Beni dinler misin Leyla

Benim Selimim

Leyla,otobüsten üniversitenin B giriş kapısının önündeki durakta indi.Mine,tıp fakültesi yokuşundan aşağıya doğru arkadaşlarıyla yürüyordu.Durakta Leyla’yı fark edince,ona seslendi.

“Leyla,Leyla” .

Leyla duraktan karşıya geçip Mine’nin yanına gelmesini bekledi.Mine yanına gelince,beraber yürüdüğü arkadaşlarına;

“Kızlar sonra görüşürüz,Leyla ile bizim işimiz vardı” deyince arkadaşları da “görüşürüz Mine”deyip leyla’ya selam verdikten sonra uzaklaştılar.Leyla ile Mine,birlikte B kapısında içeri girip yolda yürümeye başladı.

“Leyla,canın sıkkın mı senin yoksa bana mı öyle geldi? Olmayacak mı yoksa proje?”

“Olacak.Kabul etti.Özür diledim.”

“Güzel haber bu.Aşk olsun niye haber vermiyorsun .Ne zaman konuştunuz,nerde konuştunuz,çatlatmasana insanı?”

“Kütüphanede karşılaştık.Özür diledim.Tamam dedi.İkimizin de bu projeden sıfır almaya niyetimiz olmadığını konuştuk.”

“Ne yapacaksınız şimdi?Yani nasıl olacak proje?”

“Sömestr tatili bitmeden iki gün önce gelip tamamlayacağız.Bu akşam proje için biraz kaynak taraması yapacağız.”

“Ne çabuk.Zıt kutupların çekimi devam ediyor desene.”

“Ne saçmalıyorsun Mine sen? Altı üstü bir proje hazırlayacağız.Yoksa sınıfta kalmamı mı isterdin bu dersten,anlamadım şimdi?”

“Olur mu öyle şey hayatım,takılıyorum ben sana.hem kötü mü olur bir erkek arkadaşın olsa?”

“Mine sen benim düşüncelerimi biliyorsun,okul bitmeden aşk maşk yok,kaç kere diyecem sana”

“Tamam kızma ya.Yemek yedin mi?”

“Yemedim,hayırdır,yemek ısmarlayacan seni affetmem için?”

“Leyla aşk olsun.ben sana her zaman yemek ısmarlarım.Koruparka gidelim,bir şeyler yiyelim ne dersin?

“Olur,ama önce odadan kitaplarımı almam lazım.Kütüphaneye geçerim ordan.”

“Nasıl yani ne bu acele? Bu proje seni elimden almaya hemen mi başladı?”

“Ne alakası var Mine .Zaman az,bir an önce başlamasak nasıl bitecek?”

“İyi iyi bir şey demedim.Benim şu kitaplarımı odaya bırakır mısın,ben geçip oturayım koruparkta?”

“Tamam olur”

Korupark restoran yurtların hemen altındaki yolun üzerinde,kampüsün içinde nezih bir yerdi.Leyla yurda dönen hafif yokuştan yukarı doğru ilerlerken Mine yolun köşesindeki bankamatiklere doğru yürüdü.Bankamatiğin önünde şansına bir kişi vardı sırada.Çantasından cüzdanını çıkardı.İçinden kartını aldı,önündekinin işlemini bitirmesini beklemeye başladı.

Önündeki adam işlemini bitirince geriye döndü.O dönerken Mine “Hele şükür “ diye mırıldandı.

“Özür dilerim,beklettim sizi”

“Aaaa,siz miydiniz? “

“Evet,ben Selim”

“İsminizi hatırlıyorum.Ben de Mine”

“Ben de hatırlıyorum merak etmeyin.Hem sizi unutmak ne mümkün?Neyse ben sizi tutmayayım.İşleminizi yapın.”

Mine içinden işlemin canı cenneme diyordu.Saatlerce konuşabilirim seninle.

“Teşekkür ederim,isterseniz size o gün için teşekkür anlamında kabul ederseniz,bir yemek ısmarlayabilirim,oda arkadaşımı bekliyorum,o da gelir birazdan,ne dersiniz?”

“Çok isterdim ama çok işim var.Kütüphaneye geçeceğim.rkadaşınızla size şimdiden afiyet olsun.Ha bu arada ben size o gün bana yemek ısmarlayın diye yapmadım.”

“Peki tamam.Kolay gelsin size”

Tokalaştılar.Selim koruparkın önünden doğru yürüyerek kampüsün içinde gözden kayboldu.

“İşlem yapmayacaksanız müsaade edermisiniz,kaç dakikadır sizi bekliyorum.”

Mine arkasını dönüp konuşan kıza baktı.

“Şey özür dilerim.Siz buyrun lütfen ben sizden sonra yaparım işlemimi.”

Mine çok utanmıştı.Kıza sırasını verdi,arkasına geçti.Etrafına bakınmaya başladı.Leyla’nın yurdun önündeki hafif yokuş olan yoldan yanına doğru geldiğini gördü.

“Leylaaa”

El salladı.

“Sen niye burdasın,koruparkta beklemeyecek miydin sen?”

“Para çekeceğim,yanımda az kaldı.”

“Ben de var Mine,istersen ben ısmarlayayım boşuna bekleme.”

“Yok be olmaz öyle,sıra yok zaten.ben ısmarlayacağım dedim o yüzden benim ısmarlamam lazım.”

“İyi peki,bekliyorum,hadi sıra sende önündeki gitti”

“Tamam hemen çekiyorum.”

Mine bankamatikten aldığı parayı cüzdanına yerleştirirken;

“Leyla,o burdaydı.”

“Murat mı yoksa,beni mi sordu sana yoksa?”

“Hayır,Selim.Karıştırma sakın,bu benim Selim” dedi gülümseyerek.

“Saçmalama Mine,benim Selim’im diye seninle bir şey konuştuğumu hatırlamıyorum.”

“Görürsün senin Selim’in de olacak.Bak demedi deme.Zıt kutupların çekimi olayı bu.”

“Bırak şimdi beni de,ne oldu Selim’i gördün de?”

“Onu bizimle yemeğe davet ettim.”

“Ne yaptın Mine ya.Ben uğraşamam şimdi öyle ,flört edeceksen sen git et,yiyin yemeğinizi o zaman ben kütüphaneye gidiyorum.”

“Dur nereye ya.Zaten kabul etmedi.Geçen ki yardımınız için yemek ısmarlamak istiyorum dedim,teşekkür etti,sınavları  varmış  ona çalışacakmış ki,kütüphaneye gidiyorum dedi.”

“İyi o zaman,sevindim.Hadi şu yemeği yiyeylim,benim de bir an önce kütüphaneye gitmem lazım.Hem sınava çalışmam lazım hem de proje olarak taslak belirlememiz.”

“Ne diyorum Leyla,ben de gelsem mi seninle kütüphaneye.Belki görürüm onu.”

“Mine,akıllanmayacak mısın kızım sen ya.Nasıl bu kadar şıpsevdi olabiliyorsun hayret ediyorum sana.”

“Leyla ne kızıyorsun ya,ortada bir şey yok daha dur.Ama neden olmasın?Selim’i bir görsen ,sen de bana hak vereceksin,çok yakışıklı”

“Ağzının suyunu sil,hadi yürü.”