Μισώ να σαγαπω

Ούτε ορφανό να σουν

"Δηλαδη?" Ρωτάω τα παιδιά

Είμαστε στην αυλή στο 2ο διάλειμμα

Η Ρόζα κάθεται πάνω στον Ιάκωβο και μπαλαμουτιαζονται

Η Ζέτα με τον Μάνο μιλάνε

Εγώ κάθομαι με την Βασιλική και τον Σταυρό μιλώντας

Ο Χρήστος δεν ξέρω και ούτε με νοιάζει που είναι

Έτσι όπως μου μιλάει πιο πιθανό είναι να έχει πάει στον διάολο

"Θα έρθει νωρίτερα. Θα στα πει και η μαμά μου απλά θα έρθει αργότερα πέρασε από την τράπεζα για αρχή"

Υπάρχει μια μικρή περίπτωση αντι να φέρω τον Πέτρο εδώ σε 1 μήνα μπορεί να έρθει νωρίτερα

"Ωραία"

"Ήρθα"λέει ένας χαρούμενος Χρήστος

"Που ήσουν?" Ρωτάει ο Σταύρος αυστηρά

"Έλα μαμά δεν έκανα κάτι κακό στο τηλέφωνο μιλούσα" λέει πειράζοντας τα μαλλιά του λες και είναι σκύλος

"Τι κάνετε εσείς εδώ?" Ρωτάει

"Μιλάμε"απαντάει η Ζέτα

"Και τι λέτε για τους γονείς σας?" Ρωτάει

Μα καλά επίτηδες το κάνει γαμωτο?

"Όχι Χρήστο"λέει ο Μάνος

Υποψιάζομαι ότι κάτι έχουν καταλάβει και αυτός και ο Ιάκωβος αλλά δεν με ρωτάνε ούτε μου λένε κάτι

"Ε τότε?"

"Κάτι για υποτροφίες και δίδακτρα"

"Α ναι για τα ποσά πληρώνει η Χρύσα για πες μας και εμάς" λέει ειρωνικα

"Ξέρεις ότι είμαι εδώ με υποτροφια"του λέω παίζοντας νευρικά με τα δάχτυλα μου

"Α ναι το ξέχασα ότι ο μπαμπάς σου δεν πλήρωσε για να μπεις. Αλήθεια δεν μου λες πριν γιατί δεν πλήρωσε ο μπαμπάς σου φαλιρισατε?" Ρωτάει και γελάει

Μόνο αυτός γελάει

Τι ειρωνία ε?

Αυτός είναι έτοιμος να κλαψει από τα γέλια ενώ εγώ από την λύπη

"Όχι απλά ήθελα υποτροφία και την πήρα"απαντώ

"Το κακομαθημένο που λέγαμε"λέει ειρωνικά

"Κοίτα Χρήστο αν δεν θες να μου μιλάς γιατί είμαι κακομαθημένο μην το κάνεις. Αν θες μπορώ και εγώ να αρχίσω να σε λέω πλούσιος ηλίθιο αλλά δεν το κάνω για αυτό σταματα"

"Καλά ρε Χρύσα πως κανείς έτσι ούτε ορφανό να σουν" λέει

Και αου