Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hunji'nin Bakış Açısı
"Uyanıyor. Yemeğini getirebilirsin."
Gözlerimi açtığımda karşımda orta boylarda esmer bir adamdı. Tamamen uyandığımı anladığında yanıma yaklaştı ve eğilerek yüzümü incelemeye başladı,
"Alnındaki çürük başını yere çarptığında olmuş olmalı."
Başımı çarptığımda mı? Neden başımı—
"Ah!" Hatırlamıştım. Bir anda gözlerimi kocaman açtım ve beni incelemeye devam eden doktora sordum, "Seokjin! Seokjin nerede?"
Doktor kaşlarını çattı, "Seokjin?"
Hemen kafamı hızlıca salladım ve doktoru tutmak için ellerimi kaldırmaya çalıştım ama kollarım ve bacaklarım bağlıydı. Yeniden panikle doktora baktım, "N-neden bağladınız beni?!"
Doktor benden uzaklaşarak doğruldu ve ellerini önlüğünün cebine soktu, "Uyandığında nasıl bir tavır sergileyeceğini az çok tahmin ettik."
Elinde yemek tepsisiyle içeri giren hemşire—ya da hasta bakıcı artık her ne ise, yemeği ayak ucumdaki sehpaya koyup doktora döndü ve sordu,
"Ellerini..çözeyim mi?"
Doktor gözlerini kırparak onayladı, "Çöz tabii ki. Yemesi gerekiyor. İlaç tedavisine bir an önce başlamamız gerek. Ama ondan önce bir takım tahliller yapmalıyız."
İlacı duyar duymaz gözlerimi kocaman açtım ve yattığım yerden kalkabilmek için çırpındım, "İlaç istemiyorum! Bırakın beni!"
"Buraya tatile gelmedin." dedi doktor buz gibi bir sesle.
Hoshi'nin bahçede söyledikleri beynime hücum ediyordu. Gözlerimi kapattım ve zorla yutkunup konuştum, "Unutmayacağım. Hiçbir şeyi unutmayacağım ne ailemi ne de Seokjin'i kimseyi!"
Doktor hiçbir şey söylemeyince yalvaran gözlerle ona baktım, "N'olur! 1 dakika da olsa onu görmeme izin verin!"
Doktor kaşlarını çattı ve yeniden kadına döndü, "Ellerini çöz. O yemeğini yerken hasta kayıtlarını kontrol et, bahsettiği kimmiş?"
Kadın, doktorun odadan çıkmasıyla ellerimi çözdü ve getirdiği tabldotu kucağıma bıraktı, "Olay çıkarmasan iyi edersin."
"Çıkarmam." dedim hevesle.
Sessizce Seokjin'i bekleyecektim. Bunu hasta bakıcıya kanıtlamak için yerimde doğruldum ve plastik kaşığı alıp çorbadan bir yudum içtim. Kadın, yemeğimi yediğimi görünce yanımdan sakince uzaklaştı ve sonunda odadan çıkıp demir kapının sürgüsünü çekti.
O çıktıktan sonra yerimden fırladığım gibi tuvalete gittim ve yemeği döktüm. En sonunda yere çöktüm ve kendimi zorla kusturarak içtiğim bir yudumu da çıkardım.
