Εκπαιδεύοντας την ατίθαση

part 3

Πλευρά Κρις

  Φορτώναμε τα πράγματα ώστε να γυρίσουμε στο κέντρο. Ήξερα πως ο Τζόζεφ περίμενε καιρό την ευκαιρία ώστε να έρθει η κόρη του στο Κέντρο. Έχω κουραστεί κι εγώ ο ίδιος να ακούω τις απροσεξίες της κι το πόσο καλά βολεμενη είναι στην φανταχτερή ζωή της κάνοντας ακόμα κι τη δική μου δουλειά δύσκολη. Ξέρω ότι είμαι το δεξί χέρι του Τζόζεφ κι ότι ποντάρει πολλά σε μένα αλλά δεν ήθελα σε καμία περίπτωση να είμαι εγώ που θα ακολουθώ μια μικρή έφηβη που το μόνο που ξέρει καλά είναι να ντύνεται.

  Ακόμα κι τώρα στις 5 το πρωί άκουγα τον ρυθμικό ήχο των τακουνιών της. Φορούσε ένα στενό μαύρο παντελόνι κι μια κουμπωμενη μαύρη ζακέτα, φορούσε γυαλια ηλίου χωρίς καν να έχει ξημερώσει.
  Περίμενα να αντιδράσει υπερβολικά μόλις καταλάβαινε ποιος είμαι, όμως ανοίγοντας τη πόρτα του αμαξιου ώστε να μπει ούτε που με κοίταξε.. ακόμα κι όταν σκόνταψε κι κατευθείαν την κράτησα απ' τη μέση καθώς έπεσε πάνω μου ακόμα κι τοτε τα μάτια της ήταν κλειστά..
Φαίνεται δεν είχε ξανά ξυπνήσει τέτοια ώρα.
"Συγνώμη κι ευχαριστώ" μουρμουρισε κι μπήκε στο αμάξι.
Ωραία θα περάσουμε...

  Πλευρά Μεισαριν.

  Ο πατέρας μου μου έδειχνε όλο το κέντρο εκπαίδευσης και εξηγούσε ένα σωρό πράγματα που δεν ήμουν σε θέση να αποστήθισω καθώς νυστάζα απίστευτα πολύ. Προσπαθούσα να πιω τον καφέ μου με ηρεμία καθώς παρατηρούσα όσο μπορούσα γύρω μου.

"Μεισαριν, ο καφές δεν επιτρέπεται γενικά κατά τη διάρκεια των εκπαιδεύσεων απλά σε ενημερώνω"
"Και εγώ απλά σε ενημερώνω ότι δεν μου λέει κάτι, όταν θα είμαι έξω αν μου συμβει κάτι μπορεί να πίνω καφέ άρα? Ο καφές μένει" ανακοίνωσα.
"Θα το δούμε αυτό.. τώρα να σου συστήσω τον εκπαιδευτή σου, θα κάνεις ότι σου πει κι δεν έχεις δικαίωμα να του φέρεις αντίρρηση" ανακοίνωσε ο πάτερας μου κι ξαφνικά μπροστά μου εμφανίστηκε ο αγενής τύπος που με είχε βοηθήσει τη προηγούμενη μέρα..
"Μεισαριν, ο Κρίσ "
Τωρα καταλάβαινα πολύ καλά γιατί ήταν απότομος γιατι με έκρινε έτσι χωρίς να με γνωρίζει κι γιατί είχε αυτό το αυστηρό βλέμμα!!!

Ούτε εγώ ούτε εκείνος μιλήσαμε. Ο καθένας για τους δικούς του λόγους..
"Μεισαριν ο Κρις είναι-"
"Ξέρω, ο γιος που πάντα ήθελες να έχεις" ανακοίνωσα όσο κι ν με ποναγαν τα λόγια του. Έχω μεγαλώσει ακούγοντας τα κατορθώματα του.. όμως το χειρότερο ήταν ότι ήταν εκείνος που με έσωσε..
"Ακριβώς, ο πιο ικανός " ανακοίνωσε.