PAYİDAR ERVAH

-8- PENÇE TİMİ 🇹🇷

Satır arası yorum yapmayı ve bölüme başlamadan önce yıldıza dokunmayı unutmazsanız sevinirim şimdiden teşekkürler ♥️ yanlışım olmuşsa kusura bakmayın lütfen. Tamamen klavye hatası😅. _miniyazarlar_ adlı ınstagram hesabını takip etmeyi unutmayın...

             Ağlamak ki zekatıdır, 
      tüm anlayamadıklarımızın...

Aldığın yara güvenini kırarsa kimseye yaklaşamazsın eskisi gibi. Kendine yabancılaşırsın önce, sonra sevdiklerine...

Ağlamak iyidir, rahatlatır insanı derler. İnsan acı çektiği için ağlarken nasıl rahatlar. Ruhuna ağır gelen yükler yüzünden ağlarken.

///////////
Evetttt ben geldimmm . Sizden tek ricam Can üsteğmene kardeş ayağıyla yaklaşın manyak bir kardeşi varda 😂😂😂😂
//////////////

Hayat bitti dediğimiz yerden başlar bazen. Bazen başladığını düşündüğümüz yerde biz farkına bile varmamışken bitmiş olur. Ben de onlardan biriydim. Kollarımda annemin cansız bedenini tutmaya başlamadan önce yeni bir hayatın kapılarını açtığımı düşünürdüm. Meğer dakikalar süren yeni hayatım beni en acı şekilde  terk etmişti.

Küçük bir hatıra yada isim insanı istemediği anlara mahkum edebilir bazen. Ben o anlardan birindeydim.
Bir isimle Bahar 'ın ve Can'ın gözleri hızla beni bulurken ben karşımda bana tedirgin gözlerle bakan yarbay 'dan ayırmıyordum.

EKİN TUNÇER...

Işıl'ın deşifre edilip para karşılığı satın alan köpek.  Annemin kalbine üç kurşun sıkan beni annesiz, babasız , yuvasız bırakan şerefsiz. Çoğu eve ateş düşmesine sebep olan bir paralı katil. İsmi olan ama yüzünü asla görmediğimiz bu yüzden yakalayamadığımız pislik.

Yavaşça gözlerimi masanın üstünde birleştiridiğim ellerime çevirdim. Şuan masadaki herkes bana bakıyordu bunun farkındaydım. Şuan deli gibi ağlamak istiyordum. Bağırmak, kırmak , dökmek.

Nefes alırken nefessiz kalmıştım. Yaşarken ölmüş, gülerken ağlamıştım. Ve bunların sorumlusu on yıldır bulamadığımız ama adını sıkça duyduğumuz bir şerefsizdi.

Yüzünü gizler ,siyahlar içinde kurbanını öldürür sırra kadem basan bir asosyaldi. Acıma duygusu olmadığını biliyorduk. Adamın adına bir tane hesap bile yoktu. Sanki öyle biri yoktu. Ama öyle değildi işte. Cam gibi parlayan buz mavisi gözlerini on sekiz yaşında ki Çiler görmüştü. Gözlerinde ki katili. Kana susamış canavarı.

-"İlk işimiz köstebekleri en azından EKİM TUNÇER ile iş birliği yapan şerefsizi yada şerefsizleri bulup konuşturmak. Işıl'ı kurtardıktan sonra ne yapacağımızı konuşuruz. Önceliğimiz Işıl çocuklar. "

Generalin sesiyle gözlerim masanın etrafında ki yirmi  insana döndü. Canından vatan için vazgeçmiş, anasının yüreğime ateş düşmesine razı gelmiş, yarini kolu kanadı kırık bırakabilecek aslanlara.

-"Işıl'ın nerede tutulduğunu biliyor muyuz komutanım". binbaşı sorusunu yöneltirken gözleri general ve yarbay arasında mekik dokuyordu.

Yarbay başını önüne eğerken general sıkıntıyla gözlerini üstümüzde gezdirdi.

-"Biliyoruz çocuklar. Bizde yeni öğrendik"

-"Ve" Bahar tek kaşını kaldırmış sorgulayan gözlerle karşımızda ağızlarından çıkacak sözleri seçip söyleyen adamların üstünden bir saniye ayırmaz iken içimi kaplayan sıkıntıyla elim yavaşça göğsüme gitti.