10.Bölüm

849 74 22
                                    

Harry telefonun çalması ile gözlerini açtı. Telefon 2,3 gündür arada bir çalıyordu. Kim olduğuna bile bakmamıştı. Yatağını terk etmiyordu. Bildiğin depresyon gibi birseye girmişti. Annesi ona yemek getiriyor,oda ne zaman isterse yiyordu. Babası oğlu için iş yerinden izin almıştı.

Malfoy'un tutuklanmasından 1 hafta geçmişti,mahkemesi ne zaman olacaktı bilmiyordu ama yakın bir tarihte olduğu kesindi.

Düşünceleri ile konuşurken telefonu tekrar çaldı. Bu sefer küfür edip yatağından kalktı. Kim olduğuna bile bakmadan sinirli bir şekilde açtı.

"3 GÜNDÜR ARIYORSUN AÇMIYORUM,NEDEN DEVAM EDIYORSUN?"
"Harry benim,Hermione."

Harry arkadaşına bağırdığı için üzüldü hemen özür diledi.

"Oh Hermione çok üzgünüm,kim olduğuna bakmamıştım."
"Sorun değil Harry. Seni o kadar aramamın sebebi nasıl olduğunu bilmekti. Haberleri gördüm."
"Ne ara düştü haberlere?"
"5 gün oldu Harry. Odandan çıkmadın mı hiç?"
"Hayır çıkmadım."

Hermione arkadaşının çok üzgün olduğunu,ve bataklıkta olduğunu çok iyi biliyordu. Ona yardım etmek istiyordu.

"Bugün çıkacaksın heralde?"
"Hayır,dışarıda bir isim yok neden çıkayım?"
"Mahkemeye katılmayacak mısın?"
"O bugün mü?"
"Gazetede 8 Nisan,saat 13 de olacağı yazıyordu."

Harry kafasını saate çevirdi daha erkendi,hala gitmek için sansi vardı. Hermione lafına devam etti.

"Aslında bakarsan Harry,oraya gitmeni istemiyorum. Seni daha da kötü hale getirecek."
"Gitmem lazım Hermione."
"Ama Harr-"
"Gidicem."
"O zaman gitmeden önce buluşalım mı?"

Harry bu haldeyken Hermione'ye kendini gösterip onu üzmek istemiyordu. Aynı zamanda o annesi gibiydi ve bu konuda çok soru sorup üstüne gideceğini biliyordu.

"Zaten çok vakit yok,anca hazırlanıp çıkarım. Ama bir ara mutlaka."
"Tamam o zaman. Iyi şanslar."
"Teşekkür ederim,görüşürüz."
"Görüşürüz."

Hermione telefonu kapatıp Ron'a seslendi.

"Ron Harry hiç iyi değil."
Ron mutfaktan salona geldi ve karısının yanına oturdu.

"O duruşmaya giderek kendini daha da mahvedecek. Yanında olmamız gerekiyor ama izin vermiyor." Diye devam etti Hermione.

"Evine mi gitsek?" Diye bir fikir attı ortaya,Ron.
"Duruşma saatinden sonra evine gidersek eve geldiğinde onu biz karşılamış oluruz."
"Aynen öyle. Hem kötü gününde yanında olmuş oluruz."

"Ah Ronald arada bir zekânı kullandığına inanmaya başladım."
"Hey."

Hermione gülüp Ron'a sarıldı Ron'da ona sarıldı.

Bu sırada Harry dustan cıkmış,traş oluyordu. Kendini bildi bileli sakal bırakmaktan nefret ediyordu ve bu bir haftada bunu bile hiç umursamamıştı.
Sakalını kestikten sonra aynaya baktı ve "Bir tık daha iyi." Dedi.

Ardından banyodan çıktı. Odasına girecekken annesi ona seslendi "Hiç çıkmayacaksın sanmıştım." Harry cevap vermedi ve odasına girip kapısını kapattı. Giyecek birşeyler çıkartmak için dolabını kurcalamaya başladı. O sırada Draco'nun kıyafetlerini gördü. Bunları sağlayacağını söylemişti kendi kendine. Kıyafetlere bakınca siniri arttı ve yere fırlattı. Yerdeki kıyafetlere bakıp birde üstüne hızlıca bir tekme attı.

Kendine uygun şeyler çıkartıp giydi. Ardından aşağı indi.

"Iyi misin tatlım?"
"Evet anne hiç bir sorun yok."
"Duruşmaya gitmek istediğine emin misin?"
"Neden emin olmayayım ki. Bir seherbaz olarak orda olacağım."
"Kendini ve beni kandırma Harry. Sevdiğin kişiyi orda o halde görmek,seherbazlığını koruyamayacaksın."
"Seherbaz olarak orda olacağım, dedim."

Answer Me Malfoy|DrarryHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin