University Series : Ella Claire Fuentes

Chapter 23

Erin's PoV:

"Erin gising.." I heard someone said. Hindi ko maiwasang mapanguso. Hmp. Ano ba ito? Pati sa panaginip may gumigising sa akin.

I just shrugged at muling pinagpatuloy ang pag-eexplore ko sa aking dreamland. Ang relaxing talaga.

My eyes widen in shock nang makita ang ilan sa mga anime antagonist na napapanood ko. And gosh, ang popogi talaga nila.

Siguro kung nakikita ko lang yung sarili ko ngayon, feeling ko ay pulang-pula na ako for sure.

They started to walk towards my direction and mygoodness! Kinikilig na agad ako makita lang sila.

Nang makalapit na sila sa akin, they offered their hands to me. I bit my lips.

Sinong pipiliin ko sa kanila? Pag pumili naman ako ng isa, baka magtampo yung iba. Hmp. Ang hirap naman.

Hay nako. Dadalawa lang kasi yung kamay ko. Hindi ko alam kung kanino ko yun ihahawak.

Ganto talaga siguro kapag cute noh? Pinag-aagawan ng mga antagonist ng anime.

I'm busy thinking kung anong gagawin ko. I glanced at them, they're smiling at me. Gosh. Ang chacharming!

When suddenly, nakita kong unti-unti silang nawawala ng parang bula.

What the duck?! Anong nangyayari???

Naramdaman ko rin na parang umaalog ang kinalalagyan ko ngayon. Oh my! Lumilindol ba?

"Wake up."

"Damn! Kung hindi ka pa gumising dyan Erin, hindi mo talaga magugustuhan yung gagawin ko sayo!"

Just after hearing that, automatic na napabalikwas ako bigla. There, I met Ella's gaze. Nakakunot ang kanyang noo habang diretsong nakatingin sa akin.

Gosh. Grabe, hindi ko maimagine na gantong expression agad ang sasalubong sa akin pagkagising ko.

"Ella naman. Ano ba yun at umagang-umaga ay hindi na naman maganda ang mood mo?"  Mahinahon kong saad.

Nakita kong matalim nya akong inirapan. "Tss. Kanina pa kita ginigising pero tulog ka pa rin."

Napakamot na lang ako sa aking ulo at nagpeace sign sa kanya. "Sorry naman hehehe..." Sya pala yung tumatawag sa akin. Akala ko guni-guni ko lang.

I faked a cough.

"May gusto ka bang sabihin?" I asked. I glanced at the clock at nakitang maaga pa naman. Bakit naman kaya ako ginising ni Ella?

I noticed that she quickly averted her gaze from me. "Err... I prepared our breakfast for today."

Nanlaki bigla ang aking mata. Did I heard it right?

"Woaah! Talaga?" Hindi makapaniwalang turan ko sa kanya. "Yeah. Kung ayaw mo, edi wag. Tss."

Mabilis akong umiling bilang sagot. "Of course not! Wala naman akong sinabi na ayaw ko ah." I said.

"Let's go. Nag-aantay na yung pagkain sa atin."

I nodded my head as a response. "Wait lang. Mag-aayos lang muna ako." I said to her. Wala akong narinig na response mula sa kanya. Instead, she just left our room.

Mabilis kong ginawa ang aking morning routine. Hindi na ako nagtagal. Of course, kailanga ko pa rin namang magmukhang presentable sa harap ng Wifey ko.

When I'm done, agad akong nagtungo sa dining room namin. Nandon na rin si Ella at mukhang inaantay na nga nya ako.

Gosh. Hindi talaga sya nagbibiro sa sinabi nya.

Dahan-dahan akong umupo sa kanyang harapan. We prayed first bago nagsimulang kumain. We ate in silence when I decided to break it up.