~ALONE QUEEN~

1.1

Odamın kapısı açılınca o tarafa hiç bakmadım. Biri balkona yanıma geldi.
"Üzgünüm"
Dedi lisa
"Abin mi gönderdi ?"
Dedim
"Evet özür dilemem için, kabul ettiysen gidebilir miyim ?"
Dedi

"Sana güvenebilir miyim ?"
Diyerek ona döndüm.
"Neden ?"
Dedi ormanın derinliklerine bakarken
"Çünkü bu yükü daha fazla taşıyabileceğimi zannetmiyorum"
Dedim dolu gözlerimle gülerek, o da bana döndü. Gözlerinde acı vardı, bana acıyordu...

"Annem bir psikopat çocukluktan beri beni hep bir kraliçe olarak yetiştirir benim insanlardan farklı olduğumu söyler dururdu aksini söylediğimde beni ya evden atardı ya da gün boyu döverdi. Babam ben daha 9 yaşındayken annemi gözlerimin önünde öldürdü. Vicdan azabından her gün beni dövmeye kalktı Sonra kendi kendine delirdi onu 9 yıl deli hastanesine kapattılar sonra da ordan bakım evine götürdüler. Ben bu şatoda yanlız büyüdüm. Tek arkadaşım duvardaki tablolardı"
Diyerek güldüm

"İnsanlar benimle param için arkadaş olurdu. Bu nedenle insanlara istemesizce bir duvar ördüm. A-ama abin o duvarımı kırdı. Ben onda hiç yaşamadığım şeyler yaşadım. Hatta onun için bunca yıl zorlandığım kraliçeliğimi bir kenara attım..."
Durup gözümden akan yaşı sildim.

"...annem geri döndü. Dün buraya geldi bana saldırdı bana jimin'i öğrendiğini onun yüzünden değiştiğimi söyledi o an jimin gelince onu öldürmeye kalktı-"
"Sende önüne atladın"
Diyince onu onayladım.

"Hayatımda ilk kez yaşadıklarımı birine anlattım."
Lisa yanıma geldi korkakça kollarını bana sardı. Bende kafamı omzuna koydum.

"Yıllarca bekledim. Biri gelsin bana 'İyi misin ?' diye sorsun 'İyiyim' dediğimde 'Biliyorum iyi değilsin' diyerek bana sarılsın, beni teselli etsin istedim. B-beni bu bataklıktan çıkarsın istedim"

Hıçkırıklarım arasında zar zor konuşurken lisa saçlarımla oynamaya başladı. Enteresan ama bana o gün ölmek üzereyken beni kurtaran kadını hatırlattı.

"Sana önyargılı yaklaştığım için gerçekten özür dilerim. Kibirinin altında bu kadar acı sakladığından habersizdim...üzgünüm"
Ondan ayrılıp yüzüne baktım.
"Lisa e-en iyi arkadaşım olur musun ? Ama beni ben olduğum için sev"
Çekingence söylediğim şeyden sonra lisa güldü.

"Tabii olurum"
Diyerek bana sarıldı. Bana sarılıca aramızdaki o güçlü bağı hissettim. Biz gerçekten iyi arkadaş olabilirlik.
"Lisa burda kalsana abinde burda kalacak beni korumak için"
"Olur hem de harika olur pijama partisi yaparız diğer kızlarda gelir"
"O ne ?"
Güldü
"Akşam öğrenirsin"

•••••

"Yaparsın hadi Chaeyoung"
Dedi jennie
"Yaa! Asla olmaz doğruluk diyorum"
"Hayır"
Dedi lisa
"Olmaz! Asla gidip jimin'i azdıramam hem anlamam ben öyle şeyden"
"Hadi azcık güleriz"
"Kesinlikle olmaz"
Dedim

"Tamam o zaman pijama partisini erken bitirelim"
Dedi jisoo
"Yaa eğleniyorduk"
Dedim
"Git hadi"
Dedi lisa, ayağa kalktım. Korkuyla ses kaydını açarak jimin'in odasına doğru yürümeye başladım.

İçeri girince etrafa baktım ama jimin yoktu.
"Beni mi arıyorsun ?"
Arkadan gelen sesle elim kalbime gitti.
"Sakin ol"
Dedi
"Korkuttun beni"
Dedim

"Affedersin, neden geldin ?"
Diyince gözlerimi kapattım. Jimin'i yatağa iterek üstüne çıktım.
"Chaeyoung ne yapıyorsun ?"
Dedi şaşkınca
"Hiçbirşey babacık eğleniyorun"
Beni üstünden yere fırlatınca acıyla bağırdım.

"Yavaş olsana öküz !"
Diyince yanıma geldi.
"Özür dilerim ama bir anda öyle yapınca"
Kafamı tutarak ayağa kalktım.
"Bende sana muhtaç değilim illa ki başkaları vardır beni isteyecek !"
Diyerek odadan çıktım.

Hızla kendi odama girip telefonu kızlara uzattım. Dinledikten sonra yarım saat güldüler.
"Ay jennie unni iyi ki o babacık bölümünü eklemişsin!"
Hepsi daha fazla gülerken kendimi yatağa attım.

"Hadi ama utançtan yerin dibine girmek üzereyim"
Dedim mızmızlanarak
"Abim seni seviyor bana güvenebilirsin"
Diyince mümkünmüş gibi daha da kızardım.
"Babacık!"
Diyen jennie unniyle herkes gülmeye başladı bende dahil