Samuel

15

Levi Smit

''Meeting you was fate, becoming your friend was a choice, but falling in love with you was beyond my control.''

Na onze Drake en Josh marathon, was het toch echt tijd om hard aan de bak te gaan. Om te zeggen dat ik er niet naar uitkeek om mijn wiskundetalenten te verbeteren, was een understatement.

Wiskunde was nooit mijn sterkste vak en dat is het ook nooit geweest. Serieus, al die random lettertjes en cijfertjes die rondjes dansen lijken net op een of andere vreemde taal. Hoe werd er van mij verwacht om binnen een mum van tijd, al die sommetjes en berekeningen uit mijn hoofd te leren?

Dankzij Samuel maakte ik vooruitgang, maar het onder de knie krijgen van zoiets geks als dit, neemt wel langer dan een paar dagen. Daarnaast hielp het ook niet bepaald dat ik zo smoorverliefd was op deze jongen.

Ja je hoort het goed,
ik ben stapelgek op een jongen genaamd Samuel.

Ik kon met alle trots toegeven hoe verliefd ik op Samuel ben geworden. Samuel heeft mij altijd behandeld zoals ieder ander en veroordeelde me niet. Het voelde alsof deze jongen, de enige persoon naast Sander was, die mij zag voor wie ik echt was. Hij vond mij leuk om wie ik was en vroeg om een echte vriendschap met mij. Ik zou nooit kunnen uitleggen hoeveel het voor me betekende.

Daarnaast had Samuel precies dezelfde humor en gekte als dat ik was. Hij kon soms zelfs verrassend uit de hoek komen en spontaan zijn, wat mijn interesse pakte. Samuel is natuurlijk ook gewoon een lieverd: altijd zorgzaam en aardig tegenover anderen.

Het was alleen nog maar een plus dat deze jongen er ook nog eens zo goed uitzag. Zijn donkere chocolade haren werden gecomplimenteerd door zijn felgroene ogen, die werden beschermd door zijn schattige bril. Iedere keer als ik in zijn ogen keek, maakten Samuel en ik een wandelingen door de frisse duinen terwijl we genieten van de groene natuur. De kuiltjes in zijn wangen, zodra hij lachte, liet me doen vergeten waar ons bevonden. Het enigste waar ik me nog op kon focussen, was zijn stralende lach.

Het feit dat deze gek vannacht samen met mij opbleef, liet me smelten als raketijsje tijdens een hete zomerdag. En hoe ik hem zo dicht mogelijk tegen mijn borst kon aanhouden met mijn armen om hem heen, liet mijn buik overlopen van de vurige tintelingen en fladderende vlinders. Ik was bijna positief dat Samuel mijn razende hartslag heeft kunnen horen.

''Levi? Halloooooooo, aarde aan Leeeeeeevi!'' Schrik ik op van een kleine hand dat wappert in mijn gezicht.

''Sorry..'' Bloost Samuel schattig als hij me verlegen aankijkt. ''Je viel even weg en wist niet hoe ik je terug moest halen..''

Had me een kus op de lippen gegeven, oen.
Dan had je direct mijn aandacht te pakken.

''Oh.. Geen zorgen..'' Mompel ik zacht. ''Waar waren we?'' Zei ik en greep mijn boek vast terwijl ik de Stelling van Pythagoras bestudeerde.

Ew..

''Ik zat te denken om een pauze te nemen. Je concentratie wordt een beetje minder'' Lacht hij zacht en begint langzaam rechtop te zitten.

''Sorry-''

''Nee, gek! Verontschuldig je vooral niet.. Ik snap dat het te veel voor je is. Laten we het rustig aanpakken'' Met een glimlach kijkt hij mij aan ''Mietje'' Grinnikt hij dan.

''Hey?! Als die hoepelende Hoepelman met zijn hoepeltje jou ook zo haatte, dan had je het geweten!'' Ik grijp een kussen en richt hem op zijn hoofd. ''Headshot!'' Barst ik van het lachen wanneer mijn kussen Samuel goed raakt.

''Oh, die krijg je terug Smit!'' Gromt hij en gooit vrijwel al zijn kussens naar mij.

''Nee! Hey! Stop, dat is valsspelen!'' Gier ik van het lachen en voel met de seconde steeds weer een kussen tegen mijn lichaam aangegooid.

''Heb je lekker pech, want jij begon!'' Roept hij terug en steekt zijn tong naar mij uit.

''Rude?!'' Zeg ik en hap naar adem.

Na enkele minuten gelachen en getrold te hebben, kijken we elkaar in een comfortabele stilte aan. Woorden hoefden niet eens uitgewisseld te worden om te raden wat Samuel mij wilde vertellen. Met een brede glimlach kijk ik hem aan terwijl ik weer op adem begin te komen en schud mijn hoofd.

Kon mijn leven iedere dag zo zijn?
Het voelt altijd als een droom wanneer ik met Samuel ben.

''Laten we maar weer verder gaan, shall we?'' Lacht Samuel en ruimt de kussens weer netjes op.

''Ja..'' Met een diepe lucht, zit ik op zijn bed en pak ik de boeken.

''Dat is een diepe zucht..'' Merkt Samuel op en gaat naast mij zitten.

''Ik ben gewoon niet gemotiveerd om nog te studeren. Het is zoveel werk en ik ga dit nooit halen Samuel! Ik ben zo dom als wat. Hoepelman gaat hier goed van genieten, met zijn vreselijke hoepel..'' Mompel ik en wrijf vermoeid over mijn ogen, voorzichtig duw ik de boeken weg.

''Nee, Levi! Jij kan dit! Ik ga je helpen oké?'' Hij grijpt mijn hand en staart diep in mijn ogen, waardoor ik voor enkele seconden geen adem kan halen en me alleen maar kan focussen op zijn zachte hand op de mijne. ''Dat heb ik je belooft..'' Fluistert hij het laatste gedeelte.

''Ik-''

''Nu is het genoeg! Weet je wat..'' Begint Samuel opstandig en kijkt me met een bekende blik aan; dezelfde uitdagende blik die hij had tijdens het bowlen.

Het duurde niet lang voordat het mysterie werd ontrafeld doordat Samuel dichterbij leek te komen. Mijn hart sloeg een paar slagen over en ik wist zeker dat ik op een gegeven moment stopte met ademen. Mijn ogen waren alleen nog maar gevestigd op de jongen die in slow motion dichterbij kwam.

Gaat hij mij nu..? Holy Guacamole, ik heb mijn tanden nog niet goed genoeg gepoetst!
HIJ GAAT ME ZOENEN?!?!

IEMAND, HELP!

Maar mijn zorgen werden al gauw gesust door Samuel's zachte warme lippen die op mijn wang zijn geplaatst. Automatisch sloot ik mijn ogen en genoot van de zachte tintelingen die zich over mijn wang verspreidde. Mijn buik kreeg een warm bruisend gevoel, mijn bloed stroomde sneller door heel mijn lichaam en de kippenvel rolde over mijn wervelkolom.

Het duurde voor mijn gevoel een eeuwigheid, maar toen Samuel zich uiteindelijk van me wegtrok, wilde ik nog veel meer dan een eeuwigheid.

''En.. Ben je nu wél gemotiveerd om verder te gaan?'' Fluistert Samuel hees in mijn oor en kijkt me aan met een gruwelijke grijns.

Holy. Flipping. Guacamole-dip.
Hoe lang ga ik dit nog volhouden, Samuel?