Samuel

6

Levi Smit

''If the plan doesn't work, change the plan.

But never the goal.''

Met een warm gevoel in mijn buik open ik langzaam mijn vermoeide ogen, die het genoegen mogen hebben om het vroege zonlicht te bewonderen. Een glimlach vormt om mijn lippen zodra ik mijn ogen weer sluit.

Het was alweer een tijdje geleden dat ik zo goed heb geslapen.

Ik hoor het geluid van een notificatie waardoor ik met moeite naar mijn nachtkastje toerol en mijn mobiel op pak.

Sam | 11:08

Goedemorgen 'bowlingster' ;)

Zin om na school te werken aan je wiskunde?

Mijn hart mist een slag als ik het berichtje lees. Het valt me op hoe Samuel zich steeds meer op zijn gemak begint te voelen bij mij en ik zou liegen als dat niet wederzijds was.

Goede vrienden als deze zijn niet zo snel te vinden.

U | 11:08

Ieder ander moment had ik gelijk nee gezegd..

Maar omdat jij het bent zal ik al mijn plannen cancelen.

Sam | 11:09

Ik voel me vereerd :p

Met een glimlach gooi ik mijn telefoon op bed als ik weer op mijn rug ga liggen, denkend aan gisteren. In tijden heb ik niet zo een leuke dag gehad met iemand naast Sander.

Samuel liet mij meerdere kanten van zichzelf zien waarvan ik niet wist dat hij die in zich had. Hij liet me zelfs kanten van mijzelf zien waarvan ik amper wist dat ik die had.

En hoe hij dat deed? Ik heb geen flauw benul, maar het werkt duidelijk heel goed. De tintelingen kon ik nog steeds voelen en het warme gevoel in mijn buik was niet af te schudden.

De kuiltjes die in wangen vormen iedere keer dat hij om mij moest lachen en de kleine sprankeltjes dat zijn zeldzame oogkleuren deden doen vlammen, bleven me achtervolgen. Het viel me op tijdens het bowlen dat hij zijn lip beet wanneer hij geconcentreerd was op iets. Of hoe hij zijn bril ophield met zijn vinger, omdat het even afzakte.

Deze jongen was niet zoals andere mensen die ik heb leren kennen: hij was uitdagend, omdat hij mij op een bepaalde manier kon verbazen en sprakeloos kon krijgen. Hij was standvastig, omdat hij het liefst tegen me in gaat om zijn eigen gelijk te halen net als een vurige vlam dat ieder moment verspreid kan worden. En hij was empatisch, omdat hij mij leuk leek te vinden om wie ik echt ben en niet omdat ik Levi Smit ben. Als ik me niet goed voel, zou hij dat waarschijnlijk ook nog eens merken.

Al deze dingen maakte Samuel..

Samuel.

''BIKINIBROEK! Opstaan! Vandaag nog alsjeblieft'' Schreeuwt Sander terwijl hij mijn kamer instormt.

Een geïrriteerde kreun verlaat mijn mond als ik me verstop onder de dekens, niet in de mood voor deze idioot.

En daar vergaat mijn mooie ochtend..

''Hup! Er uit! Ik wil niet weer bijna te laat komen'' Grinnikt hij en duwt me met gemak uit bed.

''Ja, ja! Rustig aan.. Ik ga al..'' Mompel ik en loop naar mijn kledingkast met een goed gevoel, omdat ik Samuel zo weer zie.

Het duurt niet lang voor ik een sweater en een gepaste broek vind. Ik kleed me om en loop dan naar de badkamer.

''Waarom kijk je zo?'' Zegt Sander die mij naar de badkamer is gevolgd.

''Huh? Hoe?'' Vraag ik verward als ik mezelf opfris.

''Je.. Je lijkt anders vandaag.. Je kijkt als iemand die zojuist de jackpot heeft gewonnen. Is er iets dat ik moet weten, Smit?'' Vraagt hij met een opgetrokken wenkbrauw en bekijkt me onderzoekend.

''W-wat?'' Lach ik een beetje ongemakkelijk. ''Nee.. Tuurlijk niet!'' Slik ik nerveus en kijk gelijk weg.

Kan ik nog transparanter zijn dan dit?!

''Hmm.. Was maar aan het dollen met je. Nou hup! We hebben niet de hele dag de tijd prinses''

Opgelucht haal ik adem en begin ik mijn haren naar achteren te stijlen met een beetje gel. Na enkele minuten ben ik klaar en loop ik met Sander naar zijn auto.

Als we eenmaal zitten, begin ik over wat er gister is gebeurd. ''Dus Olivia werd helemaal psycho mode gister.. Ze was boos omdat ik niets liet weten en begon over een relatie? Terwijl het overduidelijk was dat we daar niet aan deden..'' Zucht ik. ''Nu beweert ze dat ik er spijt van ga krijgen? Ik kan me maar beter voor de rest van mijn leven gaan verstoppen. Man.. Meiden zijn soms echt gevaarlijke serial killers..''

''Ik ga het niet zeggen, omdat ik een goede beste vriend ben.. Maar ik zeg het toch: ik zei het toch!'' Roept hij heldhaftig en toetert een aantal keren in blijheid, wat andere bestuurders gek naar ons op laat kijken.

Oh mijn god.. Is dit nu echt mijn beste vriend? Ik wil hem inruilen.. Niet goed? Geld terug.

''Ik haat je, weet je dat?'' Zucht ik hopeloos.

''Love you too!'' Lacht hij en parkeert de auto, maar voordat hij uitstap kijkt hij me aan. ''Maak je geen zorgen Lef, het is vast zo'n meisjesfase weet je wel? Dan zijn ze boos, maar daarna vliegt dat wel weer weg!'' Glimlacht hij.

''Oh kijk! Heeft hij toch nog een hart!'' Lach ik en duw hem speels terwijl we samen de school in lopen.

''Zo harteloos ben ik nou ook weer niet! Welke les hebben we nou?'' Vraagt hij me.

''Wiskunde..'' Zeg ik met een te grote glimlach.

Wiskunde met Samuel..

(Sorry beetje aan de korte kant! Omdat ik specifiek bij dit punt wilde stoppen voordat ik weer een hoofdstuk plaats! Tot maandag! Sjakiela)