A Promise to Forever

Chapter 30: Forced Joint

Chapter 30: Forced Joint

Bryan's POV

Tangina! Gusto ko nang umalis dito! Puro nakakairitang babaeng nagsisisgawan! Kung hindi lang sana sila babae, baka bugnog sarado na sila sakin.

Hindi naman chicks eh. Kung chicks sana, pwede pa. Pero pucha! Pang horror ang mga mukha nila!

Ilang minuto rin na nakatanga silang nanunuod kila Ei at Alynna nang umalis na sila. Haay buti naman.

Paalis na sana kami kaso bigla syang sumigaw. "Sandali!" sabi nya at napatingin ako... na nakabusangot. Ako lang ata sa tingin ko.

"Thanks bro. Utang ko sa inyo 'to." sambit nya sabay nag- act na baril yung dalawa nyang kamay samin. Napanhiti tuloy ako sa kabaduyan nya. Tss, haha.

Ang laki laki ng ngiti mong mokong ka! Bwahahaha. At ayun nga... mag-eenjoy na naman yun sigurado. Haha.

Pagdating ko sa classroom, nakita ko si Allinton sa loob... may kausap sya sa cellphone nya. Hindi sa chismoso ako pero napatigil lang ako at nakinig sa kanila.

"I really miss you." sambit nya at halatang malungkot sya. Sino namang miss nya? Andito naman ako? Potek! Ano na bang pinagsasabi ko?!

"I really can't go to your place. London is not my choice... I'm sorry." sambit nya at mas nalungkot na naman sya. Anong plano nya? Magpapa- London sya?! Subukan nya lang!

"You never failed to make me proud of you. Take it from me. You've never failed... you've never failed to make me happy. As long as you love me, I'll feel contented and never threathened to be disappointed... Got that?" sambit nya at may pinunasan syang luha sa mata nya.

Hindi ko alam... pero parang nadudurog yung puso ko na nakikita ko syang nasasaktan. Gusto ko lang, lagi syang masaya at laging masungit. Hindi ko alam pero gusto ko syang lapitan at patahanin.

Pero hindi ko magawa.

Ang mas masakit... ata... eh yung narinig ko na salitang... "As long as you love me..."

Mahal sya ng katawag nya? Posibleng may boyfriend na sya? Posible nga kaya? Bat ganoon? Naiisip ko pa lang na magkakaboyfriend sya... o may boyfriend sya sobra na aking nasasaktan.

"I love you... I love you so much. As soon as possible, I'll try to meet you, as early as I can, if maybe I will'nt be late for a minute. Please fight it until we'll see each other again. Fight for me... fight for us Gab." sambit nya at binaba na nya yung phone nya.

Mas lalo akong nasaktan ng humagulgol sya. Sh*t! Sh*t lang Allinton! Ano bang ginawa mo sakin?!

Pumasok ako at napatingin sya sakin. Agad agad syang nagpunas ng mukha nya, acting like nothing happened.

Tahimik lang. Ang awkward, sobra. Parang gusto ko syang lapitan at i-comfort pero may nagtutulak sakin na hindi ko yun gawin.

"Is the show finished?" tanong nya sakin pero napatingin ako sa kanya at hindi sumagot. Hindi ko alam pero ayaw ko syang kinakausap ako. At ayokong may kausap rin syang iba. Kainis!

Bihgla na lang syang umslis. Ewan ko pero bigla akong napasagot sa kanya. "Oo tapos na, kanina pa." Seryoso ba ako?! Paklayf!

Hindi na nya ako pinansin. Tss, sya ang bahala. Natulungan na nga tapos sya pa yung hindi mamamansin, nakakainis! Ang mga babae talaga, napakahirap ispellingin!

Maka-tulog na nga lang.

Timothy's POV

Isang oras na rin siguro nang matapos yung pakulo ni Ei. Actually, may klase kami ngayon, wala si Bryan. Tss, nambabae na naman siguro yun. Palibhasa kasi mababa yung standard ng mga babae eh. Bumaba na hanggang kay Bryan.