Bölüm 34

1.6K 76 25
                                    

KEYİFLİ OKUMALAR❤️❤️

Nehir,gece yarısı kızının sesiyle uyandı. Yataktan kalkıp beşikte ağlayan kızını kucağına almıştı. Ardından koltuğa oturup kızının karnını doyurdu. Samet uyuyordu hala. Kocasıyla arasında geçen her şeyi düşünmeye başladığında şuan karşısında masumca uyuyan adamın yaptığı her şey aklına gelmişti. Bu masum görüntünün ardında çok büyük kötülükler vardı. Şimdi ise kendine yapılan her şeyi unutmuştu ve kocasıyla mutlu olmaya çalışıyordu. Gerçekten aptaldı. Affetmemesi gerekiyordu.

Çok ama çok kötü günler geçirmişti bu adam yüzünden. Fırat'ı öldürmese bile karnındaki bebeğini öldürmüştü. Nasıl affedebilmişti? Kesinlikle bu adamdan uzaklaşmalıydı. Hatta boşanmalıydı. Kızıyla mutlu bir hayat kurmalıydı. Bu adamı  da geride bırakmalıydı. Kesinlikle Samet'i affetmesindeki en büyük etmen hamilelikteki hormonlardı. Yoksa bu hatayı yapmazdı. Güzel sözler söylemişti o adama kendinden iğrendi kadın.Gidip boğmak istiyordu şuanda. Kızını uyutup diğer odaya gitti.

Hira'yı yatağa yatırıp kendi de yanına uzandı ve gözünü kapattı. Sabah yine gözlerini ilk açan Nehir olmuştu. Kocasının nerdeydin sorularını duymamak için kızını alıp Samet'in yanına gitti. Hala uyuyordu. Saate baktığında dokuz olduğunu gördü. Şimdi uyanırdı Samet. Nehir,kızını emzirmek için koltuğa oturmuştu. Beş dakika sonra Samet uyanmıştı. 

"-Günaydın."

"-Günaydın."

Samet,lavaboya girip rutin işlerini halletmişti. Ardından üzerini değiştirdi.

"-Kahvaltıyı hazırlayamadım. Sen şirkette bir şeyler atıştır artık."

"-Tamam karıcığım akşam görüşürüz."

Nehir'de görüşürüz diye mırıldanmıştı. Hamileyken kahvaltı hazırlamadığı için ettiği laflar aklına gelmişti. Eski günlerdeki nefreti geri gelmişti kocasına karşı. Bir de hastanedeyken çok üzülmüş taklidi yapmıştı. Bu hallere düşmesinin tek sebebi kendiyken nasıl üzülebilirdi.

Oturduğu yerden kalkıp kızını yatağa yatırdı kendi de kahvaltı yapmaya gitti. Ayak üstü bir şeyler atıştırıp oturma odasına geçti..

Bu adamdan kurtulmak istiyordu ama bunu nasıl yapacağını bilmiyordu. Yine kaçsa bulurdu ve bu sefer kızınıda götürdüğü için ne yapacağını tahmin edemiyordu. Birinden yardım alması gerekiyordu ama kimden alacaktı. Bunu düşünmeyi sonraya erteleyip çalan kapıyı açtı.
Gamze gelmişti. Onu içeri davet etti.

""Hoşgeldin canım."

""Hoşbulduk Nehir'cim nasılsın?"

""İyiyim sen nasılsın?"

"-İyiyim bende."

Biraz daha muhabbet ettikten Nehir yardım isteyeceği kişiyi bulmuştu. Gamze'ye  ne yapması gerektiğini danışacak. Ona güveniyordu.

"-Gamze biz Samet'le şu anda iyiyiz o bana iyi davranıyor ama ben geçmişi unutamıyorum. Kurtulmak istiyorum ne yapacağımı da bilmiyorum bana bir fikir ver."

"-Unutmak kolay değil ki yaşadıklarını canım. Bugün aklından çıksa yarın bir kavga ettiğinizde yine aklına gelecek ve sen yine nefret edeceksin."

"-Evet işte öyle."

"-Bak canım bu sefer kaçmaya çalışma çünkü gördük ki kaçınca olmuyor. Düzgünce konuş boşanmak istiyorum de olmazsa başka bir yok izleriz."

"-Ben bunu söylersem Samet asla tamam demez ve beni yine eskisi gibi bu eve hapseder."

"-Sen dediğimi yap Nehir,öyle bir şey yaparsa bu sefer başkasından yardım istersin."

"-Kimden?"

"-Babasından ya da bilemiyorum Nehir ama önce düzgünce söyle Samet'e."

"-Peki deneyeceğim."

Biraz daha geçtiğinde Gamze gitmişti ve Samet gelmişti. Yemeklerini yerken Samet Nehir'e neyi olduğunu sorup durmuştu ama Nehir bir şey yok diyerek geçiştirmişti.

"-Nehir,noluyor niye böyle üzgünsün."

"-Bir şey yok dedim Samet,"

"-Nasıl bir şey yok sabahtan beri suratın beş karış."

"-Ne var biliyor musun senden kurtulmak istiyorum,bu evde yaşamak istemiyorum."

"-Bu da nerden çıktı?"

"-Senin yaptıkların aklıma geliyor ve senden nefret ediyorum."

"-Hâla mı ya çocuğumuz oldu bizim Nehir."

"-Çocuk olunca unutur muyum sandın senin yaptıkların unutulacak şeyler mi?"

"-Şunu aklına iyi kazı benden kurtuluşun yok. Ölene dek benimlesin."

"-Asla senden kurtulacağız kızımı da alıp gideceğim."

"-Ancak rüyanda olur o. İki iyi olduk diye senin her istediğini yapacağımı mı sandın?"

"-Senden nefret ediyorum."

"/Bana bilmediğim bir şey söyle karıcığım."

Nehir,sinirle ayaklanıp yatak odasına çıktı. Hira'da uyanmıştı. Onun karnını doyurup ilgilenmeye başladı. Beş dakika sonra Samet gelmişti. Nehir'in kucağından almak için eğildiğinde Nehir kızını beşiğine yatırmak için ayaklandı. Samet'te beşikten almıştı. Ardından mutfağa gidip su içti. Biraz oyalanıp yatak odasına çıktığında Samet kızını yanına yatırıp uyumuştu. Hira'yı alıp dün gece yattığı odaya geçti. Ona iyi davrandığı günler için kendinden nefret etti. Hala aynıydı Samet. Ve asla da değişmezdi. Ne yapıp ne edip bu adamdan kurtulması gerekiyordu. Kimden yardım isteyebilirdi ki tanıdığı hiç kimse yoktu. Gamze'nin dediği mantıklı değildi. Babası asla olmazdı. Başka birini bulmalıydı. Düşünceler içinde yatağa uzanmıştı. Ardından kızının uyuduğunu gördükten sonra kendi de uyumuştu. Sabah olduğunda başında dikilen Samet'le uyandı.

"-Ne var?"

"-Eski günlere mi döndük yine?"

"-Evet."

"-Nehir,böyle olmak hoşuna mı gidiyor?"

"-Evet çok hoşuma gidiyor."

"-Akşam geldiğimde düzelmiş ol. Yoksa sende karşında eski Samet'i görürsün."

Nehir,içinden çokta umrumda diye söylendi. Akşam evde bulursa eski Samet'i görürdü Nehir. Kaçacaktı bu evden tabi nasıl kaçacaktı bilmiyordu.

                   ########
Ve geldimmm. Biliyorum çok kısa oldu ancak daha fazla bekletmeden atmak istedim. Diğer bölüm uzun olacak. Sizce Nehir böyle olmakta haklı mı? Değişimi iyi mi? Eski Nehir yine karşınızda. Sizce Nehir nasıl kaçabilir bana bu konuda fikir verirseniz çok sevinirim. Kendinize çok iyi bakın.❤️❤️ Yorumlarınızı bekliyorum..

EsaretHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin