GAP LİFE

7.BÖLÜM

Ne güzel uyuyordum yatağın bir tarafı hafif çökene kadar. Ardından bir el saçıma dokundu ve yavaşça okşamaya başladı. Normalde olsa huylanırdım ama zaten içinde olduğum olaylar hiç de normal değil. İstem dışı tebessüm ettim. Hafif tırtıklı ve kalın bir ses duydum sonra.

"Derin uyandı yemeğini buraya getirin."

Kendimi yataktan atmayı başarıp "Git buradan.. Derhal." Sık nefes alırken bunları diyebildim anca.

"Tamam kızım. Yaren merak etmiş salonda seni bekliyor." Sesi biraz daha yumuşadı.

"Sen git onu çağır."

Kafasını sallayıp odadan çıktı. Derin bir oh çekip titreyen bacaklarımla banyoya yürüdüm.

Evimizde çalışan hizmetlilerden biri kapıyı çalıp yemek getirdiğini söyleyip içeri girdi ardından kapının tekrar açılıp kapanma sesini duydum. Ve ciyak ciyak çıkan ince bir ses. Ne bekleyebilirdim ki Yarenden.

"Camışım nereye kayboldun gene.. Lan derin? Kaçmadın dimi...Kızım bak-"

"Salak buradayım ne kaçması... Banyoda bile rahat yok. Ne oldu?"

"Kızım ayı uykusuna falan mı yattın hayırdır sen? Bir gün oniki saate yakın uyuyorsun ve okula gelmeyişinin ikinci günü. Devamsızlığın dokuzdu zaten kızım sen önce ne oldu onu anlat. Sabahtan beri sizdeyim ve çok yakışıklı bir adam annenin başını göğsüne yaslayıp ağlamamasını söylüyor falan filan. Annen o adamla mı birlikte kanka yoksa? Ya sen içki içmişsin herhalde,  duyunca şok oldum ne oldu hepsini ayrıntılı anlatıyorsun hemen Derin."

Sesli nir şekilde nefesimi dışarı verdim Yarenin dediklerini düşündüm, hepsi doğruydu. Sonra anlatayım desem itiraz edeceğini bildiğimden konuya babamla giriş yaptım.

"Yaren, içerideki benim babam."

Yatağa geçip bağdaş kurdum. Ağzı 'O' şeklini alırken devam ettim. Hepsini anlatıp yataktan kalktım ve dolabımın karşısına geçtim.

"Her neyse ailemden kurtulmaya çalıştım, her şeyde olduğu gibi bunu da beceremedim. Daha kötü oldu hatta diyebilirim. O yüzden şimdi dışarı çıkıp gezmeye gidelim. Kafamı dağıtmaya ihtiyacım var."