλική αλλά την διακόπτω

"Ξέρω ποιος ήταν ο Σταύρος ποιοι ήταν γενικά θέλω να πω από πού τους ξέρετε?"ρωτάω

"Είναι τα ωραία αγόρια του σχολείου στο γυμνάσιο όταν ήρθαμε σε αυτό το σχολείο τους γνωρίσαμε είμαστε τα μονα κορίτσια που δεν έχουν πάει μαζί τους"λέει η Ρόζα

"Και γιατί αυτό?"

"Καλά εγώ θα πάω με τον Σταύρο αν κάνει ποτέ κίνηση"λέει η Βασιλική ξεφυσοντας

"Αν κρίνω από το πώς σε κοίταζε πιστεύω θα κάνει κίνηση"της λέω και με κοιτάζει με μάτια που πετάνε καρδιές ερωτευμένου

"Όχι"λέει η Ζέτα και την κοιτάμε

"Τι όχι δεν με θέλει? Γαμωτο και νόμιζα ότι τώρα τελευταία με κοιτάει ότι θα υπήρχε ελπίδα"λέει κλαψουριζοντας

"Όχι ρε Βασιλική κοιτάξτε πίσω σας"λέει ενώ η Ρόζα είναι έτοιμη να πνίγει

Αφού γυρνάμε το κεφάλι μας πίσω

Όχι ρε φίλε ο ηλίθιος ο πλούσιος

"Ποο ο πλούσιος"λέω σαν μωρό και γυρνάω μπροστά μου

"Χρύσα όλοι είμαστε πλούσιοι" λέει η Ζέτα

"Ναι αλλά αυτός είναι αγενής πλούσιος"λέω

"Ευχαριστώ ηλίθια"ακούγεται η φωνή του

Εκείνη την στιγμή ρολαρω τα μάτια μου

"Κορίτσια τι κάνετε?" Ρωτάει ο Σταύρος αγκαλιάζοντας την Βασιλική

"Καλά Σταυρό εσύ?" Ρωτάει η Ρόζα σηκώνοντας φρύδι στον Ιάκωβο