Esaret

Bölüm 39

KEYİFLİ OKUMALAR❤️

Nehir'in içindeki tüm umutları tükenmişti ama yine de Yağız'a inanmak istiyordu. Belki bir mucize olurdu ve bu evden sonsuza dek kurtulabilirdi. Tek duası buydu. Samet'in bir şey anlamaması için telefonu gizli bir yere kaldırıp içeri geçti. Samet uzanmış kızını da yanına yatırmıştı. Nehir,giyinme odasına gidip biraz oralarda oyalandı. Samet'in çağırmasıyla yine dönmüştü odaya.

"Gel artık hadi Hira uyudu."

Kızına baktığında babasının göğsüne yatmış mışıl mışıl uyuduğunu gördü. Bu tablo güzel gelebilirdi gözüne ama o adam olmasaydı bu tabloda Fırat'ı olsaydı her şey daha güzel olurdu. Bu yaşadıklarını asla yaşamazdı.
Nehir,Samet'in yanına gidip kızını almaya çalışmıştı ama Samet buna izin vermemişti.

"Yürü yanıma yat Hira'da aramızda yatsın."

"Seninle aynı yatakta yatmayacağım."

"Yatacaksın."

"Beni zorlayıp durma senden nefret ediyorum ve seninle aynı yatakta yatmayı bırak aynı mekanda bile durmak istemiyorum."

"Naptım ben sana ya ben iyileştikçe sen değiştin? Ne istiyorsun eski Samet geri gelsin mi?"

"Ne mi yaptın? Hayatımı mahvettin benim. Kocamı öldürdün,bebeğimi aldın benden."

"Fırat'ı benim öldürmediğimi biliyorsun Nehir."

"Ölmesine sen sebep oldun,bebeğimi öldürdün."

"Oooof Nehir Offf. İki ileri bir geri sayıyoruz seninle."

"Eğer beni bulmasaydın ne ileri ne de geri giderdik ikimizde birbirimizin hayatından çıkardık."

Samet,sessiz kalıp karısının kolundan tutup kendine çekti. Nehir,yatağa düştüğünde sinirle söylenmeye başladı.

"Rahat bırak beni yaa."

"Sus ve yat."

Nehir,daha fazla itiraz etmedi çünkü izin vermeyeceğini biliyordu. Samet uyuduktan sonra başka odaya gidecekti. Kızını Samet'ten alıp aralarına yatırdı. Samet,karısına dönüp ellerini Nehir'in yanağında gezdirmeye başladı.

"Çek şu pis ellerini."

Samet,karısının uyarısını dikkate almayıp devam etmişti. Ardından Nehir, zorda olsa çektirmişti ellerini. Aradan yarım saat geçtiğinde Samet uykuya dalmıştı. Hira,usulca gözlerini açtığında Nehir,doyasıya öpmüştü kızını. Kızını kucağına alıp yataktan kalkmıştı. Samet,biraz uyanır gibi olmuştu ancak çok geçmeden tekrar uykuya dalmıştı. Diğer odaya geçip kızının karnını doyurmuştu ve yatağa uzanıp uyumuştu. Sabah olduğunda gözlerini ilk açan yine Nehir olmuştu. Kızını da kucağına alıp Samet'in olduğu odaya gitmişti. Samet hala uyuyordu. Telefonuna bildirim sesi geldiğinde Nehir usulca yaklaşıp kim olduğuna baktı. Yusuf mesaj atmıştı. Telefonu kapatıp uzaklaştı ordan. Hira'yı yatağa yatırdığında Samet gözlerini açmıştı.

"Nerden geliyorsun?"

"Hira'nın karnını doyurdum."

Yalan söylemişti çünkü doğruyu söyleseydi her gece Nehir'in uyumasını bekleyip o daha sonra uyurdu. Bu yüzden yalanı tercih etmişti. Daha sonra Samet yataktan kalkıp lavaboya gitmişti. Nehir'de giyinme odasına gidip üzerini değiştirmişti. İçeri geri döndüğünde Samet'in kızıyla ilgilendiğini gördü. Hira'ya olan sevgisi apaçık ortadaydı ancak yine de Nehir bu tabloya sevgiyle bakamıyordu. Her zaman onu geri iten bir şeyler vardı. Bu yüzden Samet'in sevgisine inanamıyordu. Biraz daha zaman geçtiğinde Samet hala işe gitmemişti. Nehir,ne zaman gideceksin diye de soramıyordu ama bir an önce gitmesini istiyordu. Onun yüzünü ne kadar az görse o kadar iyiydi.