▪️1▪️

1.4K 120 66
                                    

"Tenha sokakta bol yıldızlı, yapış yapış sıcak, boğucu, huzursuzluğun gittikçe arttığı bir gece."

Hiç bilmediğim tenha sokakta titreyerek yürüyordum. Elimde tuttuğum bana çok yabancı olan uyuşturucu poşetini hırkamın altına sakladım.

Korkuyordum...

Ben aslında korkağın tekiydim.

Okulun serseri çocuğu Yeonjun, beni tuvalette sıkıştırıp, uyuşturucu paketini bana vermişti. görüntüsü bile beni ürkütürken, yüzüme tuttuğu bıçakla ona karşı çıkamamıştım. Ağzımı bile açamamıştım.

Ve şimdi Yeonjun için bu uyuşturucuyu birine satıcak, parasını alıp ona teslim edicektim. Eğer işler Yeonjun'un istediği gibi gitmezse, uyuşturucu alıp ortadan tüyersem, ki bu imkansız bir olasılık.
Yaşatmayacağını söyledi... Korkunç yüzüyle beni öldüreceğini söyledi.

Öyle ürkütücüydü ki karşısında nefes bile alamamıştım, korkuyla kafamı sallayıp ona onaylamıştım. O da elindeki uyuşturucudan kurtulmasıyla rahatlamış ve tuvaletten çıkmıştı.

Ben ise şok olmuş bir şekilde arkasından bakıyordum.

Neden ben, o kadar insan varken neden bana vermişti ki bu paketi?

Sessiz sokakta yankılanan telefonumun zil sesiyle irkildim. Yoksa o çocuk mu arıyordu? Buraya kadar gelirken, korkumu biraz da olsa yatırmıştım ama çalan telefon, korkumu tekrardan gün yüzüne çıkarmıştı.

Telefon beşinci kez çalarken, ekrandaki kayıtlı olmayan numaraya bakıyordum.

Yapamazdım, ben uyuşturucu satamazdım. Kendi canım ortadaydı biliyordum ama ben bu iğrenç işi yapamazdım. İnsanların ölümüne sebep olamazdım.
Yarın Yeonjun'a uyuşturucu paketini geri vericektim. Ve üstümdeki bu yükten kurtulucaktım.

Telefonumun tekrardan çalmasıyla, telefonu cebimden çıkarıp ekrana baktım.
Gördüğüm isim bana soğuk terler attırdı.

Yeonjun arıyordu...

Muhtemelen uyuşturucuyu satıcağım adam onu aramıştı ve bana hesap sorucaktı. Açamazdım. Yeonjun'dan iliklerime kadar korkuyordum. Açmadığım için daha da sinirleniceği aklıma gelince, vücudum zangır zangır titredi. Telefonu açıp kulağıma yaslıcakken, telefonun kapanmasıyla ellerim korkudan terledi.

Beni öldürücekti,

Beni yalnız yakaladığı yerde geberticekti...

***

Yeonjun:

Lanet olası telefonu neden açmıyorsun?

Adam seni bekliyor

Neredesin?

İletildi

Şimdi de telefonu mu kapattın?

Ölmek için çok heveslisin bakıyorum

Görüldü

Kai:

Bunu benden isteme

Ben yapamam

Lütfen

eonjun:

Ne saçmalıyorsun

Gerizekalı

Sana bir seçenek sunmadım

Git ve adama malı teslim et

Kai:

Sana yalvarırım

Ben bu işi yapamam

Uyuşturucu satamam

Yeonjun:

Eğer

Şimdi gidip malı adama teslim etmezsen

Öldürürüm seni

Kai:

Benden her şeyi iste ama bunu isteme

Korkuyorum

Yeonjun:

Salak mısın çocuk

Neyden korkuyorsun?

Adamla sohbete bile girmiyeceksin

Malı verip parayı alıcaksın

HEPSİ BU

Görüldü

Bana cevap ver!

Kai çevrim dışı

Kendi kaderini kendin yazdın

Okulda kaçıcak delik arasan iyi edersin ödlek

Okulda kaçıcak delik arasan iyi edersin ödlek

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Umarım hikayeyi beğenirsiniz<3

NARCOTİC | | YEONKAİ Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin