SL 1: Keeping the Sun's Embrace

Kabanata 5

Party

The silence in the Mansion is quite evident when afternoon came. There is not much going on today, not in the previous weeks when my both parents are here.

Kakatapos ko lang mag tanghalian at nandito lang ako sa aking kwarto walang magawa ngayong araw. Bagamat gusto kong tumulong sa ilang mga kasambahay sa paglinis ng Mansion, pero sadyang ayaw nila ako pagalawan kayat eto ako nagbabasa ng iilang libro na kababalaghan ko ngayong araw.

Ilang sandali biglang tumunog ang aking phone na nakapatong sa side table ko. Agad ko naman iyon inabot at bumungad sa aking screen ang pangalan ni Joshua na tumatawag sa facetime.

"Kamusta ang haciendera naming kaibigan?" bungad nito ng sinagot ko ang kanyang tawag. Napairap naman ako.

Nakita ko sa bandang gilid na nakaupo sa tabi niya ang isa kong kaibigan rin na si Emilie. Mukhang nasa isang eksklusibong restaurant sila dahil sa ambience ng background nito.

"I'm fine, bakit kayo na pa tawag?"

"Ouch naman Celine! Hindi ba pwede na nangangamusta mga kaibigan mo?" kaartehan na giit ni Joshua. Nagpakawala naman ako ng isang malalim na hininga.

"I'm fine but quite bored," amin ko dito. Hindi naman ito nagulat tila inaasahan na niya.

"That's why we called you," Pagtatama nito sa akin. "Anyway buti malakas ang signal mo dear." amused nitong saad.

"Anong akala mo nasa bulubundukin ako?" Napataas naman ang kilay ko. Tawa lang ang sinukli sa akin.

"It's a province dear, I really expected walang signal gaan. Missing already the city life?" tanong nito habang nilagok niya ang kanyang champagne.

Natigilan naman ako sa tanong niya. Well I'm not really a go out person or used to be party in different clubs and get drunk all day long. Pero sadyang kung may mga bad influencer kang kaibigan hindi mo talaga matatakasan hindi sumama sa mga kalokohan ng mga ito. Lalong lalo na itong bading kong kaibigan.

"No," defensive kong saad.

"Sus pasimple pa 'to!" anya niya. "May gwapo bang haciendero gaan?" interesado nitong tanong, pansin sa screen ng kumikislap ang kanyang mga mata. Napairap naman si Emilie na tahimik nakikinig sa aming usapan.

Bading nga talaga!

Biglang sumagi sa isip ko si Baste, the farmer guy. Well he's just the only man that I can really call handsome that I ever saw in this province. Ibang iba ang dating niya kumpara sa mga Manilenyo ng mga kabataan na madalas ko nakikita sa club na dinadayo namin nila Joshua at Emilie.

I suddenly remember his dark and intense aura na animo'y hari na wala bastang tao ang nakakalapit o nakakusap sa kanya. He's devilish eyes that seem plainly black but if you really stare at it there is more than a hidden mystery to it.  Golden tanned, a perfect well built body and his protruding dangerous veins that is evident on his arms. Especially when he is tightening his grip on the rope of the horse.

He is so manly yet dangerous like a lion not permitted to approach that easily.

Ramdam ko biglang pumula ang aking pisngi dahil sa naalala. Napakagat tuloy ako ng ibaba kong labi.

"Anong itsura yan Amelia Celine! So may na spotted ka na gaan? Iba rin pala itong kaibigan natin Emilie. Malakas rin ang kamandag, rawr!" napatawa naman ang dalawa.

I glared at them.

"Kanino pa ba magmama yan edi sayo!" saad naman ni Emilie hindi pa rin pinipigilan ang tawa.

"Ewan ko sa inyong dalawa!" wala pa rin tigil ang panay loko ng dalawa sa akin. Wala pa ako sinasabi sa lagay na yan but they just really know me too well.