~ALONE QUEEN~

0.6

Korkuyla balkonda otururken aklımdan bir çok senaryo geçiyordu. Ya beni bulursa ? Balkondan içeri girip yatağa uzandım.

Bir süre tavana baktıktan sonra yatakta sağa döndüm. Bir türlü uykum gelmiyordu sırt üstü yattım.
Aklıma ilkokuldaki en iyi arkadaşım soo ah geldi. Ahmak !

'"Beni şato gibi olan evine götürsene chaeyoung-ah orayı çok merak ediyorum"
Diyince asıl amacını anlamıştım. Babamın şoförüne seslendim.
"Ahjussi arabayı durdur"
Ahjussi arabayı durdurunca soo ah'a döndüm.

"İn arabadan"
"Ama arkadaştık-"
Kapıyı açıp onu dışarıya doğru ittim. Canının acısıyla bağırıp bana döndü.
"Gerçekten denildiği kadar taş kalplisin, CADI !"
Arabanın kapısını kapattım.

"Ben bir kraliçeyim"
Dedim açık camdan, o da ayağa kalkıp üstünü silkeledi.
"Sen yanlız bir kraliçesin! Cadı"
Camı kapatıp dolu gözlerimle ahjussi'ye döndüm.
"Gidelim"
Dedim o da beni onaylayınca camdan dışarıya bakmaya başladım.

Annem haklı insanlar nankör ve ben onlardan daha üstünüm. Ben
'Yanlız Kraliçeyim' onlarsa sadece insan...'

Belki de aslında normal olan onlardı. Garip olan bendim. Dolu gözlerimi kapattım. Uykum olmasına rağmen uyuyamıyordum!

Sırf rüyalarıma annem girer diye korkudan uyuyamıyordum. Dün de düzgün bir uyku çekememiştim. Annem bu halimi görse beni kesinlikle 1 hafta eve almazdı.

Saçlarım darma dağın, gözlerim ağlamaktan şiş, göz altlarımdan bahsetmiyorum bile, yatakta doğruldum. Kafamı tavana kaldırıp derin bir nefes aldım.

Sadece bir rüya korkma chaeyoung, yavaşça yatağa uzanarak gözlerimi Kapattım. Sadece gözlerini kapatıp uyanmayı bekle.

***

Gözlerimi açtığımda yine aynı aynanın karşısındaydım. Korkuyla etrafa baktım. Annem yoktu onun yerine bana o gün yardım eden kadın vardı.

Elini saçlarıma koyarak okşamaya başladı.
"Çok yoruldun değil mi ?
Diyince gözümden bir damla yaş aktı.

"Ben özür dilerim. K-keşke beni kutarmasaydınız"
Dedim ağlayarak, bana sarıldı ve saçlarımın arasına bir öpücük kondurdu.

"Sen güçlüsün Rose"
"B-ben özür dilerim"
Dedim
"Senin bir suçun yok"
Diyip geri çekildi. İçeri annem girince korkuyla ona baktım.

Annem kahkaha attı.
"Bölmek istemezdim ama..."
Diyip durdu ve sinirle kadına baktı.
"...O BENİM KIZIM !"
Diyerek elinde bıçağı kadının karnına soktu.

Korkuyla annemi izlerken annem hiçbir şey olmamış gibi, sanki o kadını öldüren o değilmiş gibi aynaya döndü (!)
"Hâlâ güzelim"
Yanıma gelip saçlarımın arkasını tuttu.
"KİMİN KIZISIN SEN ?!"
Ağlamaya başladım.

"KRALİÇELER AĞLAMAZ !"
"KRALİÇELERDE AĞLAYABİLİR !"
Diyince şaşkınca bana baktı. Gülerek üstüme gelmeye başlayınca titremeye başladım. Uyan Rose! Hemen uyan!

***

Korkuyla yataktan kalktım. Ter içinde kalmıştım. Aynada kendime bakınca ağlamaya başladım. Hızla ayağa kalktım. Kenardaki tarağı alarak tüm hızımla aynaya vurmaya başladım.

Bu zincirlerden kurtulmalıyım.
"BIRAK ARTIK BENİ ! BENDE İNSAN OLMAK İSTİYORUM. BENDE AŞIK OLUP EVLENMEK İSTİYORUM SADECE BIRAK. Bırak yalvarırım bırak beni anne"
Dedim yere çökerek, elimdeki kanı elbiseme sürdüm.

"CANIMIMI MI İSTİYORSUN ? ALACAK BAŞKA HİÇBİRŞEYİN KALMADI. HAYATIMI ALDIN BENDEN KENDİME OLAN GÜVENİMİ EN ÖNEMLİSİ ÇOCUKLUĞUMU ALDIN BENDEN LANET OLASI KADIN !"
Kenardaki cama kaydı gözüm. Kafamı iki yana salladım.

Yerden kalkıp balkona çıktım derin nefesler almaya başladım. Bir daha mecbur kalmadıkça asla uyumayacaktım. Karşımdaki dolunaya baktım.

"B-ben çok yoruldum"
Diyerek sessizce ağlamaya başladım.
"BİR KRALİÇE DE YORULABİLİR ! BİR KRALİÇE DE AĞLAYABİLİR !"
Ben yoruldum, ihtiyacım olan tek şey birinin kafamı okşaması.

Belki o zaman gerçekten birinin beni sevdiğini bana değer verdiğini hissedebilirim. Kafamı karanlık ormana çevirdim. İçim aynı bu orman kadar kapkaranlıktı sadece küçücük bir ışık arıyordu.

Bir umut...yaşamak için bir amaç, içinde para olmayan gerçek saf temiz bir amaç. İnsanlar benden kaçarken bu mümkün değil, ben bir kraliçe değil bir ejderhayım herkesin korkup kaçtığı lanet bir ejderha!