𝚄𝚗𝚍𝚎𝚛 𝚝𝚑𝚎 𝚂𝚞𝚗𝚜𝚎𝚝 [ 𝚂𝚎𝚟𝚎𝚗𝚝𝚎𝚎𝚗 𝚂𝚎𝚛𝚒𝚎𝚜 1 ]

Chapter 2

NANG magising ako ay napansin kong nakababa na ang kurtina ng kwarto ko napatayo ako at napansing wala si mama lumapit ako sa bintana at binuksan ang kurtina madilim na.

" gabi na pala " tanging nasabi ko sa pagsilip ko sa bintana.

Maya-maya pa'y nakarinig ako ng kaunting ingay mula sa pinto tunog na para bang may nagbukas ng pinto kaya agad ko itong nilingon at napansing nakauwang ng kaunti ang pinto. Lumapit ako dito para tingnan kung sino ang nag bukas nito.

" Ma? " tawag ko nagbabakasakaling si mama lang ito.

" Ma? andyan kaba? " muli kong tanong habang lumalapit sa pinto.

Dahan-dahan kong binuksan ang pinto sabay sumilip sa labas ng pinto nakita ko ang isang pigura ng lalaking nakasumbrero na paliko sa isang hallway malapit sa kwarto ko.

Dahil sa kuryosidad sa kung sino ang lalaking ito ay unti-unti akong lumabas ng kwarto at nagsimulang maglakad sa direksyong pinuntahan ng lalaki. I need to know who's this guy.

Sa pagliko ko ay naabutan ko pa itong naglalakad sa haba ng pasilyo ng hospital binibilisan nito ang paglalakad pero kalma lang habang ako naman ay halos takbuhin na ito.

" wait ! Hoy?! Sino ka?! " sigaw ko sa lalaking sinusundan ko pero hindi ito nagabalang lingunin ako.

" hoy! who are youuu?! " sigaw ko muli sa pagitan naming dalawa

Ayaw mo Tagalog ha sige English nalang!

napahinto naman ito at lumingon ng kaunti akala ko ay sasagot ito pero muli bigla itong lumiko dahilan para maginit ang ulo ko because of the rudeness of this guy.

Agad din akong sumunod sa dinaanan nito ng paliko nako ay nagulat ako sa susunod na nangyare.

" ay butike ka! " gulat kong sigaw ng makasalubong ko si Mama gulat din itong nakatingin saakin.

" nasa labas ka nanaman?! ikaw babae ka talagaa " pabulong na saad ni mama na para bang pinipigilang magingay.

" a-aray ko ma! " sigaw ko ng bigla ko nalang maramdaman muli ang mga kuko ni mama sa balat ko .

" wag kang maingay natutulog na ung ibang pasyente tapos ikaw andito tumatakbo nagiingay ha? di mo ba alam na pasado alas-dose na ha? may pa butike butike kapang nalaman jan ha dali balik sa kwarto! " agad akong hinawakan nito sa braso para hilahin pabalik sa kwarto ko.

Nauna ng maglakad si mama habang pabulong na akong kinukulam ng mga salita niya muli kong nilingon ang lugar kung saan ko sana susundan ang lalaki pero wala na ito malinis ang pasilyo walang kahit ano, walang kahit sino.

3 Days later

Sa wakas matapos ang isang taon at apat na araw sa hospital na ito ay makakalabas nadin ako.Patapos nako magayos ng mga damit ko sa bag na gagamitin ko ng dumating si mama.

" ano oka naba yang gamit mo? " tanong nito.

" yap tapos na ok na ba mga bills ma? " tanong ko.

" oo anak tapos na buti nalang eh binigyan ako ng tito mo para dagdag tulong daw sa bills mo at dahil sa excited nadin silang makita ka " nakangiti nitong saad saakin.

I miss this my mother's genuine smile, her smile of relief. Thank God at nagising na ako hindi na magiisip pa si mama bukod nalang sa pagiging pasaway kong anak hahahah.