Samuel

1

YES YES YES! Welkom! Bij één van mijn eerste Nederlandse boeken. Ik heb ontzettend veel inspiratie en ideeën voor dit verhaal opgedaan. Natuurlijk ben ik dus ook erg excited over dit boek en waar het ons naartoe zal brengen. Na hard werken is het er dan: hoofdstuk 1!

Ik wens jullie veel leesplezier. Laat je eerste indrukken achter in de comments!

18 / 11 / 2019

Levi Smit

''Soms is het tijd om de bladzijde om te slaan dan zie je dat het boek over veel meer gaat dan de bladzijde waarop je bleef hangen.''

''Levi! Sta nou eens op met die dikke reet van je!'' Hoor ik de welbekende stem van mijn beste vriend Sander die ik eigenlijk alsmaar graag negeer.

Met een zachte grom draai ik mijn hoofd naar de andere zijde van het bed en grijp ik mijn kussen steviger vast. Ik sluit mijn ogen en voel een comfortabele glimlach op mijn lippen als ik weer denk aan het scorende doelpunt die ik maakte in mijn droom. Langzaamaan dommel ik terug in slaap.

''Best.. Als je niet wil opstaan dan doen we het op de harde manier..'' Mompelt Sander iets te ver weg waardoor ik rustig mijn slaap inhaal.

Wat helaas al gauw verpest wordt op het moment dat ik ijskoud water over mijn hele lichaam voel stromen.

Net zo snel als een bliksemschicht schiet ik rechtop in mijn bed terwijl ik mijn beste vriend met grote shockerende ogen aankijk. ''GOZER?! MOEST DIT NOU?'' Roep ik geschrokken.

''Oh mooi! Je bent wakker. Opstaan Smit, zomervakantie is voorbij'' Zegt Sander met een iets te blije grijns op die verdomde kop van hem en slaat met een bepaalde attitude zijn armen over elkaar.

Met een vertrokken gezicht sta ik voorzichtig op. Ik voel de druppels langzaam over mijn lichaam sijpelen en het gevoel van het sompige beddengoed dat over mij heen ligt, heeft me al direct doen gescheiden van mijn arme bed.

Arme bed..

''Ik pak je terug, ik zweer het je San..'' Grom ik chagrijnig als ik naar mijn badkamer loop om me te gaan douchen.

''Hou ook van jou schatje!'' Hoor ik de geamuseerde stem van hem luiden.

Ik trek mijn boxers uit en stap in de douche. Niet veel later stap ik er uit en droog ik mezelf af. Zonder enige moeite te doen aan hoe ik er uit zie, pak ik een simpel donkerblauwe jeans en een oversized zwarte trui.

Na een paar keer met mijn handen door mijn bruine haar te gaan, wenk ik naar mezelf. ''Looking good Levi.. Looking good..'' Met een big smile stap ik uit de badkamer en ren ik de trap af naar beneden.

''Oh ja.. Daar hebben we onze brandaanstichter weer hoor..'' Grinnik ik zacht naar Sander terwijl ik een boterham maak.

''Hey! Dat was een ongeluk en het was maar één keer!'' Hapt hij verdedigend naar adem.

''True, maakt het nog steeds niet goed dat je onze school in de fik probeerde te steken'' Lach ik luid om deze mooie herinnering en loop naar buiten, maar niet zonder het gemompel van mijn beste vriend aan te horen.

Ik stap in de bijrijdersstoel terwijl Sander achter het stuur klimt en begint te rijden.

''Wanneer wordt je auto nou gefixt?'' Vraagt hij zodra hij volledig gefocust is op de weg.

Ergens gedurende de zomer kwam ik erachter dat mijn band lek was gestoken. De oorzaak bleef onbekend, maar het was duidelijk geen pretje. Het gebeurde vlak voordat ik naar een voetbalwedstrijd ging waar ik zeker twee jaar naar uitkeek. Die dag was ik zo gefrustreerd dat ik vrijwel de hele dag opgesloten zat in mijn kamer. Sander was op dat moment in een andere stad dus hij kon me helaas niet helpen, maar hij boodt me wel aan om me voortaan te liften als dat nodig was.

''Als het goed is, kan ik het morgen ophalen vlakbij het benzinestation'' Zeg ik met een aanhitsend toon terwijl ik de blauwe lucht bekijk. De hoge bomen waarop de felle zon begint te schijnen, passeren ons zo snel dat het me amper de tijd geeft om ze goed te bekijken.

''Finally! Ik word strontziek van taxichauffeur spelen'' Lacht hij.

''En award voor beste vriend gaat naaaaaar... Tromgeroffel!'' Roep ik en begin ritmisch te trommelen tegen de autodeur. ''Zeker niet naar jou!''

''Dank u, dank u. Ik waardeer dit enorm. Einde speech, nou geef me mijn prijs!'' Zegt Sander waardoor ik in de lach schiet.

Soms is hij toch ook een sul..

De auto stopt ineens met rijden wat me direct op laat kijken. We zijn al op de parkeerplaats van onze school aangekomen. De wil in school zakt me nog meer naar mijn schoenen.

Is er iemand die mij toevallig lek wilt prikken? Het is voor gratis.

''Here we go..'' Zegt Sander ook niet al te blij zodra we uitstappen.

Met een gefixeerde signature grijns loop ik met hem door de ingang van de school. Het duurt slechts enkele seconde voordat het wereldrecord 'bekijk de populaire kids' verbroken wordt. Jong en oud, meisjes en jongens, ze draaien zich allemaal om, richting de ingang terwijl je hier en daar wat gefluister en geroezemoes hoort. Alle blikken staren mij aan; ik kan ze zelfs voelen branden op mijn rug, maar ik besteed er geen aandacht aan. Ik blijf ongeïnteresseerd voor me uit kijken terwijl ik richting mijn kluisje loop.

Je zou denken dat dit best ongemakkelijk zou zijn geweest, maar het moment dat je populair bent dan wen je er wel aan. Mensen vinden mij interessant. Niets meer en niets minder.

''Wat hebben we?'' Vraag ik aan Sander die een paar kluisjes verderop zijn boeken tevoorschijn haalt.

''Wiskunde..'' Hoor ik een honingzachte stem beantwoorden in plaats van Sander zelf.

Die stem herken ik uit duizenden..

''Olivia..'' Glimlach ik half en draai me richting haar toe.

Haar glanzende grote chocolade ogen staren in die van mij. Een zoete glimlach is gevestigd over haar lippen en een vage gloed van zelfvertrouwen omarmt haar kleine lichaam. Ze zwaait haar lichtblonde haren charmant over haar schouders terwijl haar vingers over mijn shirt strijken.

''Ik heb je gemist..'' Zegt ze terwijl ze een kus op mijn wang drukt.

''De laatste keer dat ik je zag was eergisteren schat..'' Lach ik ongemakkelijk en probeer niet te veel aandacht mee te geven.

''Ik kan er niets aan doen dat je zo leuk bent..'' Lacht ze terug en bekijkt me met haar glimlach. ''Ik zal alvast wat plekken voor ons vrijhouden.. Zie je zo Levi.. Jij ook Sander'' Fluistert ze zacht en met swingende heupen loopt ze richting de lokalen.

''Man.. Hoe zie je nog steeds niet dat ze vethard op je loopt te crushen?'' Zegt Sander die naast me is komen staan. ''Ze is duidelijk met je aan het flirten!''

''Hoe bedoel je?'' Frons ik en pak ik mijn wiskunde boeken er bij. ''We hebben een duidelijke afspraak gemaakt en dat weet ze. We doen het voor de fun. Ze is echt niet verliefd op me hoor..'' Zucht ik, wetend dat iedereen denkt dat we een stel zijn.

Olivia is het enige meisje dat anders is dan de rest. Misschien komt ze soms een beetje hard aan of gaat ze weleens te snel door de bocht heen, maar ze is niet iemand die me constant blijft aanstaren of die continu over mij aan het zwijmelen is zoals de rest dat wel doet.

Daarnaast kennen we elkaar al sinds we zes jaar zijn en sinds die tijd zijn we altijd goed bevriend gebleven. Het was net alsof het lot aan onze kant stond toen wij beiden hier populair werden. En populaire mensen hóren bij de populaire mensen.

In dit geval zitten wij niet in een relatie, maar we zochten wel het plezier met elkaar op.

Als je begrijpt wat ik bedoel.

''Soms hè.. Soms ben je nog dommer dan een deur..'' Mompelt hij en loopt richting het wiskundelokaal.

''Hey! Sander, wacht op mij!'' Roep ik en loop snel achter hem aan richting wiskunde.

Well here goes nothing.