Vahşet

15.BÖLÜM:TELEFON GÖRÜŞMESİ

Yine sabaha kadar uyumamıştım.Gözlermiden uyku akıyordu ama uyuyarak gücüm yoktu.Çünkü biliyordum ki uyursam,yine Cande'yi o halde görecektim.

Neden böyle olmak zorundaydı?Neden Cande'ydi?O melek gibi insan neden ölmüştü?Neden ölmeyi hakedenler değilde, haketmeyenler ölüyordu?Neden bedelleri her zaman için iyiler öderdi ki?

Hayat çok adaletsizdi.

Yine bunu düşünürken iki kol arkamdan belime sarıldı.Ruggero olduğunu çok iyi biliyordum.O da Cande için oldukça üzülmüştü.
Hatta kendi özel dedektiflerine bu olayı araştırmaları için yüklü bir ödeme yapmıştı.

"Nasılsın?"

Ona döndüm.Gözlerine baktım ve uzun süredir söylediğim yalanı kırdım.

"Yalan söylemeyeceğim,iyi değilim Ruggero.İçimde çok kötü bir his var ve..."

Elini dudaklarıma koydu.

"O zaman anlat."

Elini yüzümden çekip tuttum.

"Anlatabileceğim gibi değil."

"Tamam.Ne zaman istersen o zaman anlat.Seni her zaman dinlerim."

"Ruggero?"

"Efendim?"

"Benimle uyur musun?"

Hafifçe güldü.

"Tabii ki."

Telefonu çaldı.

"Lanet olsun.Şuna bakıp geliyorum."

"Peki."

O gittikten sonra benim de telefonum çaldı.Gizli numara arıyordu.

"Alo?"

"Çok büyük yanlışlar yapıyorsun Karol.Bak senin yüzünden Cande'cik öldü..."

"Kimsin sen?"

"A hayır hayır hayır hayır küçük Karol.Benimle böyle konuşma.
Ruggero'dan ayrılmadığın her gün canını yakacak bir şey bulurum."

"Bunu yapamazsın!"

"Göreceğiz fıstık,göreceğiz."

Telefon kapandı.Olayın şokundayken Ruggero çoktan gelmişti.

"Sen iyi misin Karol?"

"Evet neden?"

"İki saattir sana sesleniyorum duymuyor musun?"

"Ha.Ya boşver hadi biz...Uyuyalım olur mu?"

"Tamam."

Ruggero ile yatağa uzandığımda tüm bu olanaları düşünürken uyuyakaldım.

☆☆☆

Pasqueale polis karakolundan çıkmış ve ekiple beraber kaldığı eve doğru ilerliyordu.Araçlara kırmızı ışık yandığını görünce yaya geçidinden ilerlerken bir araba hızla ona çarptı ve Pasqueale'nin gözleri kapandı.

☆☆☆

Yine hastanedeydik.Biliyordum ki Pasqueale'ye bunu yapan kişi o gizli numaraydı.O iyileşince herkese bunu anlatmayı planlıyordum.Evet.Pasqueale'nin kötü birşeyi yoktu.Onu da kaybetseydik bunu kaldıramazdım.

Giovanna çok kötü olmuştu.Ağlamaktan güzel kahve gözleri şişmişti.Gidip ona sarıldım.Valentina'nın aslında bana uzak olmasını beklerken şaşırtıcı bir şekilde bunu yapmıyordu.Yine aynı samimiydik.Buna sevinebiliyordum.

Birkaç saatin sonunda artık eve gelmiştik.Giovanna Pasqueale'ye çorba içirmeye çalışıyordu.

"Hadi ama Gio,çok kör birşeyim yok."

"Pasqueale Di Nuzzo,eğer şimdi bu çorbası içmezsen..."

"Tamam,tamam devamını getirme."

Deyip ağzını açtı.

"Çocuklar sizinle birşey konuşmam gerekiyor."

Bana döndüklerinde telefonumu çıkardım.

"Bu sabah,olay olmadan önce,beni gizli bir numara aradı."

Devamını getirmeden konuşma kaydını dinlettim.Agustin sinirle soludu.

"Kim lan bu şerefsiz?"

"Demek ki Cande'yi öldüren de,Pasqueale'ye çarpan da buymuş."

Dedi Valentina.

"Peki Ruggero ve Karol işine ne diyorsunuz?Bu ikisine kafayı takmış galiba."

"Haklı olabilirsin Carolina ama şimdi ne yapacağız?"

Dedim.Mich omuz silkti.

"Ayrılacaksınız."

"Michael!"

dedik hepimiz sinirle.

"Gerizekalılar ilk önce bir dinleyin.Ayrılmış gibi yapın."

"Ama eğer bu kişi bizi bu kadar yakından tanıyorsa bu oyunumuzu kolayca anlayabilir."

Dedi Pasqueale.

"Öyleyse herkes bizim evimize geliyor."

Dedi ve devam etti Ruggero.

"Oradaki koruma sayısını arttırırım.Karol için önemli olanlar benim için de önemlidir."

"Teşekkürler ama kalsın."

Dedi Michael.

"Bak Mich,başka bir şansımız yok.Her gün birinizin ölmesini mi istiyorsun?"

Gio'nun bu sözleri üzerine Michael kaşlarını çatarak başını salladı.

☆☆☆

Yb geldiiiii!

Arkadaşlar Cande artık kitabımızda yer almayacak.Onu burada melek yaptım.

Ayrıca bir dahaki bölümde odaların ve evin fotoğrafını atacağım.Yani çok da yazı olmayacak.

Sizi seviyorum.Ve oylarsınız değil mi?

Muah💋