Vahşet

41.BÖLÜM:ZEKASINI ANNESİNDEN ALMIŞ

Bayağı beğendiniz ben de başka şarkı yükledimmm

Monica'nın anlattıklarından sonra,daha büyük bir endişe ile yerimde oturuyordum.Tam iki gün geçmişti ve polisler de dahil olmak üzere kimse birşey bulamamıştı.Telefonumun titremesi ile elime almam bir oldu.Bilinmeyen bir numaraydı.Hızlıca telefonu açtım.

"A-Alo?"

"Anne?"

Luna'nın sesini duyduğum anda ayağa fırladım.

"Luna?Bebeğim!Sen..."

"Anne.Bir dur.Biz şu anda Cordoba'dayız.Ama birazdan buradaki kadın beni Çin'e götürecekmiş.Şimdi kapatıyorum.Hoşçakal."

"Luna..."

Ben devamını getiremeden telefon kapandı.Hemen odamdan aşağı indim.

"Pasqueale!"

Evde bir tek ikimiz vardık.Normalde o da gidecekti ama ben çok kötü olunca benimle kalmıştı.

"Karol,ne oldu?"

"Luna aradı beni.Cordoba'daymış.Ama Layla Luna'yı Çin'e götürecekmiş!Hadi bir an önce gidelim."

"Tamam güzel gel hadi."

Arabanın anahtarını aldı ve dışarı çıktık.Yolda giderken Ruggero ve diğer herkese haber verdik.Biz Cordoba'da bulunan tenhaları gezerken,Bay Pedro'dan haber geldi.Söyledikleri adrese doğru bastık.Derin bir nefes verdim.

"Sonunda buluyoruz Luna'mızı."

Dedi Pasqueale gülümseyerek.

"Evet.Ama hâlâ anlayamıyorum.Nasıl arayabildi beni?"

"Eee ne de olsa senin kızın o.Zekasını annesinden almış."

Dedi gülerek.Ben de güldüm.Uzun zamandan beri ilk defa.Hızla bize gönderilen adrese geldik.İlk önce birkaç polis içeri gitti.

"Ruggero."

"Şşşt!Sessiz ol Karol.Bak kızımız kurtulacak.Sakin ol."

Uzun süre nefes alıp vermekle zamanı geçirdim.Bir süre sonra bir kadın polisin elini tutarak Luna geliyordu.Kimseyi dinlemeden Luna'nın yanına koştum.

"Annecim!Nasılsın güzelim?Birşey yaptı mı sana?"

"Hayır anne bana birşey yapmadı.Ama o kadın kimdi anne?"

"Boşver güzelim.Boşver kızım.Hadi biz evimize gidelim."

"Tamam annecim."

Polis kadına teşekkür ettim ve Luna'yı kucağıma aldım.Hemen uyudu omuzumda bebeğim.Valen hariç biz kızlar eve döndük.O Luna'yı kaçıran kadını yolacaktı.Giovanna'nın arabası ile eve döndük.Artık rahat bir nefes alabiliyordum.

VALENTİNA

Ruggero'lar ile birlikte ben de karakola geldim.Neden mi?Ah tabii ki benim torunumu kaçıran o kalt*ağı s*kecektim.Torunum diye bahsediyorum,çünkü ben Karol'un annesi gibiydim.Yazık bebeğim ben olmadan duramıyordu.

Ben kenarda işlerin bitmesini beklerken,Rugge ve Mike dışarı çıktı.

"O Layla oro*busu Ne b*oklar ye..."

"Layla değilmiş.Onun annesi.Benim de teyzem.Bunu da..."

"Kalanını ben öğrenirim.Rugge."

Dedim ve içeri girdim.Kadın orada oturmuş bekliyordu.

Geçtim ve karşısına oturdum.Öylece oturuyordu.

"Eee çoluk çocuk nasıl?"

"İyi.Fazla iyi."

Sinirle güldüm.Dalga geçmiştim,ama o ciddi ciddi cevap vermişti.

"Neden yaptın bunu?"

"Neyi?"

"Lan neden Luna'mızı kaçırdın?"

"Biliyor musun?Aaa..?"

"Valentina."

"Biliyor musun Valentina,ben bu yaşıma kadar asla ne evlattan, ne de eşten yana hayır görmedim.Ruggero Karol'u bulduğundan beri Karol'u takip ediyordum."

"Bir dakika.Nasıl yani?"

En başından beri yanımızda mıydı yani?

"En başından beri yanınızdaydım ben.Karol'u izledim.Ve ah!Evet.
Neden Luna?"

Tasasızca güldü.

"Karol aradan çıkınca,üç çocukla ve mutlu bir eşle..."

"Lan sen kendi yeğenine..."

Devamını getiremedim.Ayağa kalktım.

"Sen var ya,sen manyaksın."

Ardından kollarımı sıvadım.Uzun bir süre bu odadan çıkamayacaktık.

●●●

Yürü ve Valu,kim tutar kız seni!

Arkadaşlar aslında daha erken yb atacaktım ama telefona format attım bozulmuş bebeğim datlum Kurabiyem ondan cevap veremedim mesajlarına(o kendini biliyo)

Soy Luna'yla ilgili yeni kitap yayımladım.Korku temalı.Bi bakın bence.

Neyse sizi seviyorum datluşar♡♡♡