Her Promise (COMPLETED)

Chapter 36

HALOS araw-araw nakaabang lang si Theodore sa harap ng gate nila at naghihintay na kausapin niya ito. Siguro mga nasa dalawang linggo na rin.

Minsan pa nga ay kinausap pa siya ng dalawa na kausapin at papasukin ang ama nila, but she always refused on their request, kasi nga galit pa rin siya.

Kagaya ngayon kinukulit pa rin siya ng dalawa. "Mama please sige na!let papa in!" Thalia begged.

Hindi niya maintindihan kung bakit ito nangungulit sa kanya. She mean, wala lang ba sa mga 'to na may kahalikang ibang mga babae ang papa nila?

Hello Cathy?!what do you expect?na ikaw ang hahalikan niya!?duh e hindi nga kayo eh!

Napapikit dahil sa naisip niya. "Because I am fucking jealous!" Bigla niyang singhal kaya nanlalaki ang kanyang mga matang napatingin sa dalawa niyang anak na bakas ang gulat sa mukha kapagkuwan ay nakakalokong ngumisi ng sabay.

Kinalabit ni Amelie ang kanyang tagiliran dahilan ng pagkagulat niya. "Ikaw Mama ah!gusto mo palang magpa-kiss kay papa!" Panunudyo pa ni Amelie.

Ngumisi lalo si Thalia. "Why don't you ask papa for a kiss----" she cut her off.

"Shut up Thalia!matulog na nga kayo bilis!huwag kayong lalabas ng kwarto, naiintindihan niyo?go take some sleep lumalalim ba ang gabi" inis na sambit niya.

Tumawa ang dalawa. "Okay!" Magkapanabay na ani nila Thalia at Amelie.

Umalis na ito ng kwarto niya ng may ngisi sa labi. Siya naman ay sobrang sama ng ekspresyon ng mukha.

Gosh!why did she even fucking say that?

At seriously?sa harap pa talaga ng mga anak niya!? ARGHHHH!

Napatigil siya sa pagmumuni-muni ng biglang bumuhos ang napaka-lakas na ulan, dahilan upang mapasilip siya sa kanyang bintana kung naroon pa ba ang binata.

Naroon pa nga ito!at dahil sa lakas ng ulan ay kaagad itong nabasa ng ulan, yakap-yakap nito ang sarili habang nanginginig ang buong katawan.

Malamang nilalamig!

Kaagad niyang isinarado ang bintana niya at nagdadalawang-isip kung susunduin ba niya ito ng payong o hindi. Palakad-lakad lang siya sa loob ng kwarto niya, pero hindi naman kaya ng konsensya niyang, habang umuulan ay naroon ang binata at nagpapaulan.

He was so freaking willing to talk to her, dahil pati sariling kalusugan nito ay itinaya maka-usap lang siya.

Puking'inang giliw!

At the end, she was walking down to the stairs while holding her black umbrella.

Binuksan niya ang pintuan at kaagad na ibinuka ang payong bago siya sumabak sa napakalakas na ulan.

Binuksan niya ang gate, at ang Theodore na nakapalumbaba ay umayos ng tayo at kaagad na nagliwanag ang mukha ng makita siyang lumabas.

"Cath!"

She rolled her eyes. "Anong bang kailangan mo?you're being stupid Theodore!your risking your own health, at naghihintay sa wala dito!" Singhal niya dito.

Umiling-iling ito. "Hindi ako naghintay sa wala Cath...pangalawang beses ko na 'tong ginawa, pero bumalik ka hindi ba?at ngayon lumabas ka para sa'kin...sinsabi ko sa'yo, you're worth of my waiting!" With that her heart beat to damn fast.

Pakiramdam niya nanginig siya at nag-init ang buong katawan.

She faked a cough. "Lumabas ako para sabihing umalis ka na, dahil nga wala kang aasahan sa'kin!" Sagot niya naman.