My Idol is my Boyfriend || SB19 Josh

[2:3]

Josh's POV

(Flashback po parin toh)

Ngayon ay nasa baba na kami nila Sejun, mukha may sasabihin ata toh si Justin saamin. At ito naman si Stell, tulala pinoprocess parin yung sinabi ko sakanya kanina.

Napabugtong-hininga na lang ako.

"Lalim ata iniisip mo dyan Josh" sabi ni Ken saken, tumingin lang ako sakanya.

"Lah snobber kana nyan?" Ken jokingly said to me. I ignore him and looked at Justin.

"Bat mo kame pinatawag?" Tanong ko kay Justin.

"Diba mag kakaroon tayo ng event/concert sa Imus, sabi ni Sir Robin dapat 3:20 nandon na raw tayo" sabi niya samin.

"So parang mapapaskip pa tayo ng last subject, dahil dyan?" Tanong ni Sejun.
"Parang ganon nanga, pero wag kayo mag alala nag paalam na si Sir tsaka yung isa sa nga staffs" sagot niya.

"So bale mga 1 or 2 o'clock tayo aalis?" Tanong ko. Tumingin si Justin saakin.

"1:50, tayo aalis" sagot niya.

"Okay, yun lang ba? May gagawin pako eh" sabi ko.

"Yes ayun lang, sige babye!" Sabi niya sakin, tumayo ako sa kinaupan ko at lumabas na.

Stell's POV

Pagkatapos tumayo at umalis si Josh agad nag salita ito si Sejun.

"Don't you guys think Josh is acting weird?" Tanong niya saamin.

"Napansin ko nga din" sagot ni Ken.

"Simula bumama siya dito, ang weird niya na" sagot rin ni Justin. Bigla sila tumingin saakin.

'Tahimik lang ako, kunwari wala ako alam sa mga sinasabi niya. Wala talaga wala ako alam'

"Stell" narinig kong tawag sakin ni Sejun.

"B-baket?" Tanong ko sakanya, di parin ako nakatingin sakanya.

"Tumingin ka saken" sabi niya saakin.

"Baket naman?" Tanong ko ulit,di parin lumingon.

"Just look at me" he said to me, gusto niya parin ako lumingon sakanya kaya wala akong choice at lumingon sakanya.

"Oh tumingin nako okay kana?" Tanong ko sakanya. Iiwasan ko na sanang tumingin nang may naramdaman akong may humawak sa balikat ko, at tiningan ko.

"Alam mo diba?" Simpleng tanong niya saakin. Tumango lang ako.

"So saan siya pumunta?" Tanong niya ulit saakin.

"Wala naman akong choice diba?" Tanong ko rin sakanya.

"Yes" simpleng sagot niya sa aking tanong.

"Pumunta siya kila..."

Justin's POV

Pagkatapos kong dapat kong sabihin dapat na kami aalis ni Ken nang narinig namin nag uusap sila Sejun at Stell tungkol kung saan pumunta si Josh.

Diko sila pinansin at umalis na, tinawag ko din si Ken as a sign na samahan niya ako.

"May narinig pala akong pangalan na babae, I think it was Anne or something" biglang salita ni Ken.

Tumigil ako sa paglalakad.

"Kakilala mo ba Justin?" Tanong niya saakin. Tumawa ako ng mahina.

"Punyeta nagtatanong ako tas ikaw tatawa" sabi ni Ken na halatang naiinis na.

"Sorry sorry, and to answer your question, yes I know her" sagot ko.

"May I ask kung sino siya? A-ayos lang naman kung wag mo nang sagutin" sabi niya saakin. Yumuko lang ako at nagsimula na magsalita.

"She was our childhood friend, she's always been kind to us, give us some advice, and she's always there when I'm in trouble. She's like my sister.. but that was before" sabi ko at tumingin kay Ken na yung mukha niya ay nalulunkot na.

"Pero Jah, pero matanong kung sino tinutukoy mo sa 'our' kanina?" Tanong niya ulit saaken.

"Me, Josh, and Stell" sagot ko agad sa kanyang tanong.

"She lied to us. She's been using us to make her famous. She's using us to make more friends. She's using us for fun" patuloy kong sabi.

"Paano mo nalaman na ginagamit niya lang kayo?" Tanong niya saaken.

"Stop asking questions and listen if you want to know" sabi ko at umupo sa upuan. Huminga ako ng malalim at nagpatuloy.

"Nalaman ko yung isang araw naglilinis ako ng classroom, tas it just happened that she was there. Talking to her friends.. aalis na dapat ako kasi ayoko makinig sakanila, pero narinig ko pangalan namin kaya nakinig nalang ako" patuloy ko parin sabi, nakatingin na ako sa lapag.

"Telling more stories about her making me more irritated" sabi ko na nakangisi. Huminga ako ng malalim para macontrol ko pa ang galit ko.

"Nagtanong isa sa mga kaibigan niya kung gusto niya kami as friends ganon. Tas di siya nagdalawang isip na sumagot at sabihin na ginamit niya lang kami. Doon talaga, diko mapigilan ang galit ko pero wala eh. Hindi ko magawa magalet sakanya. Kasi parang kapatid ko nanga siya" at doon nanga naramdaman na umiiyak na pala ako.

"Jah, sorry" ang tangin nasabi saken ni Ken.

"Ayos lang" sabi ko sakanya. Tumabi na siya saakin.

"Ken, pwede ba ako umiiyak sa balikat mo..?" Nahihiya kong tanong sakanya, nakaturo lang ang darili ko sa mga balikat niya.

"Pft syempre naman" sabi niya. Nilagay ko na ang ulo ko sa balikat niya, naiyak padin.

"Ilabas mo lang yan" sabi niya saakin. Sa tuwing naririnig ko itong salita na toh, mas lalong akong naiiyak.

"Im proud of you" sabi niya at ngumiti.

"What are you my mom?" Natatawa kong tanong sakanya.

"Ikaw nanga tong pinapakalma nagawa pang gumawa ng joke" naiiritang sabi niya sakin.

"Sorry na" ang tangin kong nasabi at nagpatuloy sa pagiyak ko.

"Ken, did you know after that happens she know that I was there, she.. was shocked. And she's apologized, but I think she didn't mean to apologized. I saw it, in her eye, she really don't want to apologized. But I just with go flow" sabi ko at tumawa ng mahina.

"Mhmm, pero ang tanong. Napatawad na ba siya ni Josh?" Tanong nito saakin.

"Now that you said that, no. He's still hasn't forgave her.. unless" sabi ko at nilayo na ang ulo ko sa balikat niya.

"Unless?" Tanong ni Ken saakin na yung ulo niya naka patabingi na.

"Nevermind that, tara na" sabi ko at tumayo.

"Saan ba tayo pupunta?" Tanong ni Ken at tumayo din.

"Sa 7-evelen bibili tayo pagkain natin mamayang meryenda" sabi ko at naglakad na.

Tumingin ako kay Ken na hindi pa naglalakad.

"Libre mo?" Tanong niya saaken.

"Oo" simple kong sagot sa tanong niya.

"Weh?" Tanong niya ulit saakin. Aba punyeta nakangisi na ito.

"Joke lang syempre hati tayo sa pera" binabawi ko na ang mga sinabi ko kanina.

Iniwan ko na siya doon. Bahala siya dyan.

"LAH HOY! JOKE LANG! PUTA JUSTIN! PISO NALANG MERON AKO DITO YAWA KA!" Sigaw niya habang tumatakbo papunta saakin.

"Edi bumili ka ng candy mo HAHAHAHA!" Natatawa kong sabi at tuluyan nang lumabas papuntang 7-eleven.

Unless Josh will forgive her right now.