Samuel

14

Levi Smit

''I choose you. And I'll choose you over and over and over. Without pause, without doubt, in a heartbeat. I'll keep choosing you.''

Je zal vast denken dat ik inmiddels wat meer slaap heb kunnen krijgen na een heerlijk glaasje melk.

Nope..

Niet alleen Samuel bleef momenteel door mijn hoofd spoken, maar ook de woorden van zijn moeder konden me niet meer met rust zien te laten. Het was momenteel vijf uur 's ochtends, maar ieder letter, ieder woord en ieder zin herhaalde zich om mij te blijven treiteren.

Het zou je verbazen hoe ik zoveel heb kunnen onthouden met mijn marsepeinbrein.

Maar wat bedoelde ze nou, dat haar zoon gek op me is? Dat kon van alles betekenen, zowel positief als negatief. Het zette me nog meer aan het denken terwijl ik naast Samuel lag.

Met bewondering bleef ik deze perfecte jongen aanstaren. Zijn armen waren deze keer om de dekens heen geslagen in plaats van zijn kussen. Verschillende plukjes uit zijn warrige haren staken alle kanten op terwijl de lach op zijn gezicht hem nog niet heeft verlaten. De sproeten en kuiltjes dansten op zijn wangen en werden nog extra uitgelicht dankzij het schijnende maanlicht dat viel op zijn mooie gezicht. Ik kon aan zijn rustgevende en synchronische ademhaling horen dat hij nog diep in dromenland te bevinden was. Die jongen lag er zo lief en vreedzaam bij. De behoefte om hem tegen mijn borst aan te houden, werd met de minuut groter.

Hij was het perfecte plaatje en stiekem hoopte ik dat ik de fotograaf was die hoorde bij dat perfecte plaatje.

Voor een hele lange tijd heb ik geprobeerd om het te ontkennen en weg te duwen, omdat ik er nog niet klaar voor was. Maar het was dit moment waarin ik bij mezelf kon bevestigen dat ik diep verliefd was op deze jongen. En met de dag dat om sloeg, viel ik harder en harder voor hem.

Zelfs op de dagen dat ik dacht dat het niet erger kon worden, verbaasde Samuel mij weer keer op keer. Echter, was ik niet klaar voor een relatie, om me zo gewaagd en verzekerd vast te binden aan een persoon. Het was nooit het feit dat hij een jongen was, want al viel ik op een steen, het boeide mij geen enkele flikker. Alleen was ik bang dat als ik een relatie aan zou gaan, dat ik Samuel pijn zou doen of nog erger, dat ik niet zal voldoen aan wat Samuel wil of nodig heeft.

Ik ben Levi Smit, de populaire jongen, maar tegelijkertijd de meest eenzaamste, naieve en niet zo intelligente jongen. Wat zou iemand zoals Samuel ooit zien in mij? De meisjes vinden mij alleen maar leuk om mijn looks en de jongens zijn alleen maar mijn vrienden vanwege de status en aandacht.

Ik had niks te bieden aan Samuel, in ieder geval niks beters dan een ander zou kunnen.

''Levi?'' Hoor ik een zacht gemompel naast me, wat me uit mijn nare gedachtes trekt. ''Hey.. Waarom ben je wakker gekkie?'' Zegt hij slaperig en kijkt me met een van zijn allerschattigste glimlachjes aan.

Kan ik hem niet gewoon nu al zoenen?

''Heb ik je wakker gemaakt?'' Fluister ik met een pruillipje. ''Dat was niet m'n bedoeling sorry..'' Lach ik daarna zachtjes.

''Hey hey hey, nou niet van onderwerp veranderen meneertje..'' Grinnikt hij en gooit met volle zekerheid zijn arm om me heen.

''Oké.. Ik kon niet echt slapen nee.. Ik ben de hele tijd wakker gebleven..'' Zeg ik een beetje buiten adem.

Mijn focus lag meer op de warmte die zich verspreidde vanaf Samuel zijn arm. De tintelingen waren overal en nergens. Mijn hart sloeg snellere slagen en mijn adem was nergens te vinden. Deze gevoelens heb ik nooit bij iemand gehad en dat was dan ook de reden waarom het me iedere keer zo verraste en tegelijkertijd me dichter tot Samuel toetrok.

Als hij me dit allemaal al kon laten voelen vanwege één simpele aanraking, wat anders kon hij me allemaal geven?

''Oh, Levi toch.. Had me wakker gemaakt..'' Zegt hij lief en knuffelt me. ''Als je wil kunnen we samen een serie kijken? Je favoriet..'' Lacht hij op een kwaadaardige manier en knipoogt daarna speels naar me.

''Drake en Josh?!'' Vraag ik op een enthousiaste manier en begin al gauw rechtop te zitten.

Samuel weet hoe gek ik op die serie ben, al vanaf jongs af aan keek ik de serie non-stop. Ik was er zo'n fan van dat ik vrijwel alle scenes en teksten uit mijn hoofd wist. Dat was een stiekeme guilty pleasure die ik aan Samuel moest toegeven, maar op dit moment had ik daar zeker weten geen spijt van.

Al mijn diepste geheimen waren veilig bij deze jongen.

''Ja, tuurlijk Drake en Josh! Kom, we beginnen bij de allereerste aflevering..'' Lacht hij om mijn gezicht en zet daarna de televisie aan.

Het duurt niet lang voordat mijn ogen vol interesse en concentratie geplakt waren aan het scherm. Iedere keer dat ik deze serie keek, moest je een ijskoud bad over me heen gooien voordat ik echt wakker werd (true story). Maar stiekem was dit de eerste keer dat ik Samuel zijn blije ogen op me voelde en het me opviel dat hij dichterbij me ging liggen waardoor ik mijn arm om hem heen sla.

Je verdient toch echt een award als je mijn aandacht kan trekken gedurende Drake en Josh.

Het was dan ook een droom die ik beleefde: het kijken naar mijn favoriete serie met mijn favoriete jongen in mijn armen. En stiekem, kon ik niet om beter wensen. Gek genoeg verbaasde het me ook niet meer dat ik me nog amper zorgen heb gemaakt om wiskunde. Ik wist dat Samuel mij erdoorheen zou helpen en met hem aan mijn zijde kon ik alles aan. We hadden nog een lange weg te gaan en we zullen waarschijnlijk nog veel frustraties tegenkomen, maar ik had het gevoel dat ik uiteindelijk zou komen waar ik wilde komen.

Misschien klonk het allemaal maar gek en zweverig, omdat ik al het gevoel het dat wat er ook gebeurde, het wel goed zou komen. Maar het was oprecht Samuel die me meer dan mijn gemak stelde. Het was een van de vele redenen waarom ik zo verliefd op hem ben geworden. Genoeg gezwijfel voor vandaag, die redenen komen nog een ander keer aan bod. Op dit moment zal ik genieten van de warmte die ik krijg van Samuel terwijl ik de allerbeste serie in de wereld kijk: met het gevoel dat ik de hele wereld nog eens aan zou kunnen.

Samuel, Samuel, Samuel.

Het was één en al Samuel.