Εκπαιδεύοντας την ατίθαση

part 13

"Είσαι παρορμητική γενικά το έχω καταλάβει αλλά εγώ συνηθίζω να ζυγίζω τις κινήσεις μου" απάντησε.

"Επειδή είσαι στρατιωτάκι κυριολεκτικά δεν σημαίνει ότι πρέπει να είσαι γενικά, λίγο αυθορμητισμός δεν βλάπτει" ανακοίνωσα.

Συνεχίσαμε να τρώμε πίτσα γελώντας...

Αφού φάγαμε κι αφού πέρασε κατά πολύ η ώρα μιλώντας για διάφορα θέματα πιο χαλαρά χωρις τσακωμούς πειράγματα κι ειρωνείες γυρίσαμε στο κέντρο.

"Πρόσεχε μη σε δει κανείς" ανακοίνωσε εκείνος κι εγώ κατενευσα.
Με το που ξάπλωσα στο κρεβάτι μου δεν μπορούσα να συνειδητοποιήσω ότι όντως είχα βγει με τον Κρις, ειχα περάσει χρόνο μαζί του κι μάλιστα το διασκέδασα κιόλας.

Το επόμενο πρωί με πήρε τηλέφωνο ο Ίθαν για να με ενημερώσει ότι είχε ήδη ξεκινήσει κι ότι σε λίγη ώρα θα ήταν εκεί οπότε κι πήγα να ενημερώσω τον πατέρα μου.
Η πόρτα του γραφείου του πατέρα μου έμοιαζε με κλειστή αλλά δεν ήταν. Οπότε ολες οι συζητήσεις ακούγονταν πεντακάθαρα.
"Και δεν μου είπες Κρις πως πέρασες με την κόρη μου χθες"; Ρώτησε ο πατέρας μου κι εγώ κόλλησα τη πλάτη Μ στον τοίχο για να μην φανώ για κανέναν λόγο.
"Πολύ καλά, ενδιαφέρουσα" ανακοίνωσε εκείνος.
"Συνέχισε έτσι, έτσι θα σε ερωτευτεί θα θέλει να μείνει εδώ κι θα αποκοπεί από τα κοσμικά" ανακοίνωσε ο πατέρας μου. Ωραία τα σχεδίασαν μπράβο πολύ ωραία.
"Τζόζεφ, θέλω απλά να κάνω τη δουλειά μου" ανακοίνωσε ο Κρις.
Μήνυμα ελήφθη.
Πήγα πιο πίσω κι περπάτησα πιο βαριά ώστε να μη καταλάβουν ότι άκουγα. Χτύπησα τη πόρτα κι έπειτα μπήκα.
"Ο Ίθαν φτάνει όπου να ναι ενημερώνεις τους αρμόδιους της εισόδου;" Είπα στον πατέρα μου κι εκείνος αμέσως σήκωσε το τηλέφωνο ώστε να επικοινωνήσει.
"Θα στείλω άτομα να τον φέρουν" ανακοίνωσε ο πατέρας μου.
"Δεν χρειάζεται θα πάω εγώ" είπα κι βγήκα από το γραφείο. Ο Κρις με ακολούθησε στον διάδρομο κι μου τράβηξε το χέρι ώστε να γυρίσω να τον κοιτάω.
"Δεν χρειάζεται να πας ως εκεί δεν θα χαθεί θ τον συνοδεύσουν μια χαρα" ανακοίνωσε εκείνος.
"Όντως δεν χρειάζεται, θέλω κι πηγαίνω" ελευθερώθηκα από το χέρι του κι σε λίγα λεπτά βρέθηκα με τον Ίθαν.

"Ωω τι στυλ μαχιμο είναι αυτό;" Ρώτησε εκείνος γελώντας με το που με είδε.
Φορούσα απλά μια υφασμάτινη βερμούδα κι ένα μπουστακι αθλητικό. Κι προφανώς φορούσα σνικερσ. Ο Ίθαν με είχε συνηθίσει με τακούνια.

Εγώ γέλασα κι τον αγκάλιασα μου είχε λείψει απίστευτα. Καθώς αγκάλιαζα τον Ίθαν κι εκείνος με σήκωνε ψηλά παρατήρησα οτι ο Κρις μας κοίταζε από το παράθυρο. Μάλλον θεωρεί ότι κάποιος είναι εμπόδιο στο σχέδιο του με τον πατέρα μου.

"Λοιπόν παμε;" Του είπα.
"Μισό σου έφερα καφέ κι ντόνατ, ξέρω θα σου έχουν λείψει" είπε εκείνος κι εγώ τον φίλησα στο μάγουλο. Είναι τέλειος απλά.

Φτάσαμε στο γραφείο του πατέρα μου. Ο Κρις ήταν στηριγμένος στον τοίχο με σταυρωμένα χερια. Ειχε τα μάτια του καρφωμένα πάνω μου.

"Δεν είχα ιδέα Ίθαν ότι έκανες παρέα με τη κόρη μου" ανακοίνωσε ο πατέρας μου.
"Και εγώ και η Μει απεχθανόμαστε να μας τραβάνε συνεχεια φωτογραφίες οι δημοσιογράφοι οπότε ναι δεν το γνωρίζουν τα περιοδικά" είπε εκείνος με ειλικρίνεια.
"Ενδιαφέρον" ανακοίνωσε

Πλευρά Κρις

Ναι δεν το καταλάβαμε ότι ήταν προσεκτικοί. Αλλά η Μεισαριν είχε πει ότι αν είχε σχέση δεν θα το ήξερε ούτε ο πατέρας της ούτε οι δημόσιογραφοι άρα είναι όντως μαζί...

"Η Μει είναι απλά πανέξυπνη, κακά τα ψέματα μπορούσε να το κάνει κι μόνη της όλο αυτό δεν χρειάζεται ιδιαίτερα τη βοήθεια μου" ανακοίνωσε ο Ίθαν.

"Τα χουμε ξανά πει" είπε εκείνη.

"Ναι τα έχουμε ξανά πει νιώθεις ασφάλεια αλλά δεν θα έπρεπε να είσαι ανασφαλής" είπε εκείνος σοβαρά.

Νέα πληροφορία... Η Μεισαριν είναι ανασφαλής κι αυτό λογικά ευθύνεται στον πατέρα της. Νομίζει ότι δεν είναι ικανή...

Όμως γιατί εμπιστεύεται τόσο τον Ίθαν.

Τους έβλεπα για ώρες να δουλεύουν χωρίς να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους κι χωρίς κάνω να κουνηθώ.....