Sabah olmasıyla Kai gözlerini açtığında yanında mışıl mışıl uyuyan Yeonjun'a bakıp gülimsemişti. Rahat bir uyku çekiyor gibiydi. Kai kolunun uyuşmasıyla yataktan kalkmaya yeltenmişti ki bir kol onu sıkı sıkı sardı.
"Biraz daha uyuyalım." mırıltıyla çıkan sesle Kai olduğu yerde durdu. Kai'nin kafası Yeonjun'un göğsündeyken burnuna gelen çiçek kokusuyla içine derin bir nefes çekmişti.
Çok güzel kokuyordu.
Kai ne kadar uykusu olmasa da burnuna gelen güzel kokuyla mayışmasıyla gözlerini yavaşça kapadı.
***
Kai beline sıkıca sarılan kollar ve ensesinde hissettiği nefesle gözlerini açtığında kahverengi gözleriyle bir süre tavana bakmıştı.
O kadar çok uyumuşlardı ki Kai hastane camına baktığında havanın hafiften karardığını görmüştü.
Kai tuvalete gitmek için haraket ederek yataktan kalkmak istese de ensesine vuran düzenli nefesler sonucu uyuduğunu anladığı Yeonjun'un rahatının bozulmasını istemiyordu.
Yeonjun'un sesi yeni uyandığı için kalın ve kısık çıkarken yarı açık gözleriyle yanakları kızaran ve tatlı tatlı yüzüne bakan çocuğa gülümsedi.
Çok tatlıydı ve bu tatlılık kalbine hiç iyi gelmiyordu.
Yeonjun hayran hayran gözünün önünde kızaran çocuğa bakıyordu Kai ise biraz daha böyle dururlarsa utançtan bayılacağını düşündüğü için hızla yerinden kalktı.
"Hadi kalk artık saat geç olmuş, yemeğini yemelisin."
Kai heyecan ve utançla hızlı hızlı konuşup yemeği önüne bıraktığında Yeonjun yüzündeki gülümsemeyi bozmadan konuştu.
"Hastane yemekleri çok tatsız tuzsuz ben seni yesem."
